2 Samuël 11

1 Bij de jaarwisseling, de tijd waarop de koningen gewoonlijk te velde trekken, zond David Joab met zijn eigen soldaten en geheel Israël er op uit; ze teisterden de Ammonieten en sloegen het beleg om Rabba. David zelf was echter in Jerusalem achtergebleven.

Chavang laile chonna ngai dan a anaum leng ho galkon phat laiyin David jong chun Joab le asepaite toh Israel chate abonchan galkon din asoltai; amaho jong acheuvin Ammon sepaite agasumang un, chule Rabbah kho aga umtauve. Ahin David vang chu Jerusalem khopia aumden jing nai.

2 Nu gebeurde het eens tegen de avond, dat David, van zijn rustbed opgestaan en rondwandelend op het dak van het koninklijk paleis, van het dak af een vrouw zag, die een bad nam; het was een zeer mooie vrouw.

Nikhat hi nilhah lam ni kihei don hin David jong asunchol na jalkhun'a konin athou doh in leng Inpi inchunga chun avah len ahileh, inchunga kon chun numei melhoi khat akisil pet tah amun ahi.

3 David liet onderzoeken, wie de vrouw was. Men zeide hem: Het is Bat-Sjéba, de dochter van Eliam, de vrouw van Oerija, den Chittiet.

Hijeh chun David’in mi asol in numeinu chu koi ham, tin agadoh le sah tai. Hichea hin mi khat chun, “Hiche nu hi Eliam chanu, Hittite mipa Uriah jinu Bathsheba chu ahi” tin aseipih tai.

4 Toen liet David haar halen. Ze kwam bij hem en hij had gemeenschap met haar, juist nadat ze zich gezuiverd had van haar stonden; daarna keerde ze naar haar woning terug.

Hichun David’in mi sottol le ho asol in amanu chu aga puisah in, Bathsheba jong chu leng inpi sung ahung lut’in, chuin David chun amanu chu aluppi tan ahi. Hichepet a hi Bathsheba chu athi neijou akisuh theng jou chabou ahi; akichaiyin amanu jong a inlama achetai.

5 Maar de vrouw was zwanger geworden, en liet David weten, dat ze zwanger geworden was.

Phat chomkhat jouvin Bathsheban nao avop ahin kihetdoh phat’in aman David koma hitin thu athot in, “Keiman nao kavoptai,” ati.

6 Daarom gaf David aan Joab het bevel: Stuur Oerija, den Chittiet, naar mij toe. En Joab stuurde Oeri-ja naar David.

Hichun David in Joab chu thu athot in: “Uriah kitipa Hittite mipa chu kahenga hinsol temin,” ati. Hijeh chun Joab in jong Uriah chu David lengpa hengah ahinsol tan ahi.

7 Toen Oerija bij hem gekomen was, vroeg David, hoe het ging met Joab en het volk en of de strijd voorspoedig verliep.

Chuin Uriah chu David kom ahung lhun phat’in, David’in jong Joab umchan chule mipi itobang banga um uva chule agal sat u machal jing hinam tin adongin ahi.

8 Daarna zeide hij tot Oerija: Ga maar naar huis, en was uw voeten. Zelfs werd Oeri-ja, toen hij het koninklijk paleis had verlaten, een ereschotel van den koning achterna gebracht.

Chujouvin David in Uriah koma aseitai, ‘Na-in lama nomin chesuh tan, Hijeh chun Uriah jong leng inpi adalhan achesuh tai, chuin leng ipi adalhah chun anunga chun lengpa insunga konin thilpeh ding khat ahin choi peh pai paiyuvin ahi.

9 Maar Oerija ging slapen aan de ingang van het koninklijk paleis, bij al de andere dienaren van zijn heer, en hij ging niet naar huis.

Ahivangin Uriah chu inlang achipon, lengpa kotpi phung bula kotkhah ngah ho toh chun hiche jan chun alum den tan ahi.

10 Toen men David vertelde, dat Oeri-ja niet naar huis was gegaan, zeide David tot hem: Ge komt toch van een reis terug; waarom zijt ge dan niet naar huis gegaan?

