< ଜଅନ୍ 11 >
1 ୧ ବେତ୍ନିଆ ଗଡେ ଲାଜାର୍ ନାଉଁର୍ ଗଟେକ୍ ଲକ୍କେ ଜର୍ ଅଇରଇଲା । ମରିୟମ୍ ଆରି ତାର୍ ବଇନି ମାର୍ତା ସେ ଗାଏଁ ରଇଲାଇ ।
୧ବେଥ୍ନିଆରେନ୍ ମିଆଁଦ୍ ଲାଜାର୍ ନୁତୁମ୍ ହଡ଼ ଉରିୟୁତେ ଦୁକୁତାନ୍ ତାଇକେନାଏ । ମାରିୟାମ୍ ଆଡଃ ଆୟାଃ ମିଶି ମାର୍ଥା ବାରାନ୍କିନ୍ ଏନ୍ ସାହାର୍ରେ ତାଇନ୍ ତାଇନାକିନ୍ ।
2 ୨ ଏ ମରିୟମ୍ ଅଇଲାନି, ଜନ୍ ମାଇଜି କି ବେସି ଦାମ୍ଦେବା ବାସ୍ନା ଚିକନ୍ ଜିସୁର୍ ପାଦେ ରକଇକରି ତାର୍ ଚେଣ୍ଡିସଙ୍ଗ୍ ପୁଚିଦେଇରଇଲା । ତାର୍ ବାଇ ଲାଜାର୍କେ ଆକା ଜର୍ ଅଇରଇଲା ।
୨ଅକନ୍ କୁଡ଼ିଚି ପ୍ରାଭୁଆଃ କାଟାରେ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ ଗସଃକିୟାଏ, ଆଡଃ ଇନିୟାଃ କାଟାକେ ଆୟାଃ ଉବ୍ତେ ଜଦ୍କେଦାଏ, ଇନିଃ ଏନ୍ ମାରିୟାମ୍ ତାନିଃ ଆଡଃ ଆୟାଃ ହାଗାତେ ଲାଜାର୍ ଉରିୟୁତାନାଏ ତାଇକେନାଏ ।
3 ୩ ସେଟାର୍ପାଇ ତାର୍ ବଇନିମନ୍ ଜିସୁର୍ ଲଗେ କବର୍ ପାଟାଇଲାଇ, “ମାପ୍ରୁ ତମେ ଜାକେ ଆଲାଦ୍ କଲାସ୍ନି, ସେ ବେସି ଜର୍ ଅଇଲାଆଚେ ।”
୩ଏନ୍ତେ ଏନ୍ ମିଶିକିନ୍ ୟୀଶୁତାଃତେ କାଜିକୁଲ୍କେଦାଃକିନ୍, “ହେ ପ୍ରାଭୁ ନେଲେମେ ଆମ୍ ଦୁଲାଡ଼ିତାନ୍ନିଃ ଉରିୟୁତାନାଏ ।”
4 ୪ ମାତର୍ ଜିସୁ ଏ କାତା ସୁନିକରି କଇଲା, “ଏ ଜର୍ ମର୍ବାପାଇ ଅଏ ନାଇ, ମାତର୍ ପର୍ମେସରର୍ ମଇମାର୍ ପାଇ । ସେଟାର୍ ଲାଗି, ତାର୍ ପଅ, ମୁଇ ମିସା ମଇମା ପାଇବି ।”
୪ୟୀଶୁ ନେୟାଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଃଏ, “ନେ ଦୁକୁ ଲାଜାର୍ଆଃ ଗନଏଃ ନାଗେନ୍ତେଦ କାହା, ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମାଇନାନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡଃ ଏନାତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ ମାଇନାନ୍ନଃକାଏ ମେନ୍ତେ ଏନା ହବାକାନା ।”
5 ୫ ଜିସୁ, ମାର୍ତା, ତାର୍ ବଇନି ଆରି ଲାଜାର୍କେ ବେସି ଆଲାଦ୍ କର୍ତେରଇଲା ।
୫ୟୀଶୁଦ ମାର୍ଥା ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ମିଶିତେ ମାରିୟାମ୍କେ ଆଡଃ ଲାଜାର୍କେ ଦୁଲାଡ଼୍କତାନ୍ ତାଇକେନାଏ ।
6 ୬ ସେଟାର୍ପାଇ ଲାଜାର୍ ନିକ ନ ରଇବା କବର୍ ପାଇ ଜିସୁ ଜନ୍ ଜାଗାଇ ରଇଲା, ସେ ଜାଗାଇ ଆରି ଦୁଇଦିନ୍ ରଇଲା ।
୬ଲାଜାର୍ ଉରିୟୁତେ ଦୁକୁତାନାଏ ତାଇକେନା ନେୟାଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ ରେହଁ ୟୀଶୁ ତାଇକେନ୍ ଠାୟାଦ୍ତାଃରେ ଆଡଃ ବାର୍ସିଙ୍ଗ୍ ତାଇନ୍ୟାନାଏ ।
7 ୭ ତାର୍ ପଚେ ସେ ସିସ୍ମନ୍କେ କଇଲା, “ଆସା, ଆମେ ଆରିତରେକ୍ ଜିଉଦା ଦେସେ ବାଉଡି ଜୁ ।”
୭ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଦଲା ଯିହୁଦା ନାଗାର୍ତେବୁ ସେନ୍ରୁହାଡ଼ାଃ ।”
8 ୮ ସିସ୍ମନ୍ ତାକେ କଇଲାଇ, “ଏ ଗୁରୁ, ତମ୍କେତା କେତେ ଦିନ୍ ଆଗେ, ଲକ୍ମନ୍ ପାକ୍ନା ସଙ୍ଗ୍ ମାର୍ବାକେ ଚେସ୍ଟା କର୍ତେରଇଲାଇ, ତମେ ଆରିତରେକ୍ ତେଇ ଜିବାକେ ମନ୍ କଲାସ୍ନି କି?”
