< Højsangen 4 >

1 Hvor du er fager, min veninde, hvor er du fager! Dine Øjne er Duer bag sløret, dit Hår som en Gedeflok bølgende ned fra Gilead,
Vakai, ʻoku ke hoihoifua, ʻE hoku ʻofaʻanga; vakai, ʻoku ke hoihoifua; ʻoku tatau ho mata mo e mata ʻoe lupe ʻoku fakalilo ʻaki ho louʻulu: pea ko ho louʻulu ʻoku hangē ko e louʻulu ʻoe fanga kosi, ʻoku fafanga ʻi he moʻunga ko Kiliati.
2 dine Tænder som en nyklippet Fåreflok, der kommer fra Bad, som alle har Tvillinger, intet er uden Lam;
‌ʻOku tatau ho kaunifo mo e fanga sipi kuo kosikosi, pea ʻoku ʻalu hake mei he kaukauʻi; he ʻoku taki ʻuhiua ʻa honau ʻuhiki, pea ʻoku ʻikai ke paʻa ha taha ʻi ai.
3 som en Purpursnor er dine Læber, yndig din Mund, din Tinding som et bristet Granatæble bag ved dit Slør;
‌ʻOku tatau mo e afo kulokula ho loungutu; pea ʻoku mālie ho leʻo; pea ʻoku tatau mo e konga pomikanite ʻa ho manifinifihanga ʻoku fakalilo ʻaki ho louʻulu.
4 din Hals er som Davids Tårn, der er bygget til Udkig, tusinde Skjolde hænger derpå, kun Helteskjolde;
‌ʻOku tatau ho kia mo e fale māʻolunga naʻe langa ʻe Tevita ko e tukuʻanga ʻoe mahafutau, ʻaia ʻoku tautau ai ʻae fakaū ʻe afe, ʻae pā kotoa pē ʻoe kau tangata toʻa.
5 dit Bryst som to Hjortekalve, Gazelle tvillinger, der græsser blandt Liljer.
‌ʻOku tatau ho ongo huhu mo e ongo kāseli mui ʻoku na tatau, ʻaia ʻoku kai ʻi he potu ʻoe ngaahi lile.
6 Til Dagen svales og Skyggerne længes, vil jeg vandre til Myrrabjerget og Vellugtshøjen.
Te u ʻalu au ki he moʻunga ʻoe mula, mo e moʻunga ʻoe laipeno, pea te u ʻi ai ʻo aʻu ki he maʻa hake ʻae ʻaho, mo e puna atu ʻoe fakapoʻuli.
7 Du er fuldendt fager, min Veninde og uden Lyde.
‌ʻE hoku ʻofaʻanga, ʻoku ke hoihoifua haohaoa; ʻoku ʻikai ha mele ʻiate koe.
8 Kom med mig fra Libanon, Brud, kom med mig fra Libanon, stig ned fra Amanas Tinde, fra Senirs og Hermons Tinde, fra Løvers Huler, fra Panteres Bjerge!
Haʻu mo au mei Lepanoni, ʻE hoku uaifi, haʻu mo au mei Lepanoni; sio hifo mei he tumutumu ʻo ʻAmana, mei he tumutumu ʻo Senila mo Heamoni, mei he ʻana ʻoe fanga laione, mei he ngaahi moʻunga ʻoe fanga lēpati.
9 Du har fanget mig, min Søster, min Brud, du har fanget mig med et af dine Blikke, med en af din Halses Kæder.
‌ʻE hoku tuofefine mo hoku uaifi, kuo kavea hoku loto kiate koe; kuo mole hoku loto ʻi he sio mai tuʻo taha pe ʻa ho mata, mo e kahoa pe taha ʻi ho kia.
10 Hvor herlig er din Kærlighed, min Søster, min Brud, hvor din Kærlighed er god fremfor Vin, dine Salvers Duft fremfor alskens Vellugt!
Hono ʻikai matamatalelei ʻa hoʻo ʻofa, ʻE hoku tuofefine mo hoku uaifi! Hono ʻikai lelei hake hoʻo ʻofa ʻi he uaine, mo e nanamu ʻo hoʻo ngaahi meʻa tākai ʻi he meʻa namu kakala kotoa pē.
11 Dine Læber drypper af Sødme, min Brud, under din Tunge er Honning og Mælk; dine Klæders Duft er som Libanons Duft.
‌ʻE hoku uaifi, ʻoku toʻi ho loungutu ʻo hangē ko e hone mei hono ngeʻesi: ʻoku ʻi lalo ʻi ho ʻelelo ʻae hone mo e huʻahuhu; pea ko e nanamu ʻo ho ngaahi kofu ʻoku tatau mo e nanamu ʻo Lepanoni.
12 Min Søster, min Brud er en lukket Have, en lukket Kilde, et Væld under Segl.
‌ʻOku tatau mo e ngoue kuo ʻāʻi, ʻa hoku tuofefine mo hoku uaifi; ko e vai mapunopuna ia kuo taʻofia, ko e matavai ia kuo tāpuni ke maʻu.
13 Dine Skud er en Lund af Granattræer med kostelige Frugter, Kofer,
Ko ia ʻoku tupu ʻiate koe ʻoku tatau mo e ngoue pomikanite mo hono ngaahi fua lelei; ko e saipalesi mo e naatosi,
14 Nardus og Kalmus og Kanel og alle Slags Vellugtstræer, Myrra og Safran og Aloe og alskens ypperlig Balsam.
Ko e naatosi mo e kakosi; ko e kalamusi mo e sinamoni, mo e ʻakau kotoa pē ʻoku namu lelei; ko e mula mo e ʻalosi, mo e fungani hake ʻoe ngaahi kakala kotoa pē:
15 Min Haves Væld er en Brønd med rindende Vand og Strømme fra Libanon.
Ko e matavai ʻi he ngaahi ngoue, ko e matavai ʻoe ngaahi vai moʻui, mo e ngaahi vaitafe mei Lepanoni.
16 Nordenvind, vågn, Søndenvind kom, blæs gennem min Have, så dens Vellugt spredes! Min Ven komme ind i sin Have og nyde dens udsøgte Frugt!
‌ʻE matangi tokelau, ke ke ʻaa pea haʻu mo e tonga; ʻo havilivili ki heʻeku ngoue, koeʻuhi ke ngangatu mei ai ʻae ngaahi namu kakala. Tuku ke haʻu ʻa hoku ʻofaʻanga ki heʻene ngoue, mo ne kai ai hono ngaahi fua lelei.

< Højsangen 4 >