< 2 Samuel 9 >

1 Daudi nopenjo niya, “Bende nitie ngʼato angʼata modongʼ e dhood Saulo manyalo timo ne tim ngʼwono nikech Jonathan?”
Y David dijo: ¿Todavía vive alguien de la familia de Saúl, para que yo pueda mostrar lealtad, a causa de Jonatán?
2 Koro ne nitie jatich mane tiyo e od Saulo ma nyinge Ziba. Ne giluonge mondo obi e nyim Daudi mi ruoth nopenje niya, “In e Ziba?” Nodwoko niya, “Ee, en an jatichni.”
Y del pueblo de Saúl había un criado llamado Siba, y lo enviaron a David; Y el rey le dijo: ¿Eres tú Siba? Y él dijo: Yo soy.
3 Eka ruoth nopenje niya, “Onge ngʼat ma dipo kodongʼ e dhood Saulo ma anyalo timo ne tim ngʼwono mar Nyasaye?” Ziba nodwoko ruoth kowacho niya, “Nitie wuod Jonathan; to tiendene duto ongʼol.”
Y el rey dijo: ¿Hay alguien de la familia de Saúl que aún viva, de quien yo pueda ser un amigo en el nombre de Dios? Y Siba dijo: Hay un hijo de Jonatán, cuyos pies están dañados.
4 Ruoth nopenjo niya, “En kanye?” Ziba nodwoke niya, “En e od Makir wuod Amiel modak Lo Debar.”
Y el rey le dijo: ¿Dónde está? Y Siba dijo al rey: Está en la casa de Maquir, hijo de Amiel, en Lo-debar.
5 Omiyo ruoth nochiko mondo okele kigole Lo Debar e od Makir wuod Amiel.
Entonces el rey David envió y lo tomó de Lodebar, de la casa de Maquir, hijo de Amiel.
6 Kane Mefibosheth wuod Jonathan, ma wuod Saulo, obiro ir Daudi, nokulore piny komiye duongʼ. Daudi noluonge niya, “Mefibosheth!” Nodwoke niya, Ee, en an jatichni.
Entonces Mefiboset, hijo de Jonatán, y nieto de Saúl, se acercó a David y, al caer sobre su rostro, le dio honor. Y David respondió: Mefiboset, Y respondiendo él, dijo: Tu siervo está aquí.
7 Daudi nowachone niya, “Kik iluor, nimar gadiera abiro timoni tim ngʼwono nikech wuonu Jonathan. Abiro dwokoni puothe duto mane mag kwaru Saulo, kendo inichiem e mesana kinde duto.”
Y le dijo David: No temas: porque de verdad seré bueno contigo, por tu padre Jonatán, y te devolveré toda la tierra que era de Saúl; y tendrás un lugar en mi mesa en todo momento.
8 Mefibosheth nokulore piny mowacho niya, “An mana misumbani, ngʼat machalo gi guok motho, to angʼo momiyo itimona maber kama?”
Y se postró sobre su rostro delante del rey y dijo: ¿Que es tu siervo, para que tomes nota de un perro muerto como yo?
9 Eka ruoth noluongo Ziba, ma jatich Saulo mowachone niya, “Amiyo nyakwar ruodhi gik moko duto mane mag Saulo gi joode.
Entonces el rey mandó llamar a Siba, el siervo de Saúl, y le dijo: Todos los bienes de Saúl y de su familia se los he dado al hijo de tu amo.
10 In gi yawuoti kod jotiji ubiro purone kendo ukel cham mondo nyakwar ruodhi obed gi chiemo to Mefibosheth, nyakwar ruodhi, to biro chiemo e mesana pile.” Ziba ne nigi yawuowi apar gabich gi jotich piero ariyo.
Y tú, tus hijos y tus siervos cuidarán la tierra por él y se encargarán de ella, para que el hijo de tu amo pueda comer, pero Mefiboset, el hijo de tu amo, tendrá un lugar en mi mesa en todo momento. Y Siba tenía quince hijos y veinte siervos.
11 Eka Ziba nowachone ruoth niya, “Jatiji biro timo gimoro amora ma ruodha ma ruoth ochiko jatichne mondo otim.” Omiyo Mefibosheth nochiemo e mesa Daudi mana kaka achiel kuom yawuot ruoth.
Entonces Ziba dijo al rey: Se hará cada orden que hayas dado a tu siervo. En cuanto a Mefiboset, tenía un lugar en la mesa de David, como uno de los hijos del rey.
12 Mefibosheth ne nigi wuode matin miluongo ni Mika, to jood Ziba duto ne gin jotij Mefibosheth.
Y Mefiboset tuvo un hijo pequeño llamado Micaía. Y todas las personas que vivían en la casa de Siba eran siervos de Mefiboset.
13 Kendo Mefibosheth nodak Jerusalem nikech ne ochiemo pile e mesa ruoth, to tiendene ariyo ne ongʼol.
Entonces Mefiboset siguió viviendo en Jerusalén; porque tomó todas sus comidas en la mesa del rey; y no tuvo uso de sus pies.

< 2 Samuel 9 >