୮ଚେଲାକ ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଃକ, “ହେ ଗୁରୁ, ଚିମିନ୍ ମାହାଁ ସିଦାରେ ଆମ୍କେ ଯିହୁଦୀକ ଦିରି ଚିଦ୍ଗିନାଙ୍ଗ୍କ ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନା, ହଲେହଁ ଆମ୍କେ ଏନ୍ତାଃତେ ଆଡଃଗି ସେନଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ମେଁ ତାନା?”
9 ୯ ଜିସୁ କଇଲା “ଗଟେକ୍ ଦିନେ କାଇ ବାର ଗଁଟା ଉଜଲ୍ ନ ରଏ କି? ଜନ୍ ଲକ୍ମନ୍ ଦିନ୍ବେଲାର୍ ଉଜ୍ଲେ ରଇବାଇ, ସେମନ୍ ଜଟିଆଇ ନ ଅଅତ୍, କାଇକେବଇଲେ ସେମନ୍କେ ଏ ଜଗତର୍ ଉଜଲ୍ ଡିସ୍ସି ।
୯ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ସିଙ୍ଗିସାଟୁବ୍ରେ ବାରା ଘାଣ୍ଟା ବାନଆଃଚି? ଜେତାଏ ସିଙ୍ଗିମାସ୍କାଲ୍ରେ ସେସେନ୍ରେଦ କାଏ ତହଦଃଆ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ନେ ଅତେଦିଶୁମ୍ରାଃ ମାସ୍କାଲ୍କେ ନେଲାଏଃ ।
10 ୧୦ ମାତର୍ ରାତିଆ ଇଣ୍ଡ୍ଲେ ଜଟିଆଇ ଅଇବାଇ । କାଇକେବଇଲେ ସେମନର୍ଟାନେ ଉଜଲ୍ ନ ରଏ ।”
୧୦ମେନ୍ଦ ଜେତାଏ ନିଦାରେ ସେସେନ୍ରେଦ ଇନିଃ ତହଦଃଆଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିୟାଃ ମାର୍ସାଲ୍ ବାନଆଃ ।”
11 ୧୧ ଜିସୁ ଏ ସବୁ କାତା କଇଲା ପଚେ, ସିସ୍ମନ୍କେ କଇଲା, “ଆମର୍ ସବୁଲକର୍ ମଇତର୍ ଲାଜାର୍ ଏବେ ସଇଆଚେ, ତାକେ ମୁଇ ଉଟାଇବାର୍ ଗାଲିନି ।”
୧୧ନେୟାଁ କାଜିକେଦ୍ ତାୟମ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ଆଡଃଗି ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଆବୁଆଃ ଗାତି ଲାଜାର୍ ଦୁଡ଼ୁମାକାନାଏ, ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନିଃକେ ଏୟନ୍ନାଙ୍ଗ୍ ସେନ୍ତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।”
12 ୧୨ ତେଇ ସିସ୍ମନ୍ ଜିସୁକେ କଇଲାଇ, “ମାପ୍ରୁ, ଜଦି ସେ ସଇଲାଆଚେ ବଇଲେ ନିକ ଅଇସି ।”
୧୨ଚେଲାକ ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଃକ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଇନିଃ ଦୁଡ଼ୁମାକାନ୍ରେଦ ବୁଗିୟଃଆଏ ।”
13 ୧୩ ଜିସୁ ଲାଜାରର୍ ମରନ୍ ବିସଇ ନେଇକରି କଇରଇଲା, ମାତର୍ ସିସ୍ମନ୍ ଲାଜାର୍କେ ଗୁନର୍ଲାଗି ସଇଲା ବିସଇ କଇଲାନି ବଲି ବାବ୍ଲାଇ ।
୧୩ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଗନଏଃ ବିଷାଏରେ କାଜିକେଦାଏ, ମେନ୍ଦ ଚେଲାକ ସାର୍ତିଗି ଦୁଡ଼ୁମ୍ତାନାଏ ମେନ୍ତେକ ଆଟ୍କାର୍କେଦାଃ ।
14 ୧୪ ସେଟାର୍ପାଇ ଜିସୁ ସେମନ୍କେ ନିକ ସଙ୍ଗ୍ ବୁଜ୍ଲା ପାରା କଇଲା, “ଲାଜାର୍ ମରିଗାଲାଆଚେ ।
୧୪ଏନାତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ “ଲାଜାର୍ ଗଏଃୟାନାଏ ମେତାଦ୍କଆଏ ।
