Højsangen 6

1 Hvor er din Ven gået hen, du fagreste blandt Kvinder? Hvor har din ven vendt sig hen? Vi vil søge ham med dig.

A ILA ihea i hele ai ka'u mea i aloha'i, E ka mea maikai mawaena o na wahine? Mahea la i huli aku ai kau mea i aloha'i, I imi pu hoi kakou ia ia?

2 Min Ven gik ned i sin Have, ti lBalsambedene, for at vogte sin Hjord i Haverne og sanke Liljer.

Ua iho ka'u mea i aloha'i ilalo o kona kihapai, I ka mala o na mea ala, E ai ana iloko o ke kihapai, A e ohi hoi i na lilia.

3 Jeg er min Vens, og min Ven er min, han, som vogter blandt Liljer.

No ka'u mea i aloha'i owau, A o ka'u mea i aloha'i, no'u ia: E ai ana ia mawaena o na lilia.

4 Du er fager, min Veninde, som Tirza, yndig som Jerusalem, frygtelig som Hære under Banner.

Ua maikai oe, e ka'u mea i aloha'i, e like me Tireza, Ua nani hoi e like me Ierusalema; A he mea e makau ai e like me ka poe e amo ana i na hae.

5 Vend dine Øjne fra mig, de forvirrer mig så! Dit Hår er som en Gedeflok, bølgende ned fra Gilead.

E huli aku oe i kou mau maka mai o'u aku nei, No ka mea, ua lanakila laua maluna o'u. O kou lauoho, ua like ia me ka poe kao, E noho ana maluna o Giliada.

6 dine Tænder som en Fåreflok, der kommer fra Bad, som alle har Tvillinger, intet er uden Lam;

O kou mau niho, ua like ia me ka poe hipa, E pii mai ana mai ka auau ana mai; Ua hanau palua lakou a pau, Aohe mea pa mawaena o lakou a pau.

7 din Tinding er et bristet Granatæble bag ved dit Slør.

Me ka apana pomeraite, pela kou mau maka, Iloko o kou pale.

8 Dronningernes Tal er tresindstyve, Medhustruernes firsindstyve, på Terner er der ej Tal.

Aia na wahine alii he kanaono, Elua kanaha haiawahine, A o ka poe puupaa hoi, aole lakou e pau i ka heluia.

9 Men een er hun, min Due, min rene, hun, sin Moders eneste, hun, sin Moders Kælebarn. Blev hun set af Piger, fik hun Pris, af Dronninger og Medhustruer Hyldest.

O ka'u manu nunu, ko'u mea maemae, hookahi no ia, He kamakahi ia na kona makuwahine, Oia wale no ka mea i alohaia e ka mea nana ia i hanau mai. Ua ike na kaikamahine ia ia, a hoomaikai aku la lakou; O na alii wahine a me na haiawahine hoi, Ua hoonani pu lakou ia ia.

10 Hvo er hun, der titter frem som Morgenrøden, fager som Månen, skær som Solen, frygtelig som Hære under Banner?

Owai keia e nana mai ana e like me ka wehe ana o ke alaula? Ua konale ia e like me ka mahina, Ua maikai hoi ia e like me ka la, A he mea e makau ai e like me ka poe e amo ana i na hae.

11 Jeg gik ned i Nøddehaven for at se, hvor det grønnes i Dale for at se, om Vintræet skød, om Granattræet nu stod i Blomst.

Ua iho au ilalo o ke kihapai agoza, E nana i na mea uliuli o ke awawa, E ike hoi i ka ulu ana o ka waina, A me ka pua ana o ka pomeraite:

12 Før jeg vidste af det, satte min Sjæl mig på mit ædle Folks Vogne.

A emo ole, ua lilo aka ko'u uhane, E like me na kaa o Aminadiba.

13 Vend dig, vend dig, Sulamit, vend dig, vend dig, så vi kan se dig!"Hvad vil I se på Sulamit, mens Sværddansen trædes?"

E hoi, e hoi mai, e Sulamite, E hoi, e hoi mai i ike makou ia oe. Heaha ka oukou mea e ike ai ia Sulamite? E like me ko na poe kaua elua.