Hichun David in Uriah a inlam achilou ahin hetdoh phat chun, akou in epi jeh ham ti adong tan ahi, “Kholgama kona hung lhung nahilou ham, ibola na in lama chelouva naum ham?” tin aseitai.

11 Oerija gaf David ten antwoord: De ark en Israël met Juda zijn in hutten ondergebracht; mijn meester Joab en de eigen soldaten van mijn heer hebben hun kamp in de open lucht; en zou ik dan thuis gaan eten en drinken, en met mijn vrouw gaan slapen? Zowaar Jahweh leeft en bij uw leven, dat doe ik niet!

Hichun Uriah’in David koma aseijin, “Pathen thingkong le Israel chate chule Judah mite lhambuh jenga cheng ahiuvin, kapu sepaite kapupa Joab le asepaite jong tollhang lah a ngahmun mai maiya cheng ahiuve; ipi dinga keima in'a kachea kadu du kaneh a atui tui kadona kajinu angsunga nomtah a kalup ding ham? Nangma damlai sung le nahinkho phatlai sungsen keiman hitobang kinopsah na thil hi bol ponge,’ tin aseiye.

12 Nu zeide David tot Oerija: Blijf vandaag nog hier, dan zal ik u morgen laten vertrekken. Zo bleef Oerija die dag in Jerusalem.

Chuphat’in David chun Uriah koma aseijin, “aphai tuni jong hikoma umtan, jing tengle navaikon doh sah nange,” atitai. Hijeh chun Uriah jong chuchi nikho le ajing nikho chun Jerusalema anichongtai ahi.

13 De volgende dag nodigde David hem uit, om bij hem te eten en te drinken; maar ofschoon de koning hem dronken maakte, ging hij ‘s avonds slapen op zijn plekje bij de andere dienaren des konings, en hij ging niet naar huis.

Chuin David’in Uriah chu, ama koma an ne dingle lengpitwi don dingin akou vin; chuin ama chu lengpitwi adon kham sah tai; chuchi jou jeng injong a inlam ma ajinu kom chidin asol doh jou dehpon, nilhah lamin Uriah chu kelkot ngah sepaite chutoh lumkhom din ajalkhun akijot kit tan ahi.

14 De volgende morgen schreef David aan Joab een brief, die hij door Oerija liet overbrengen.

Chuin Ajing jingkah chun David’in Joab lekha khat athot in hichu Uriah khut’a agah thot’e.

15 Hij schreef in die brief: Geeft Oerija een vooruitgeschoven post, waar de strijd het gevaarlijkst is, en trekt u dan van hem terug, opdat hij getroffen wordt en sneuvelt.

Lekha sunga hin David chun hitin asune, “Uriah hi gal kisatna ahah lai laiya amasan pansah uvin lang chutengle gal miten atha teitei nadin ama achangseh'in dalhauvin,” tin asune.

16 Joab plaatste dus bij het beleg van de stad Oerija op een punt, waarvan hij wist, dat er geduchte krijgers stonden;

Hijeh chun Joab injong khopi khat aum phat’in mihat tah tah panmun ahi, tia ahetsa bangkom laitah a chun Uriah chu apansah tan ahi.

17 en toen de burgers van de stad een uitval deden, en slaags raakten met Joab, vielen er enigen van het krijgsvolk en Davids eigen soldaten; ook Oerija sneuvelde, de Chittiet.

Chuin khopi sunga sepaite ahung kondoh uvin Joab chutoh akisat tauvin ahi; chule hichemun a chun Hittite mi Uriah jaonan mipi lah a David sepaite phabep jong athat tauvin ahi.

18 Daar Joab aan David verslag moest uitbrengen over het verloop van het gevecht,

Hichun Joab’in jong mi asol in gal kisat umchan jouse chu David koma aga lhutsah tai.

19 gaf hij aan den boodschapper deze opdracht mee: Als ge het verloop van het gevecht hebt verteld,

Hichun asottolle mipa chu ahilchah masan, “Lengpa koma chu gal kisat thusim aboncha nasei soh kei ding ahi, ati.