15 ୧୫ ଆରି ମୁଇ ତେଇ ନ ରଇଲି, ସେଟାର୍ପାଇ ତମର୍ ସଙ୍ଗ୍ ସାର୍ଦା କଲିନି, ଜେନ୍ତାରିକି ତମେ ବିସ୍ବାସ୍ କର୍ସା । ମାତର୍ ଆସା, ଏବେ ଆମେ ତାକେ ଜାଇ ଦେକୁ ।”
୧୫ଆଡଃ ଆପେୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ତାଃରେ କା ତାଇନ୍କେଦ୍ତେ ରାସ୍କାଅଃ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଜେ'ଲେକା ଆପେ ପାତିୟାରେୟାପେ, ମେନ୍ଦ ଦଲା ଇନିଃକେ ନେଲ୍ତେବୁ ସେନା ।”
16 ୧୬ ତେଇ ତମା ନାଉଁର୍ ଜାକେ କି ବିଦୁମ୍ ବଲି କଇବାଇ, ସେ ତାର୍ ସଙ୍ଗର୍ ସିସ୍ମନ୍କେ କଇଲା, “ଜୁ ଆମେ ମିସା ଗୁରୁର୍ ସଙ୍ଗ୍ ଜାଇ ତାର୍ସଙ୍ଗ୍ ମରୁ ।”
୧୬ଏନ୍ତେ ଦିଦୁମ୍ କାଜିୟଃତାନ୍ ଥୋମା ଆୟାଃ ଗାତିକକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଦଲାବୁ ସବେନ୍କ ଗୁରୁଲଃ ସେନାବୁ ଆଡଃ ଆବୁହଗି ଇନିଃଲଃବୁ ଗଜଃଆ ।”
17 ୧୭ ଜିସୁ ବେତ୍ନିଆଇ କେଟିକରି ସୁନ୍ଲା ଜେ ଲାଜାର୍କେ ସମାଦି ଦେଇ ଚାର୍ଦିନ୍ ଅଇରଇଲା ।
୧୭ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ସେଟେର୍କେଦ୍ତେ, “ଲାଜାର୍କେ ତପାଗାଡ଼ାରେ ତପାତେୟାଃ ଚାର୍ଦିନ୍ ହବାଃଅତାନା” ମେନ୍ତେ ଆୟୁମ୍କେଦାଃଏ ।
18 ୧୮ ଜିରୁସାଲାମ୍ ଅନି ବେତ୍ନିଆ ତିନ୍ କିଲମିଟର୍ ତେଇଅନି ଉନାର୍ ବାଟ୍ ।
୧୮ବେଥ୍ନିଆ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ଏତେ ତିନ୍ କିଲୋମିଟର୍ଏତେହ କାମ୍ତିସାଙ୍ଗିନ୍ରେ ତାଇକେନା ।
19 ୧୯ ଆରି ଜିଉଦିମନର୍ ତେଇଅନି କେତେକ୍ କେତେକ୍ ଲକ୍ମନ୍ ମାର୍ତା ଆରି ମରିୟମ୍ ଲଗେ ତାର୍ ମରିଜାଇରଇବା ବାଇର୍ ବିସଇ ସାଁତାଇବାକେ ଆସିରଇଲାଇ ।
୧୯ଆଡଃ ପୁରାଃ ଯିହୁଦୀକ ମାର୍ଥା ଆଡଃ ମାରିୟାମ୍ଆଃ ହାଗା ଲାଜାର୍ ବିଷାଏରେ ଇନ୍କିନ୍କେ ଜୀଉରାଡ଼େଃ ଏମଃ ନାଗେନ୍ତେକ ହିଜୁଃକାନ୍ ତାଇକେନା ।
20 ୨୦ ଜିସୁ ଆଇଲାନି ବଲି ସୁନ୍ଲା ଦାପ୍ରେ ମାର୍ତା ତାକେ ବେଟ୍ଅଇବାର୍ ଗାଲା । ମାତର୍ ମରିୟମ୍ ଗରେସେ ବସିରଇଲା ।
୨୦ଏନ୍ତେ ମାର୍ଥା ୟୀଶୁ ହିଜୁଃତାନାଏ ମେନ୍ତେ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ଚି ଇନିଃକେ ସେନ୍ଦାରମ୍କିୟାଏ, ମେନ୍ଦ ମାରିୟାମ୍ ଅଡ଼ାଃରେଗି ଦୁବାକାନାଏ ତାଇକେନା ।
21 ୨୧ ମାର୍ତା ଜିସୁକେ କଇଲା, “ମାପ୍ରୁ ତମେ ଜଦି ଇତି ରଇତାସ୍ ବଇଲେ, ମର୍ ବାଇ ନ ମର୍ତା ।
୨୧ଆଡଃ ମାର୍ଥା ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆମ୍ ନେତାଃରେମ୍ ତାଇକାନ୍ରେଦ ଆଇଁୟାଃ ହାଗାଇଙ୍ଗ୍ କାଏ ଗଜାକାନ୍ତେୟାଃ ।
22 ୨୨ ମାତର୍, ମୁଇ ଜାନି ଆଚି । ଏବେ ମିସା ତମେ ପର୍ମେସର୍କେ ଜାଇଟା ମାଙ୍ଗ୍ଲେ, ସେଟା ଦେଇସି ।”
୨୨ମେନ୍ଦ ଆମ୍ ନାହାଁଃ ହଁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଆସିତେୟାଃ ସବେନାଃ ଏମାମେୟାଏ, ଏନା ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାରିତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।”
