Salme 77

1 (Til Sangmesteren. Til Jedutun. Af Asaf. En Salme.) Jeg råber, højt til Gud, og han hører mig,

KAHEA aku la au i ke Akua ma ko'u leo, Ma ko'u leo i ke Akua, a hoolohe mai la ia ia'u.

2 jeg søger Herren på Nødens Dag, min Hånd er om Natten utrættet udrakt, min Sjæl vil ikke lade sig trøste;

I ko'u la i popilikia ai, nonoi aku la au i ka Haku: Kikoo aku la kuu lima i ka po, aole i haule: Hoole iho la kuu naau, aole ia e hoomahaia.

3 jeg ihukommer Gud og stønner, jeg sukker, min Ånd vansmægter. (Sela)

Hoomanao aku la au i ke Akua, a kupikipikio iho la; Noonoo aku la au, a maule iho la kuu naau. (Sila)

4 Du holder mine Øjne vågne, jeg er urolig og målløs.

Ua paa ia oe na alu o ko'u mau maka: Ua lauwiliia hoi au, aole hiki ke olelo aku.

5 Jeg tænker på fordums dage, ihukommer længst henrundne År;

Noonoo no au i na la kahiko, I na makahiki hoi o ka wa mamua loa aku.

6 jeg gransker om Natten i Hjertet, grunder og ransager min Ånd.

Hoomanao iho la au i kuu mele i ka po: Me kuu naau wau i kukakuka iho ai; Huli ikaika hoi ko'u manao.

7 Vil Herren bortstøde for evigt og aldrig mer vise Nåde,

E kipaku anei ka Haku i ka manawa pau ole? Aole anei ia e maliu hou mai?

8 er hans Miskundhed ude for stedse, hans Trofasthed omme for evigt og altid,

Ua pauhia anei kona lokomaikai? Ua hala mau loa aku anei kana olelo?

9 har Gud da glemt at ynkes, lukket sit Hjerte i Vrede? (Sela)

Ua hoopoina anei ke Akua i ka lokomaikai? Ua puliki anei oia i kona aloha iloko o ka huhu? (Sila)

10 Jeg sagde: Det er min Smerte; at den Højestes højre er ikke som før.

I aku la au, o ko'u nawaliwali keia, O na makahiki o ka lima akau o ka Mea kiekie loa.

11 Jeg kommer HERRENs Gerninger i Hu, ja kommer dine fordums Undere i Hu.

E hoomanao aku au i na hana mana a Iehova: E hoomanaoio no hoi au i na mea kupanaha au, i ka wa kahiko.

12 Jeg tænker på al din Gerning og grunder over dine Værker.

E noonoo aku au i kau hana a pau, A e manao nui hoi i kau mau haua mana.

13 Gud, din Vej var i Hellighed, hvo er en Gud så stor som Gud!

Aia kou aoao, e ke Akua, ma kahi hoano, Owai la ke Akua nui e like me ke Akua?

14 Du er en Gud, som gør Undere, du gjorde din Vælde kendt blandt Folkene,

O oe ke Akua nana i hana na mea mana: Ua hoike mai no hoi oe i kou ikaika mawaena o na kanaka.

15 udøste dit Folk med din Arm, Jakobs og Josefs Sønner. (Sela)

I kou lima iho no oe i panai ai i kou poe kanaka, I na mamo a Iseraela, a me Iosepa. (Sila)

16 Vandene så dig, Gud, Vandene så dig og vred sig i Angst, ja Dybet tog til at skælve;

Ike aku la na wai ia oe, e ke Akua; Ike aku la na wai ia oe, a haalulu iho la: Kupikipikio no hoi na hohonu.

17 Skyerne udøste Vand, Skyhimlens Stemme gjaldede, dine Pile for hid og did;

Ninini mai la hoi na ao i ka wai: Hoohekili mai la hoi na ao; Hoholo ae la na uila ou.

18 din bragende Torden rullede, Lynene oplyste Jorderig, Jorden bæved og skjalv;

Maloko o ka puahiohio ka leo o kou hekili: Hoomalamalama mai la na uila i ka honua: Naue iho la ka honua me ka haalulu.

19 din Vej gik midt gennem Havet, din Sti gennem store Vande, dine Fodspor kendtes ikke.

Aia kou kuamoo ma ka moana, A o kou alanui hoi ma na wai nui; Aole i ikeia kou mau kapuwai.

20 Du førte dit Folk som en Hjord ved Moses's og Arons Hånd.

Alakai aku no oe i kou poe me he ohana hipa la, Ma ka lima o Mose, ma laua o Aarona.