Ayub 10

1 “Aol gi ngima; mano emomiyo ok abi lingʼ ma ok awuoyo, to abiro wacho lit duto manie chunya.

Moja dusza zmęczona jest życiem; dam upust swemu narzekaniu, będę mówił w goryczy swej duszy.

2 Abiro wachone Nyasaye niya: Kik ikuma, to nyisa rachna momiyo ikwana kaka jaketho.

Powiem Bogu: Nie potępiaj mnie. Oznajmij mi, czemu wiedziesz ze mną spór?

3 Nyalo bedo ni iwinjo maber ka ahinyora; kendo ka ikwedo tich lweti, to timbe joricho to mori?

Czy dobrze ci z tym, że mnie uciskasz, że odrzucasz dzieło swoich rąk i sprzyjasz radzie niegodziwych?

4 Kara in bende in gi wangʼ mar ringruok? Koso in bende ineno mana kaka dhano neno?

Czy masz oczy cielesne? Czy widzisz, jak człowiek widzi?

5 Kara in bende ndaloni nok ka ndalo dhano, koso higni magi chalo gi mag dhano,

Czy twoje dni są jak dni człowieka, a twoje lata jak lata ludzkie;

6 momiyo imanyo timbena maricho kendo isiko kimanyo richo moro amora ma an-go,

Że się wywiadujesz o moją nieprawość i dochodzisz mojego grzechu?

7 kata obedo ni ingʼeyo maber ni aonge ketho kendo ni onge ngʼama nyalo resa e lweti?

Ty wiesz, że nie jestem niegodziwy i nikt nie wyrwie [mnie] z twoich rąk.

8 “Lweti ema nochweya. Ibiro lokori koda kendo mondo itieka?

Twoje ręce ukształtowały mnie i uczyniły mnie całego ze wszystkich stron, lecz mnie niszczysz.

9 Parie ni ne ichweya koa kuom lowo. Koro sani, diduoka kendo e lowo adier?

Pamiętaj, proszę, że ulepiłeś mnie jak glinę; czy obrócisz mnie w proch?

10 Donge ne iola oko ka chak kendo ne ipuoya mi apoto ka mo,

Czy nie wylałeś mnie jak mleko i nie sprawiłeś, że jak ser stężałem?

11 ne ichweyo ringra gi choke kod leche mi iumo chokena gi ringʼo kod pien?

Przyoblekłeś mnie skórą i ciałem, a kośćmi i żyłami pospinałeś mnie.

12 Ne imiya ngima kendo ne itimona ngʼwono, kendo isebedo ka irito chunya kuom duongʼni maler.

Obdarzyłeś mnie życiem i miłosierdziem, a twoja opatrzność strzegła mego ducha.

13 “To kata kamano, koro angʼeyo ni gik mane ni e pachi e magi:

I chociaż ukryłeś to wszystko w swoim sercu, wiem jednak, że to jest z twojej woli.

14 Isebedo ka ingʼiya mondo ineane ka atimo richo, to ok iseweya ma ok ikuma.

Jeśli grzeszę, ty to spostrzegasz i nie uwolnisz mnie od mojej nieprawości.

15 Okwongʼa, an ngʼat ma timbene mono! To kata ka aonge ketho, to pod ok anyal bedo thuolo, nimar wichkuot ma an-go osemiyo alal ei masichena.

Jeśli jestem niegodziwy, biada mi, a [choćbym też] był sprawiedliwy, nie podniosę swojej głowy. Jestem syty hańby, zważ na moje utrapienie;

16 To kata katemo mondo abed thuolo to idwara mana ka sibuor, kendo isiko mana kiloya gi tekoni maduongʼ.

Gdyż go przybywa; gonisz mnie jak okrutny lew i zachowujesz się dziwnie wobec mnie.

17 Ikelo joneno manyien mondo okweda kendo imedo bedo mager koda; jolweny magi monja mana ka apaka magingore.

Stawiasz przeciwko mnie nowych świadków i pomnażasz nade mną swój gniew; wojsko za wojskiem naciera na mnie.

18 “Angʼo momiyo ne igola ei minwa? Kara mad ne atho kapok wangʼ moro amora onena.

Czemu wyprowadziłeś mnie z łona? Obym umarł i nie widziało mnie żadne oko!

19 Mad ne kik nywola, ka ok kamano to ne onego nywola ka asetho kendo chom koda bur tir!

Byłbym, jakby mnie nie było, od łona zanieśliby mnie do grobu!

20 Donge ngimana modongʼ matin-ni chiegni rumo? Yie iweya mondo abedie gi yweyo matin,

Czy nie zostało mi niewiele dni? Przestań więc i odejdź ode mnie, abym nabrał trochę otuchy;

21 kapok adhi kuma ji ok dhiye miduogi, ma en piny motimo mudho gi tipo molil ti,

Zanim odejdę tam, skąd już nie powrócę, do ziemi ciemności i cienia śmierci;

22 en piny ma otimo mudho mandiwa, kama kata ler chaloe mudho.”

Do ziemi ciemnej jak noc [i do] cienia śmierci i bezładu, gdzie świeci tylko ciemność.