23 ୨୩ ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “ତର୍ ବାଇ ଆରି ଜିବନ୍ ଅଇ ଉଟ୍ସି ।”
୨୩ୟୀଶୁ ମାର୍ଥାକେ କାଜିକିୟାଏ, “ହାଗାମ୍ ତାମାଃ ଜୀଉ ନାମ୍କେଦ୍ତେ ଆଡଃଗି ବିରିଦାଃଏ ।”
24 ୨୪ ମାର୍ତା ଜିସୁକେ କଇଲା, “ସେ ସାରାସାରି ଦିନେ ଆରିତରେକ୍ ଉଟ୍ବା ବେଲାଇ ଉଟ୍ସି, ଏଟା ମୁଇ ଜାନି ।”
୨୪ମାର୍ଥା ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଇନିଃ ଟୁଣ୍ଡୁ ଦିପିଲିରେ ଜୀଉବିନିରିଦ୍ରେୟାଃ ନେଡାରେ ଜୀଉବିରିଦାଃଏ, ଏନା ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାରିତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।”
25 ୨୫ ଜିସୁ ତାକେ କଇଲା, “ମୁଇ ଜିବନ୍ ଆରି ମରିକରି ଆରିତରେକ୍ ଉଟ୍ବା ଲକ୍ । ଜେ ମକେ ବିସ୍ବାସ୍ କର୍ସି, ସେ ମଲେ ମିସା, ବଁଚ୍ସି ।
୨୫ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଜୀଉବିନିରିଦ୍ ଆଡଃ ଜୀଦାନ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍ଗି ତାନିଙ୍ଗ୍, ଜେତାଏ ଆଇଁୟାଃରେ ବିଶ୍ୱାସେତାନ୍ନିଃ ଗଜଃରେୟ ଜୀଉଦଃଆଏ ।
26 ୨୬ ଆରି ଜେ ଜଦି ବଁଚି ରଇକରି ବିସ୍ବାସ୍ କର୍ସି, ସେ କେବେ ମିସା ନ ମରେ । ଏ କାତା ବିସ୍ବାସ୍ କଲାସ୍ନି କି?” (aiōn )
୨୬ଆଡଃ ଜେତାଏ ଜୀହୁଦଃତାନ୍ନିଃ ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃରେ ବିଶ୍ୱାସେତାନ୍ନିଃ ଚିଉଲାଅ କାଏ ଗଜଃଆ, ନେଆଁଁ ଚିନାଃ ବିଶ୍ୱାସେତାନାମ୍?” (aiōn )
27 ୨୭ ମାର୍ତା ଜିସୁକେ କଇଲା, “ଉଁ ମାପ୍ରୁ, ମୁଇ ବିସ୍ବାସ୍ କଲିନି । ତମେ ସେ ପର୍ମେସରର୍ ପ । ଜନ୍ ମସିଅ ଏ ଜଗତେ ଆଇବାର୍ ରଇଲା, ତମେ ସେ ଆକା ।”
୨୭ଇନିଃ ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଅତେଦିଶୁମ୍ତେ ଅକଏୟାଃ ହିଜୁଃରାଃ ତାଇନ୍କେନା, ଇନିଃ ଆମ୍ଗି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହନ୍ ମାସି ତାନ୍ମେଁ ନେୟାଁ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବିଶ୍ୱାସେତାନା ।”
28 ୨୮ ଏ ସବୁ କାତା କଇସାର୍ଲାପଚେ ମାର୍ତା ଜାଇକରି ନିଜର୍ ବଇନିକେ କେ ନ ସୁନ୍ଲାପାରା ଡାକି କଇଲା, “ଆଉ ଗୁରୁ ଆସିଆଚେ ଆରି ତକେ ଡାକ୍ଲାନି ।”
୨୮ନେୟାଁ କାଜିକେଦ୍ଚି, ମାର୍ଥା ଆୟାଃ ମିଶିତେ ମାରିୟାମ୍କେ ଉକୁକେଦ୍ତେ କେଡ଼ାକିୟାଏ, ଆଡଃ ମେତାଇୟାଏ, “ଗୁରୁ ହିଜୁଃୟାନାଏ ଆଡଃ ଆମ୍କେ କେଡ଼ାମ୍ତାନାଏ ।”
29 ୨୯ ମରିୟମ୍ ଏ କାତା ସୁନିକରି ଦାନ୍ଦା ପାନ୍ଦା ଅଇ ଜିସୁକେ ବେଟ୍ ଅଇବାର୍ ଗାଲା ।
୨୯ଇନିଃ ନେୟାଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ଚି, ବିରିଦ୍ ଧାବ୍ୟାନାଏ ଆଡଃ ୟୀଶୁତାଃତେ ସେନଃୟାନାଏ ।
30 ୩୦ ଜିସୁ ସେଡ୍କିବେଲା ଗାଉଁ ବିତ୍ରେ ଆସି ନ ରଇଲା, ମାତର୍ ମାର୍ତା ତାକେ ଜନ୍ ଜାଗାଇ ବେଟ୍ ଅଇରଇଲା, ତେଇସେ ରଇଲା ।
