1 Kronieken 13
1 Nadat David met de bevelhebbers van duizend en honderd en met alle andere leiders overlegd had,
David loh thawngkhat neh yakhat mangpa rhoek te khaw, rhaengsang boeih te khaw a uen.
2 sprak hij tot al het vergaderde volk van Israël: Als het u goed dunkt en het aan Jahweh, onzen God, welgevallig is, laat ons dan onze volksgenoten, die in alle oorden van Israël achtergebleven zijn, en de priesters met de levieten in de plaatsen, waar hun gronden liggen, verwittigen, dat ze zich bij ons voegen,
Te vaengah David loh Israel hlangping boeih te, “Nangmih ham a then mak atah mamih kah Pathen BOEIPA taeng lamloh Israel khohmuen tom kah aka sueng mah manuca taengah pungtai uh sih lamtah tueih uh sih. Amih neh khosoih rhoek khaw, a khocaak khopuei khuikah Levi rhoek khaw mamih taengla tingtun saeh.
3 om de ark van onzen God naar ons over te brengen. Want in de dagen van Saul hebben we er ons niet om bekommerd.
Saul tue vaengah te a toem uh pawt akhaw mamih Pathen kah thingkawng te mah taengla mael sak uh sih,” a ti nah.
4 En daar heel het volk met dit voorstel instemde, besloten alle aanwezigen, dat men zo doen zou.
Te vaengah hlangping boeih loh,” Ol he pilnam boeih kah mikhmuh ah a dueng coeng dongah saii ham om tangloeng,” a ti uh.
5 Daarom riep David heel Israël bijeen, van de grensrivier van Egypte af, tot de weg naar Chamat toe, om de ark van God uit Kirjat-Jearim over te brengen.
Te dongah Kiriathjearim lamkah Pathen thingkawng koh hamla David loh Israel pum te Egypt Shihor lamloh Lebokhamath duela a tingtun sak.
6 Met heel Israël ging David op naar Baäla, dat wil zeggen Kirjat-Jearim van Juda, om van daar de ark van God te halen, welke naar de Naam van Jahweh der heirscharen, die op de cherubs troont, is genoemd.
Ming a phuk vanbangla cherubim loh kho a sak thil Pathen BOEIPA kah thingkawng te, te lamloh Judah kah Kiriathjearim la paan puei ham David neh Israel boeih tah Baalah la cet uh.
7 Nadat men de ark had uitgedragen uit het huis van Abinadab, vervoerde men haar op een nieuwe wagen, die door Oezza en Achjo werd begeleid.
Te phoeiah ah Pathen kah thingkawng te Abinadab im lamloh leng a thai dongah a hol uh tih leng te Uzzah neh Ahio loh a khool.
8 David en heel Israël dansten geestdriftig onder gezang ter ere van God, en het spelen van citers, harpen, tamboerijnen, bekkens en trompetten.
David neh Israel boeih tah Pathen mikhmuh ah sarhi boeih neh, laa neh, rhotoeng neh, thangpa neh, kamrhing neh, tlaklak neh, olueng neh luem uh.
9 Maar bij de dorsvloer van Kidon aangekomen, stak Oezza zijn hand uit naar de ark en hield haar tegen, omdat de runderen haar lieten kantelen.
Khidon la a pawk uh vaengah tah vaito loh a soek dongah thingkawng te tuuk pah hamla Uzzah loh a kut a thueng.
10 Toen ontbrandde de toorn van Jahweh tegen Oezza, en Hij sloeg hem, omdat hij zijn hand naar de ark had uitgestoken, zodat hij daar dood bleef liggen, vlak voor God.
Tedae thingkawng soah a kut a thueng dongah BOEIPA kah thintoek te Uzzah taengah sai tih anih te a ngawn. Te dongah Pathen mikhmuh ah pahoi duek.
11 David was diep bedroefd, omdat Jahweh zo heftig tegen Oezza was losgebroken. En men noemde die plek Péres-Oezzal; zo heet ze nog.
BOEIPA loh Uzzah puut te a va dongah David khaw sai. Te dongah te hmuen te tahae khohnin hil Perezuzzah la a khue.
12 David kreeg toen vrees voor Jahweh, en sprak: Hoe zou de ark van God naar mij kunnen komen?
Te khohnin ah tah Pathen te David loh a rhih coeng tih, “Pathen thingkawng he ka taengla metlam ka khuen eh?” a ti.
13 En hij wilde de ark niet bij zich opnemen in de Davidstad, maar gaf haar een onderdak in het huis van Obed-Edom, den Gatiet.
Te dongah David loh thingkawng te David khopuei la amah neh puei voel pawt tih Ghitti Obededom imkhui la a hooi.
14 Drie maanden bleef de ark van God in het huis van Obed-Edom, en Jahweh zegende Obed-Edom met heel zijn gezin.
Pathen kah thingkawng te Obededom cako neh a im ah hla thum om. Tedae BOEIPA loh Obededom imkhui neh a taengkah boeih te yoethen a paek.
