Salme 81

1 (Til Sangmesteren. Al-haggittit. Af Asaf.) Jubler for Gud, vor Styrke, råb af fryd for Jakobs Gud,

Musiqi rəhbəri üçün. Asəfin «Gittit» üstə oxunan məzmuru. Qüvvətimiz olan Allahı mədh edin, Yaqubun Allahına cuşa gəlib nida edin!

2 istem Lovsang, lad Pauken lyde, den liflige Citer og Harpen;

İlahi oxuyun, Dəfi, xoş avazlı liranı və çəngi çalın.

3 stød i Hornet på Nymånedagen, ved Fuldmåneskin på vor Højtidsdag!

Təzə Ay mərasimində, ay bədirlənəndə, Bizim bayram günündə Şeypur çalın!

4 Thi det er Lov i Israel, et Bud fra Jakobs Gud;

Çünki bu, İsrail üçün verilən qaydadır, Yaqubun Allahının hökmüdür.

5 han gjorde det til en Vedtægt i Josef, da han drog ud fra Ægypten, hvor han hørte et Sprog, han ikke kendte.

O, Misir əleyhinə çıxanda Yusif nəslinə belə bir öyüd verib. Naməlum bir səs eşitdim:

6 "Jeg fried hans Skulder for Byrden, hans Hænder slap fri for Kurven.

«Onun çiyinlərini bu yükdən qurtarıram, Qoy əlləri bu ağır səbətdən azad olsun.

7 I Nøden råbte du, og jeg frelste dig, jeg svarede dig i Tordenens Skjul, jeg prøvede dig ved Meribas Vande. (Sela)

Dar günündə Məni çağırdın, Mən də səni qurtardım. Gurlayaraq tufan içindən sənə cavab verdim, Meriva sularında səni sınadım. (Sela)

8 Hør, mit Folk, jeg vil vidne for dig, Israel, ak, om du hørte mig!

Ey xalqım, dinlə, xəbərdarlıq edirəm, Ey İsrail, kaş ki Məni dinləyəydin!

9 En fremmed Gud må ej findes hos dig, tilbed ikke andres Gud!

Aranızda özgə allah olmasın, Yad allaha kimsə səcdə qılmasın.

10 Jeg, HERREN, jeg er din Gud! som førte dig op fra Ægypten; luk din Mund vidt op, og jeg vil fylde den!

Rəbb Allahınız Mənəm, Mən sizi Misir torpağından buraya gətirmişəm. Ağzını yaxşı aç, Doyunca yemək verirəm.

11 Men mit Folk vilde ikke høre min Røst, Israel lød mig ikke.

Lakin xalqım səsimi eşitmədi, İsrail nəsli Məni istəmədi.

12 Da lod jeg dem fare i deres Stivsind, de vandrede efter deres egne Råd.

Onların inadkar qəlblərinə izin verdim ki, Necə istəyirlər, elə gəzsinlər.

13 Ak, vilde mit Folk dog høre mig, Israel gå mine Veje!

Kaş ki xalqım Mənə qulaq asaydı, İsrail nəsli Mənim yolumla gedəydi!

14 Da kued jeg snart deres Fjender, vendte min Hånd mod deres Uvenner!

Bir anda düşmənlərini yerə sərərdim, Əlimi yağılarının üstünə qaldırardım.

15 Deres Avindsmænd skulde falde og gå til Grunde for evigt;

Mən Rəbbə nifrət edənlər Mənə boyun əyərdi, Əbədi olaraq vaxtları belə keçərdi.

16 jeg nærede dig med Hvedens Fedme, mættede dig med Honning fra Klippen!"

Sizə taxılın əlasını yedirərdim, Sizi qayadan axan balla bəsləyərdim».