୩୦ୟୀଶୁ ଇମ୍ତା ଜାକେଦ୍ ହାତୁତେ କାଏ ତେବାଃକାନ୍ ତାଇକେନା, ମେନ୍ଦ ମାର୍ଥା ଦାରମ୍ ଠାୟାଦ୍ତାଃରେଗି ଇନିଃ ତାଇକେନାଏ ।
31 ୩୧ ମରିୟମ୍ ଉଟିକରି ଦାନ୍ଦା ପାନ୍ଦା ଅଇ ବାଇରେ ସାଁତାଇବାକେ ଆସିରଇଲା ଲକ୍ମନ୍ ଦେକ୍ଲାଇ, ସେମନ୍ ମିସା ତାର୍ ପଚେ ପଚେ ଗାଲାଇ । ସେମନ୍ ବାବ୍ଲାଇ, ସେ କବର୍ ଲଗେ କାନ୍ଦ୍ବାର୍ ଗାଲାନି ।
୩୧ଏନ୍ତେ ଜୀଉରାଡ଼େଃ ନାଙ୍ଗ୍ ଅକନ୍ ଯିହୁଦୀକ ଅଡ଼ାଃରେ ମାରିୟାମ୍ଲଃ ତାଇକେନାକ, ଇନ୍କୁ ମାରିୟାମ୍କେ ଇମ୍ତାଗି ବିରିଦ୍କେଦ୍ତେ ବାହାରି ଅଡଙ୍ଗ୍ତାନ୍ ନେଲ୍କିଃତେ ଇନିଃ ରାଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ତପାଗାଡ଼ାତେ ସେନଃତାନାଏ ମେନ୍ତେ ଆଟ୍କାର୍ତାନ୍ଲଃ ଇନିୟାଃ ଦୟା ଦୟାକ ଅତଙ୍ଗ୍କିୟା ।
32 ୩୨ ତେଇ ଜିସୁ ଜନ୍ ଜାଗାଇରଇଲା, ମରିୟମ୍ ସେ ଜାଗାଇ କେଟ୍ଲା ଆରି ଜିସୁକେ ଦେକିକରି ତାର୍ ପାଦେ ଡାଣ୍ଡାସନ୍ ପଡି କଇଲା, “ମାପ୍ରୁ ତମେ ଜଦି ଇତି ରଇତାସ୍ଆଲେ ମର୍ ବାଇ ନ ମର୍ତା ।”
୩୨ଏନ୍ତେ ମାରିୟାମ୍ ୟୀଶୁ ତାଇକେନ୍ତାଃ ତେବାଃୟାନ୍ଚି, ଇନିଃ ୟୀଶୁକେ ନେଲ୍ତାଇଲଃଗି ଇନିୟାଃ କାଟା ସୁବାରେ ଉୟୁଃୟାନାଏ ଆଡଃ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆମ୍ ନେତାଃରେମ୍ ତାଇନ୍କାନ୍ରେଦ ହାଗାଇଙ୍ଗ୍ ତାଇୟାଃଁ କାଏ ଗଜାକାନ୍ତେୟାଃ ।”
33 ୩୩ ମରିୟମ୍ ତାକେ ଆରି ତାର୍ ସଙ୍ଗ୍ ରଇବା ଲକ୍ମନ୍ କାନ୍ଦ୍ତେରଇବାଟା ଦେକି ଜିସୁ ଆତ୍ମାଇ ବେସି ମନ୍ଦୁକ୍ ଅଇଗାଲା ।
୩୩ୟୀଶୁ ଇନିଃ ରାଆଃତାନ୍ ଆଡଃ ଇନିଃଲଃ ହିଜୁଃକାନ୍ ଯିହୁଦୀକକେହ ରାଆଃତାନ୍ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ, ପୁରାଃ ଦୁକୁତେ ଆତ୍ମାରେ ବିଲ୍କାଅୟାନାଏ ।
34 ୩୪ ସେ ପାଚାର୍ଲା, “ତାକେ କନ୍ତି କବର୍ ଦେଇଆଚାସ୍?” ସେମନ୍ ତାକେ କଇଲାଇ, “ମାପ୍ରୁ ଆସିଦେକା ।”
୩୪ଆଡଃ କୁଲିକେଦ୍କଆଏ, “ଅକ୍ତାଃରେପେ ତପାକିୟା?” ଇନ୍କୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଃକ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଏଲା ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ନେଲିମେ ।”
36 ୩୬ ତେଇ ଜିଉଦି ଲକ୍ମନ୍ କଇଲାଇ, “ଦେକା, ସେ ଲାଜାର୍କେ କେନ୍ତି ଆଲାଦ୍ କର୍ତେରଇଲା ।”
୩୬ଏନ୍ତେ ଯିହୁଦୀକ କାଜିକେଦାଃକ, “ନେଲିପେ, ୟୀଶୁ ଲାଜାର୍କେ ଚିମିନ୍ ଦୁଲାଡ଼ି ତାଇକେନାଏ ।”
37 ୩୭ ମାତର୍ ସେମନର୍ ବିତ୍ରେଅନି କେତେକ୍ ଲକ୍ କଇଲାଇ, “ଏ ଲକ୍ ଜନ୍ କାଣାକେ ଆଁକି ଡିସାଇରଇଲା, ସେ ମନ୍କଲେ କାଇ ଏ ଲାଜାରର୍ ମରନ୍ ମିସା ତେବାଇ ନାପାର୍ତା କି?”
୩୭ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁଏତେ ଚିମିନ୍କ କାଜିକେଦା, “ଇନିଃ ଏନ୍ କାଣାଁକାନ୍ ହଡ଼କେ କାଏ ନେଲ୍ରିକାକିୟାଚି? ଚିନାଃ ଇନିଃ ଲାଜାର୍ରାଃ ଗନଏଃ କାଏ ରକାଅଦାଡ଼ିତେୟାଃ?”
