Salme 94

1 HERRE du hævnens Gud, du Hævnens Gud, træd frem i Glans;

Olúwa Ọlọ́run ẹni tí ń gbẹ̀san, Ọlọ́run ẹni tí ń gbẹ̀san.

2 stå op, du Jordens Dommer, øv Gengæld mod de hovmodige!

Gbé ara rẹ sókè, ìwọ onídàájọ́ ayé; san ẹ̀san fún agbéraga ohun tí ó yẹ wọ́n.

3 Hvor længe skal gudløse, HERRE, hvor længe skal gudløse juble?

Báwo ní yóò ti pẹ́ tó, Olúwa tí àwọn ẹni búburú yóò kọ orin ayọ̀?

4 De fører tøjlesløs Tale, hver Udådsmand ter sig som Herre;

Wọ́n ń sọ̀rọ̀ ìgbéraga jáde; gbogbo àwọn olùṣe búburú kún fún ìṣògo.

5 de underkuer, o HERRE, dit Folk og undertrykker din Arvelod;

Wọ́n fọ́ àwọn ènìyàn rẹ túútúú, Olúwa: wọ́n pọ́n ilẹ̀ ìní rẹ̀ lójú.

6 de myrder Enke og fremmed faderløse slår de ihjel;

Wọ́n pa àwọn opó àti àlejò, wọ́n sì pa àwọn ọmọ aláìní baba.

7 de siger: "HERREN kan ikke se, Jakobs Gud kan intet mærke!"

Wọ́n sọ pé, “Olúwa kò rí i; Ọlọ́run Jakọbu kò sì kíyèsi i.”

8 Forstå dog, I Tåber blandt Folket! Når bliver I kloge, I Dårer?

Kíyèsi i, ẹ̀yin aláìlóye nínú àwọn ènìyàn; ẹ̀yin aṣiwèrè, nígbà wo ni ẹ̀yin yóò lóye?

9 Skulde han, som plantede Øret, ej høre, han, som dannede Øjet, ej se?

Ẹni tí ó gbin etí, ó lè ṣe aláìgbọ́ bí? Ẹni tí ó dá ojú? Ó ha lè ṣe aláìríran bí?

10 Skulde Folkenes Tugtemester ej revse, han som lærer Mennesket indsigt?

Ẹni tí ń bá orílẹ̀-èdè wí, ṣé kò lè tọ́ ni ṣọ́nà bí? Ẹni tí ń kọ́ ènìyàn ha lè ṣàìní ìmọ̀ bí?

11 HERREN kender Menneskets Tanker, thi de er kun Tomhed.

Olúwa mọ èrò inú ènìyàn; ó mọ̀ pé asán ni wọ́n.

12 Salig den Mand, du tugter, HERRE, og vejleder ved din Lov

Ìbùkún ni fún ènìyàn náà tí ìwọ bá wí, Olúwa, ẹni tí ìwọ kọ́ nínú òfin rẹ,

13 for at give ham Ro for onde Dage, indtil der graves en Grav til den gudløse;

Ìwọ gbà á kúrò nínú ọjọ́ ibi, títí a ó fi wa ihò sílẹ̀ fún ẹni búburú.

14 thi HERREN bortstøder ikke sit Folk og svigter ikke sin Arvelod.

Nítorí Olúwa kò ní kọ àwọn ènìyàn rẹ̀ sílẹ̀, Òun kò sì ní kọ ilẹ̀ ìní rẹ̀ sílẹ̀.

15 Den retfærdige kommer igen til sin Ret, en Fremtid har hver oprigtig af Hjertet.

Ìdájọ́ yóò padà sí òdodo, àti gbogbo àwọn ọlọ́kàn dídúró ṣinṣin yóò tẹ̀lé e lẹ́yìn.

16 Hvo står mig bi mod Ugerningsmænd? hvo hjælper mig mod Udådsmænd?

Ta ni yóò dìde fún mi sí àwọn olùṣe búburú? Tàbí ta ni yóò dìde sí àwọn oníṣẹ́ ẹ̀ṣẹ̀ fún mi?

17 Var HERREN ikke min Hjælp, snart hviled min Sjæl i det stille.

Bí kò ṣe pé Olúwa fún mi ní ìrànlọ́wọ́, èmi fẹ́rẹ̀ máa gbé ní ilẹ̀ tí ó dákẹ́.

18 Når jeg tænkte: "Nu vakler min Fod", støtted din Nåde mig, HERRE;

Nígbà tí mo sọ pé, “Ẹsẹ̀ mi ń yọ̀”, Olúwa, ìfẹ́ rẹ̀ ni ó tì mí lẹ́yìn.

19 da mit Hjerte var fuldt af ængstede Tanker, husvaled din Trøst min Sjæl.

Nígbà tí àníyàn ńlá wà nínú mi, ìtùnú rẹ̀ mú ayọ̀ sí ọkàn mi.

20 står du i Pagt med Fordærvelsens Domstol, der skaber Uret i Lovens Navn?

Ìjọba ìbàjẹ́ ha lè kẹ́gbẹ́ pẹ̀lú rẹ ẹni tí ń fi òfin dì mọ́ ìwà ìkà?

21 Jager de end den ret, færdiges Liv og dømmer uskyldigt Blod,

Wọ́n kó ara wọn jọ sí olódodo wọ́n sì ń dá àwọn aláìṣẹ̀ lẹ́bi sí ikú.

22 HERREN er dog mit Bjærgested, min Gud er min Tilflugtsklippe;

Ṣùgbọ́n, Olúwa ti di odi alágbára mi, àti Ọlọ́run mi ni àpáta nínú ẹni tí mo ti ń gba ààbò.

23 han vender deres Uret imod dem selv, udsletter dem for deres Ondskab; dem udsletter HERREN vor Gud.

Òun yóò san ẹ̀san ibi wọn fún wọn yóò sì pa wọ́n run nítorí búburú wọn Olúwa Ọlọ́run wa yóò pa wọ́n run.