Salme 81

1 (Til Sangmesteren. Al-haggittit. Af Asaf.) Jubler for Gud, vor Styrke, råb af fryd for Jakobs Gud,

Alang sa pangulong musikero; sumala sa Getit nga istilo. Ang salmo ni Asaf. Pag-awit ug makusog sa Dios nga atong kusog; singgit sa kalipay sa Dios ni Jacob.

2 istem Lovsang, lad Pauken lyde, den liflige Citer og Harpen;

Pag-awit ug alawiton ug tugtoga ang tamborin, ang maanindot nga lira ug alpa.

3 stød i Hornet på Nymånedagen, ved Fuldmåneskin på vor Højtidsdag!

Patingoga ang trumpeta nga sungay sa panahon sa pagsubang sa bag-ong bulan, sa adlaw sa pagtakdol sa bulan, sa adlaw sa pagsugod sa atong pista.

4 Thi det er Lov i Israel, et Bud fra Jakobs Gud;

Kay kini balaod alang sa Israel, usa ka mando nga gihatag sa Dios ni Jacob.

5 han gjorde det til en Vedtægt i Josef, da han drog ud fra Ægypten, hvor han hørte et Sprog, han ikke kendte.

Iyang kini gihatag ingon nga lagda kang Jose sa dihang miadto siya batok sa yuta sa Ehipto, diin nakadungog ako ug usa ka tingog nga wala nako nailhan:

6 "Jeg fried hans Skulder for Byrden, hans Hænder slap fri for Kurven.

“Akong kuhaon ang palas-anon sa iyang abaga; ang iyang mga kamot gawasnon na gikan sa paghawid sa bukag.

7 I Nøden råbte du, og jeg frelste dig, jeg svarede dig i Tordenens Skjul, jeg prøvede dig ved Meribas Vande. (Sela)

Sa imong mga kasakit misangpit ka, ug gitabangan ko ikaw; gitubag ko ikaw gikan sa gadag-om nga panganod. Gisulayan ko ikaw didto sa katubigan sa Meriba. (Selah)

8 Hør, mit Folk, jeg vil vidne for dig, Israel, ak, om du hørte mig!

Paminaw, O akong mga katawhan, tungod kay pasidan-an ko kamo, Israel, kung maminaw lang unta kamo kanako!

9 En fremmed Gud må ej findes hos dig, tilbed ikke andres Gud!

Kinahanglan walay langyaw nga dios diha kaninyo; ayaw gayod kamo pagsimba sa bisan unsang langyaw nga dios.

10 Jeg, HERREN, jeg er din Gud! som førte dig op fra Ægypten; luk din Mund vidt op, og jeg vil fylde den!

Ako si Yahweh nga inyong Dios, nga mao ang nagpagawas kaninyo gikan sa yuta sa Ehipto. Ablihi ug dako ang inyong mga baba, ug pun-on ko kini.

11 Men mit Folk vilde ikke høre min Røst, Israel lød mig ikke.

Apan wala magpatalinghog ang akong mga katawhan sa akong mga pulong; ang Israel wala motuman kanako.

12 Da lod jeg dem fare i deres Stivsind, de vandrede efter deres egne Råd.

Busa gipasagdan ko (sila) sa ilang kaugalingon nga pamaagi aron buhaton nila kung unsa ang maayo alang kanila.

13 Ak, vilde mit Folk dog høre mig, Israel gå mine Veje!

O, nga ang akong katawhan maminaw kanako; O, nga ang akong katawhan maglakaw sa akong dalan.

14 Da kued jeg snart deres Fjender, vendte min Hånd mod deres Uvenner!

Unya buntugon ko dayon ang ilang mga kaaway ug itumong ko ang akong kamot batok sa ilang mga manglulutos.

15 Deres Avindsmænd skulde falde og gå til Grunde for evigt;

Kadtong nasilag kang Yahweh unta mangurog sa kahadlok diha sa iyang atubangan! Mapakaulawan unta (sila) hangtod sa kahangtoran.

16 jeg nærede dig med Hvedens Fedme, mættede dig med Honning fra Klippen!"

Akong pakan-on ang Israel ug pino nga trigo; tagbawon ko kamo ug dugos nga gikan sa bato.”