38 ୩୮ ତେଇ ଆରିତରେକ୍ ଜିସୁ ମନ୍ ବିତ୍ରେ କିଲ୍ବିଲ୍ ଅଇ ସମାଦି ଲଗେ ଗାଲା । ସମାଦିଟାନେ ଗଟେକ୍ ପାଆର୍ ଆରି ପାଆର୍ ମୁଆଟେ ଗଟେକ୍ ବଡ୍ ପାକ୍ନା ଡାବିଅଇରଇଲା ।
୩୮ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆଡଃମିସା ଆୟାଃ ମନ୍ରେ ପୁରାଃ ଖିସ୍କେଦ୍ତେ ତପା ଠାୟାଦ୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ, ଏନା ମିଆଁଦ୍ ଲାପାଙ୍ଗା ତାଇକେନା, ଆଡଃ ଏନାରେୟାଃ ଦୁଆର୍ତାଃ ମିଆଁଦ୍ ଦିରି ତାଇକେନା ।
39 ୩୯ ଜିସୁ ତିଆର୍ଲା, “ଏ ପାକ୍ନା ଗୁଚାଇଦିଆସ୍ ।” ମରିଜାଉ ଲାଜାରର୍ ବଇନି ମାର୍ତା କଇଲା, “ମାପ୍ରୁ ସେଟା କୁଇକରି ଗନ୍ଦି ଗାଲାବେ, କାଇକେବଇଲେ, ତାକେ କବର୍ଦେଇ ଚାର୍ଦିନ୍ ଅଇଗାଲା ।”
୩୯ୟୀଶୁ “ଦିରିକେ ବାଟିଆତମେପେ” ମେନ୍ତେ ଆଚୁକେଦ୍କଆ । ଏନ୍ତେ ଗଜାକାନ୍ନିୟାଃ ମିଶିତେ ମାର୍ଥା କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ନାହାଁଃଦ ଇନିଃ ସହାନ୍କାତେୟଃଆଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ଗଜାକାନ୍ତେୟାଃ ଚାର୍ଦିନ୍ ହବାଅଃତାନା ।”
40 ୪୦ ଜିସୁ ମାର୍ତାକେ କଇଲା, “ତୁଇ ଜଦି ବିସ୍ବାସ୍ କର୍ସୁ ବଇଲେ ପର୍ମେସରର୍ ମଇମା ଦେକ୍ସୁ ବଲି ମୁଇ ତକେ କଇ ନ ରଇଲି କି?”
୪୦ୟୀଶୁ ମାର୍ଥାକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମ୍ ବିଶ୍ୱାସେରେଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ନେଲେୟାମ୍, ଚିୟାଃ ନେୟାଁ କାଇଙ୍ଗ୍ କାଜିକାମ୍ତାଇନା?”
41 ୪୧ ତେଇ ସେମନ୍ ପାକ୍ନା ଗୁଚାଇଲାଇ । ଜିସୁ ସରଗ୍ବାଟେ ମୁ କରି କଇଲା, “ବାବା ତମେ ମର୍ ପାର୍ତନା ସୁନ୍ଲାସ୍ ବଲି ମୁଇ ତମ୍କେ ଦନିଅବାଦ୍ ଦେଲିନି ।
୪୧ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ଦିରିକେ ବାଟି ଆତମ୍କେଦାଃକ । ଆଡଃ ୟୀଶୁ ସାଙ୍ଗିଲ୍ ରାକାବ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଃଏ, “ହେ ଆବା, ଆମ୍ ଆଇଁୟାଃ ବିନ୍ତି ଆୟୁମ୍କେଦାମ୍ ମେନ୍ତେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମାମ୍ ତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।
42 ୪୨ ତମେ ଜେଡେବେଲେ ମିସା ମର୍ ପାର୍ତନା ସୁନ୍ସା, ଏଟା ମୁଇ ଜାନି, ମାତର୍ ଜନ୍ ଲକ୍ମନ୍ ଏ ଚାରିବେଡ୍ତି ଟିଆଅଇ ଆଚତ୍, ସେମନ୍ ଜେନ୍ତିକି ତମେଆକା ମକେ ପାଟାଇଆଚାସ୍ ବଲି ବିସ୍ବାସ୍ କର୍ବାଇ, ଏଟାର୍ ପାଇ ମୁଇ ଏନ୍ତିବଲି କଇଲି ।”
୪୨ଆମ୍ ଆଇଁୟାଃ ବିନ୍ତି ସବେନ୍ଇମ୍ତା ଆୟୁମାଃମ୍, ଏନା ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟାଇଙ୍ଗ୍, ମେନ୍ଦ ନେ ଚାରିୟସାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଆମ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କୁଲାକାଦିୟାଁମ୍ ମେନ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସେ ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ନେୟାଁ କାଜିକେଦାଇଙ୍ଗ୍ ।”
43 ୪୩ ଏନ୍ତି କଇ ସାରାଇ ଜିସୁ ଆକ୍ମାରି ଡାକ୍ଲା, “ଲାଜାର୍ ତୁଇ ବାରଇ ଆଉ ।”
୪୩ଇନିଃ ନେୟାଁ କାଜିକେଦ୍ଚି, କାଉରିକେଦ୍ତେ ହାକାଅକିୟାଏ, “ଏ ଲାଜାର୍, ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃମେ ।”