20 en de koning soms kwaad wordt, Waarom hebt gij ook zo dicht bij de stad gevochten? Gij weet toch wel, dat ze boven van de muur met stenen gooien?

Ahin Ijem tia lengpa alung han jeng tah a nangkoma, ‘Ibola chutobang a chu khopi nanai lut jenguva kisat pi dinga nacheuba ham? Kulpi bang dunga kona nahin kap jeng diu nahet louvu ham?

21 Wie heeft Abimélek getroffen, den zoon van Jeroebbósjet? Een vrouw nietwaar, die van de muur af een molensteen op hem neerwierp, waardoor hij de dood vond in Tébes. Waarom zijt gij dan zo dicht bij de muur gekomen? Dan moet ge zeggen: Ook uw dienaar Oerija, de Chittiet, is gesneuveld.

Chule Gideon chapa Abimelech chu koi tha ham? Bangvuma kona numei khat’in sumhei song ahinlhah sah leh alhah khum khah a hijeh a chu Thebez kiti laiya chu thiden hilou ham? Ibola hitobang tah a chu bang nanai lut jengu ham?’ tia asei leh; nangman, ‘Nasohpa Hittite mi Uriah jong athi tai,’ tia na seipeh ding ahi,” tin ahil’e.

22 De boodschapper ging dus op weg, en bij David gekomen, bracht hij hem het bericht over, dat Joab hem had meegegeven, en het gehele verloop van de strijd. David werd kwaad en sprak tot den boodschapper:

Hichun sottolle pachu Jerusalem ahungin David koma Joab in asol lo na jouse chu abonchan ahilsoh kei tan ahi.

23 De boodschapper gaf David ten antwoord: De mannen waren ons te sterk; ze deden een uitval tegen ons in het open veld. En toen wij ze terugsloegen tot vlak voor de poort,

Hichun sottolle pa chun David hengah hitin aseiye, “Gal miten keiho eihin joujo tauvin, keiho dou nan tollhanga ahung kitol doh jenguve; ahivangin keihon jong kelkot phung lam chan in kaledel lut kit’uvin ahi.

24 schoten de schutters van de muur af op uw eigen soldaten, zodat er enigen van ‘s konings eigen soldaten zijn gesneuveld; ook uw dienaar Oerija, de Chittiet, is gesneuveld.

Chuin galmi thalpi kap them hon banga konin nasohte lengpa sepai phabep jong ahinkap lih taovin, chule nasohpa Uriah jeng jong athitai,’ ati.

25 Toen zeide David tot den boodschapper: Zeg maar tegen Joab, dat hij zich dat voorval niet te hard aantrekt. Want het zwaard woedt nu hier, dan daar. Doe nog een krachtiger aanval op de stad, en maak haar met de grond gelijk. Zo moet ge hem moed inspreken.

Hichun David jong chun sottolle pa koma chun aseiyin, “Nangman Joab koma hitia hi nasei ding ahi; Hiche thilsoh jeh hin nangma lunglhadai hih in, ajeh chu chemjamin khat khat’a abantan tan ahitai; aban teng natha hatsah jon lang khopi chu delkhumin, tin seipeh in, hiti chun Joab chu atilkhou tan,’ ahi.

26 Toen de vrouw van Oerija vernam, dat Oerija, haar man, gestorven was, droeg ze rouw over haar heer.

Chuin Uriah jinun ajipa Uriah chu athitai, ti ajah doh phat in ajipa dingin akap’in apul adoutan ahi.

27 En toen de rouwtijd voorbij was, liet David haar in zijn paleis opnemen. Zij werd zijn vrouw en schonk hem een zoon. Maar wat David gedaan had, was kwaad in de ogen van Jahweh.

Amanu pul douna phat akichai’in David’in mi asolin amanu chu leng inpi sungah agapui lutsah tai, chule Bathsheba in David chu chapa khat ahinpeh tai. hinla David thilbol achonna chungah Pakai alung lhai tapoi ahi.