Salme 90
1 (En Bøn af den Guds Mand Moses.) Herre, du var vor Bolig slægt efter slægt.
O Zot, ti ke qenë për ne një strehë brez pas brezi.
2 Førend Bjergene fødtes og Jord og Jorderig blev til, fra Evighed til Evighed er du, o Gud!
Para se të kishin lindur malet dhe para se ti të kishe formuar tokën dhe botën, madje nga mot dhe përjetë ti je Perëndia.
3 Mennesket gør du til Støv igen, du siger: "Vend tilbage, I Menneskebørn!"
Ti e kthen njeriun në pluhur dhe thua: “Kthehuni, o bij të njerëzve”.
4 Thi tusind År er i dine Øjne som Dagen i Går, der svandt, som en Nattevagt.
Sepse një mijë vjet në sytë e tu janë si dita e djeshme që ka kaluar, ose sikur të gdhish një natë.
5 Du skyller dem bort, de bliver som en Søvn. Ved Morgen er de som Græsset, der gror;
Ti i përlan si një përmbytje. Ato janë si një ëndërr, janë si barr që gjelbëron në mëngjes.
6 ved Morgen gror det og blomstrer, ved Aften er det vissent og tørt.
Në mëngjes ai lulëzon dhe gjelbëron, në mbrëmje kositet dhe thahet.
7 Thi ved din Vrede svinder vi hen, og ved din Harme forfærdes vi.
Sepse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.
8 Vor Skyld har du stillet dig for Øje, vor skjulte Brøst for dit Åsyns Lys.
Ti i vë fajet tona para teje, mëkatet tona të fshehta në dritën e fytyrës sate.
9 Thi alle vore Dage glider hen i din Vrede, vore År svinder hen som et Suk.
Sepse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.
10 Vore Livsdage er halvfjerdsindstyve År, og kommer det højt, da firsindstyve. Deres Herlighed er Møje og Slid, thi hastigt går det, vi flyver af Sted.
Ditët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t’u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.
11 Hvem fatter din Vredes Vælde, din Harme i Frygt for dig!
Kush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?
12 At tælle vore Dage lære du os, så vi kan få Visdom i Hjertet!
Na mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.
13 Vend tilbage, HERRE! Hvor længe! Hav Medynk med dine Tjenere;
Kthehu, o Zot! Deri kur? Dhe ki mëshirë për shërbëtorët e tu.
14 mæt os årle med din Miskundhed, så vi kan fryde og glæde os alle vore Dage.
Na ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngazëllojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.
15 Glæd os det Dagetal, du ydmygede os, det Åremål, da vi led ondt!
Na gëzo në përpjestim me ditët që na ke pikëlluar dhe në kompensim të viteve që kemi vuajtur nga fatkeqësitë.
16 Lad dit Værk åbenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn!
Qoftë e qartë vepra jote shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote bijve të tyre.
17 HERREN vor Guds Livsalighed være over os! Og frem vore Hænders Værk for os, ja frem vore Hænders Værk!
Hiri i Zotit Perëndisë tonë qoftë mbi ne dhe e bëftë të qëndrueshme veprën e duarve tona; po, bëje të qëndrueshme veprën e duarve tona.