44 ୪୪ ଡାକ୍ଲା ଦାପ୍ରେ ମଲା ଲାଜାର୍ ବାରଇ ଆଇଲା । ତାର୍ ଆତେ ଗଡେ ମଡା ଲୁଗା ବାନ୍ଦାଅଇରଇଲା । ମୁଏ ମିସା ଗର୍ଣ୍ଡା ଗୁଡିଆଇ ଅଇରଇଲା । ଜିସୁ ସେମନ୍କେ କଇଲା “ତାକେ ବାନ୍ଦ୍ଲାଟା କୁସ୍ଲାଇ କରି, ଜିବାକେ ଦିଆସ୍ ।”
୪୪ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା, ଆୟାଃ ତିଃଇ କାଟା ଲିଜାଃତେ ତଲାକାନ୍ ତାଇକେନା ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ମେଦ୍ମୁହାଁଡ଼୍ ଗାମ୍ଛାତେ ତଲ୍ ବିୟୁରାକାନ୍ ତାଇକେନା । ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆଏ, “ଇନିଃକେ ତଲାକାନ୍ତେୟାଃ ରାଡ଼ାଇପେ ଆଡଃ ସେନ୍ଇଚିଃପେ ।”
45 ୪୫ ଜିଉଦି ଲକ୍ମନର୍ ବିତ୍ରେଅନି, ବେସି ଲକ୍ ମରିୟମର୍ ଲଗେ ଆସିରଇଲାଇ, ଆରି ଜିସୁର୍ ଏ କାମ୍ ଦେକି, ତାକେ ବିସ୍ବାସ୍ କଲାଇ ।
୪୫ମାରିୟାମ୍ତାଃ ହିଜୁଃଲେନ୍ ପୁରାଃ ଯିହୁଦୀକ ୟୀଶୁ କାମିକେଦ୍ତେୟାଃ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଇନିଃରେକ ବିଶ୍ୱାସ୍କେଦାଃ ।
46 ୪୬ ଆରି ସେମନର୍ ବିତ୍ରେଅନି କେତେଲକ୍ ପାରୁସିମନର୍ ଲଗେ ଜାଇକରି ଜିସୁ କରି ରଇବା କାମ୍ ଲକ୍ମନ୍କେ ଜାନାଇଲାଇ ।
୪୬ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁଏତେ ଚିମିନ୍କ ଫାରୁଶୀକତାଃ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁ କାମିକେଦ୍ତେୟାଃ ଉଦୁବାଦ୍କଆକ ।
47 ୪୭ ପଚେ ମୁକିଅ ପୁଜାରିମନ୍ ଆରି ପାରୁସିମନ୍ ଗଟେକ୍ ବଡ୍ ପଁଚାଦି ଡାକାଇ କଇଲାଇ, “ଆମେ କାଇଟା କରୁ? ଦେକା ଏ ଲକ୍ ତା କେତେକ୍ କେତେକ୍ କାବାଅଇଜିବା କାମ୍ମନ୍ କଲାନି ।
୪୭ଏନାମେନ୍ତେ ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଫାରୁଶୀକ ମାରାଙ୍ଗ୍ ପାଞ୍ଚେଟ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଃକ, “ଆବୁ ଚିନାଃବୁ ଚିକାତାନା? ନେଲିପେ, ଏନ୍ ହଡ଼ଦ ପୁରାଃ ପେଡ଼େୟାନ୍ କାମିକ କାମିତାନାଏ ।
48 ୪୮ ଆମେ ଜଦି ଆକେ ଏନ୍ତାରି ଚାଡିଦେଉଁ ବଇଲେ ସବୁଲକ୍ ତାର୍ଟାନେ ବିସ୍ବାସ୍ କର୍ବାଇ ଆରି ରମିୟ ଅଦିକାରି ଆସିକରି ଆମର୍ ଏ ମନ୍ଦିର୍ ଆରି ଆମର୍ ବିସ୍ବାସ୍ କର୍ବା ଦରମ୍ ସବୁ କୁରୁପ୍ନାସ୍ କରିପାକାଇସି ।”
୪୮ଆବୁ ଇନିଃକେ ନେ ଲେକାଗିବୁ ବାଗିତାଇରେଦ ସବେନ୍ ହଡ଼କ ଇନିଃରେକ ବିଶ୍ୱାସେୟା, ଆଡଃ ରୋମିରେନ୍କ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଆବୁଆଃ ମାନ୍ଦିର୍ ଆଡଃ ଦିଶୁମ୍ ବାର୍ନାଃକେକ ରେଃକ୍ ଇଦିୟା ।”
49 ୪୯ ମାତର୍ ସେମନର୍ ବିତ୍ରେଅନି ଗଟେକ୍ କୟାପା ନାଉଁର୍, ସେ ବରସର୍ ପାଇ ବାଚିରଇବା ବଡ୍ ପୁଜାରି, କଇଲା “ତମେ କେତେ ବକୁଆ ଲକ୍ମନ୍!
୪୯ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁଏତେ ମିଆଁଦ୍ କାୟଫା ନୁତୁମ୍ ହଡ଼, ଏନ୍ ବାରାଷ୍ରେନ୍ ସାଲାକାନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ ଇନ୍କୁକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଆପେ ସବେନ୍ ଚିମିନ୍ ଡଣ୍ଡକ ତାନ୍ପେ,
50 ୫୦ ତମେ କାଇ ବୁଜି ନାପାର୍ଲାସ୍ନି? ଗୁଲାଇ ଜାତି ନାସ୍ ଅଇବା ବାଦୁଲେ ଗଟେକ୍ ଲକ୍ ମର୍ବାଟା ନିକ ।”
୫୦ହଡ଼କ ନାଗେନ୍ତେ ମିହୁଡ଼୍ଗି ଗଜଃକାଏ ଆଡଃ ଗଟା ଜାତି ଆଲକାକ ଜିୟନଃକା ଏନା ଆପେୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ପୁରାଃଗି ବୁଗିନାଃ ମେନ୍ତେ କାପେ ଆଟ୍କାରେତାନା ।”
