Salme 90

1 (En Bøn af den Guds Mand Moses.) Herre, du var vor Bolig slægt efter slægt.

Pag-ampo ni Moises ang tawo sa Dios. O Ginoo, ikaw ang among dalangpanan sa tanang kaliwatan.

2 Førend Bjergene fødtes og Jord og Jorderig blev til, fra Evighed til Evighed er du, o Gud!

Sa wala pa namugna ang kabukiran, o sa imong pagmugna sa yuta ug sa kalibotan, gikan sa kahangtoran hangtod sa walay kataposan, ikaw ang Dios.

3 Mennesket gør du til Støv igen, du siger: "Vend tilbage, I Menneskebørn!"

Gibalik mo ang tawo sa abog, ug miingon ka, “Balik kamo nga mga kaliwat sa katawhan.”

4 Thi tusind År er i dine Øjne som Dagen i Går, der svandt, som en Nattevagt.

Kay ang liboan ka mga katuigan sa imong panan-aw sama sa kagahapon sa dihang kini molabay, ug sama sa pagtukaw sa kagabhion.

5 Du skyller dem bort, de bliver som en Søvn. Ved Morgen er de som Græsset, der gror;

Gibanlas mo (sila) pinaagi sa baha ug (sila) nahinanok; sa kabuntagon sama (sila) sa sagbot nga moturok.

6 ved Morgen gror det og blomstrer, ved Aften er det vissent og tørt.

Sa pagkabuntag molabong kini ug motubo; sa pagkagabii mangalaya kini ug mauga.

7 Thi ved din Vrede svinder vi hen, og ved din Harme forfærdes vi.

Sa pagkatinuod, gilamoy kami sa imong kasuko, ug nalisang kami sa imong kaligutgot.

8 Vor Skyld har du stillet dig for Øje, vor skjulte Brøst for dit Åsyns Lys.

Imong gibutang ang among mga kasal-anan diha sa imong atubangan, ang among tinagong mga sala diha sa kahayag sa imong presensiya.

9 Thi alle vore Dage glider hen i din Vrede, vore År svinder hen som et Suk.

Ang among kinabuhi mahanaw sa imong kaligutgot; ang among katuigan matapos dayon sama sa usa ka panghupaw.

10 Vore Livsdage er halvfjerdsindstyve År, og kommer det højt, da firsindstyve. Deres Herlighed er Møje og Slid, thi hastigt går det, vi flyver af Sted.

Ang among katuigan 70, o 80 kung kami himsog; apan bisan ang among labing maayo nga katuigan mga napuno sa kasakit ug kagul-anan. Oo, molabay dayon kini, ug kami mangahanaw.

11 Hvem fatter din Vredes Vælde, din Harme i Frygt for dig!

Kinsa man ang nasayod sa kadako sa imong kasuko, ug sa imong kaligutgot nga sama sa kahadlok kanimo?

12 At tælle vore Dage lære du os, så vi kan få Visdom i Hjertet!

Busa tudloi kami nga matngonan ang among kinabuhi aron nga magkinabuhi kami nga maalamon.

13 Vend tilbage, HERRE! Hvor længe! Hav Medynk med dine Tjenere;

Balik Yahweh! Hangtod kanus-a ba kini? Kaluy-i ang imong mga sulugoon.

14 mæt os årle med din Miskundhed, så vi kan fryde og glæde os alle vore Dage.

Sa kabuntagon tagbawa kami sa imong pagkamatinud-anon sa kasabotan aron nga magmaya kami ug magmalipayon sa tanang namong mga adlaw.

15 Glæd os det Dagetal, du ydmygede os, det Åremål, da vi led ondt!

Lipaya kami sumala sa mga adlaw nga imo kaming gisakit ug sa mga tuig nga nakasinati kami ug kalisdanan.

16 Lad dit Værk åbenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn!

Tugoti ang imong mga sulugoon nga makakita sa imong buhat, ug tugoti ang among mga anak nga makakita sa imong kahalangdon.

17 HERREN vor Guds Livsalighed være over os! Og frem vore Hænders Værk for os, ja frem vore Hænders Værk!

Hinaot nga maania kanamo ang pabor sa Ginoo nga among Dios; palamboa ang buhat sa among mga kamot; palamboa gayod ang buhat sa among mga kamot.