51 ୫୧ କୟାପା ସତଇସେ ତାର୍ ନିଜର୍ଟାନେ ଅନି ଏନ୍ତି କଇ ନ ରଇଲା, ମାତର୍ ସେ ବରସର୍ ବଡ୍ ପୁଜାରି ଅଇରଇଲାର୍ ଲାଗି ପଚର୍ ଗଟ୍ନା ସବୁ ବବିସତ୍କାତା ତାର୍ ମୁଏଁ ଅନି ବାରଇରଇଲା । ସେ ଜାନିଦେଇ ରଇଲା ଜେ,
୫୧କାୟଫା ନେ କାଜିଦ ଆଇଃକ୍ତେଗି କାଏ କାଜି, ମେନ୍ଦ ଏନ୍ ବାରାଷ୍ରେନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ ତାଇନ୍ହରାତେ, ୟୀଶୁ ଏନ୍ ଜାତିକ ନାଗେନ୍ତେ ଗଜଃଆଏ ମେନ୍ତେ ଇନିଃ ନେ ଆୟାର୍କାଜିକ କାଜିକେଦାଃଏ ।
52 ୫୨ ଚିନ୍ ଚତର୍ ଅଇଜାଇରଇବା ପର୍ମେସରର୍ ଲକ୍ମନ୍କେ ଟୁଲିଆଇ, ଗଟେକ୍ କୁଟୁମ୍ କରାଇବାକେ ଜିସୁ ମର୍ବାକେ ଗାଲାନି ।
୫୨ଆଡଃ ଏନ୍ ଜାତିକ ନାଗେନ୍ତେ ଏସ୍କାର୍ କାହା ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ନେତେ ହେନ୍ତେୟାକାନ୍ ହଡ଼କକେ ମିଦ୍ରେ ହୁଣ୍ଡିକ ନାଗେନ୍ତେ କାଜିକେଦାଃଏ ।
53 ୫୩ ତେବର୍ପାଇ ସେ ଦିନେଅନି ଜିଉଦିନେତାମନ୍ ଜିସୁକେ ମରାଇବାକେ ପାଁଚ୍ନା କଲାଇ ।
୫୩ଏନ୍ହୁଲାଙ୍ଗ୍ତାଃଏତେ ୟୀଶୁକେ ଗଜି ନାଗେନ୍ତେ ଯିହୁଦୀକ ଆକରେକ ରୋଜୋଟକେଦାଃ ।
54 ୫୪ ତେବେ ଜିସୁ ଜିଉଦି ଲକ୍ମନର୍ ବିତ୍ରେ ସବୁଲକ୍ ଜାନ୍ଲା ପାରା ବୁଲାଚାଲା ନ କର୍ତେ ରଇଲା । ସେ ଜାଗାଇଅନି ବାରଇଜାଇକରି, ମରୁବାଲି ବୁଏଁ ରଇବା କିନରା ଜାଗାଇ ରଇଲା ଏପ୍ରଇମ୍ ନାଉଁର୍ ଗଟେକ୍ ଗଡେ ଜାଇ ସିସ୍ମନର୍ ସଙ୍ଗ୍ ତେଇ ରଇଲା ।
୫୪ଏନାମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଯିହୁଦୀକଆଃ ନେପେଲ୍ରେ ଆଡଃ କାଏ ହନର୍କେଦାଃ, ମେନ୍ଦ ଏନ୍ତାଃ ବାଗିକେଦ୍ତେ ବିର୍ରେୟାଃ ନାଡ଼େଃ ଦିଶୁମ୍ ଇଫ୍ରାଇମ୍ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ସାହାର୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ, ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକଲଃ ଏନ୍ତାଃରେ ତାଇନ୍ୟାନାଏ ।
55 ୫୫ ଜିଉଦିମନର୍ ନିସ୍ତାର୍ ପରବ୍ କେଟିଆଇଲା । ସେ ପରବ୍ ଅଇବା ଆଗ୍ତୁ ନିଜେ ନିଜେ ସୁକଲ୍ ଅଇବାକେ ଗୁଲାଇ ରାଇଜର୍ ଲକ୍ମନ୍ ନିସ୍ତାର୍ ପରବ୍ ଆଗ୍ତୁ ଜିରୁସାଲାମ୍ ଜିବାକେ ବାଟ୍ଦାର୍ଲାଇ ।
୫୫ଯିହୁଦୀକଆଃ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ ନାଡ଼େୟାକାନ୍ ତାଇକେନା, ପାରାବ୍ ସିଦାରେ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ଆକଆଃ ଫାର୍ଚିୟଃ ନାଗେନ୍ତେ ଦିଶୁମ୍କଏତେ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେକ ସେନଃୟାନା ।
56 ୫୬ ସେମନ୍ ଜିସୁକେ କଜ୍ଲାଇ ଆରି ମନ୍ଦିର୍ ଟିଆଅଇଲାବେଲେ ତାକର୍ ତାକର୍ ବିତ୍ରେ କୁଆବଲା ଅଇଲାଇ, “ସେ ପରବ୍ଟାନେ ନ ଆସେବଲି କାଇ ତମେ ବାବ୍ଲାସ୍ନି କି?”
୫୬ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁକେ ଦାଣାଁଁବାଡ଼ାତାନ୍ଲଃ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ଇମ୍ତା ଆକ ଆକଗିକ କୁପୁଲିୟାନା, “ଆପେ ଚିନାଃପେ ଉଡ଼ୁଃତାନା? ଚିୟାଃ ଇନିଃ ପାରାବ୍ରେ କାଏ ହିଜୁଃଆ?”
57 ୫୭ ମୁକିଅ ପୁଜାରି ଆରି ପାରୁସି ଲକ୍ମନ୍ ଜିସୁକେ ଦାର୍ବାକେ ସେ କନ୍ତି ଆଚେ ଜାନିରଇବାଇ ବଲି, ସେଟା ଆଦେସ୍ ଦେଇରଇଲାଇ ।
୫୭ମୁଲ୍ ଯାଜାକ୍କ ଆଡଃ ଫାରୁଶୀକ ୟୀଶୁକେ ସାବି ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃ କତାଃରିୟା, ଏନା ଜେତାଏ ସାରିରେଦ ଉଦୁବାଲେପେ ମେନ୍ତେ ଆଚୁକାଦ୍ ତାଇକେନାକ ।