< Salme 73 >

1 (En Salme af Asaf.) Visselig, god er Gud mod Israel; mod dem, der er rene af Hjertet!
Asaf ƒe ha. Vavã, Mawu wɔ nyui na Israel kple ame siwo dza le woƒe dzi me.
2 Mine Fødder var nær ved at snuble, mine Skridt var lige ved at glide;
Ke nye la, nye afɔ ɖiɖi kloe, eye esusɔ vie ko medze anyi.
3 thi over Dårerne græmmed jeg mig, jeg så, at det gik de gudløse vel;
Elabena mebiã ŋu ɖokuiŋudzela esi mekpɔ ale si nu le edzi dzem na ame vɔ̃ɖiwoe.
4 thi de kender ikke til Kvaler, deres Livskraft er frisk og sund;
Hiãkame aɖeke mele wo dzi o, eye wole lãmesẽ kple dedinɔnɔ me.
5 de kender ikke til menneskelig Nød, de plages ikke som andre.
Wovo tso agba siwo tena ɖe amewo dzi la me, eye amegbetɔwo ƒe hiãtuame aɖeke mele wo dzi o.
6 Derfor har de Hovmod til Halssmykke, Vold er Kappen, de svøber sig i.
Eya ta dada nye woƒe kɔga, eye wodo nu vɔ̃ɖi wɔwɔ abe awu ene.
7 Deres Brøde udgår af deres Indre, Hjertets Tanker bryder igennem.
Dzidada dona tso woƒe dzi si ku atri la me, eye seɖoƒe meli na woƒe susu ƒe nu vɔ̃ɖiwo ɖoɖo o.
8 I det dybe taler de ondt, i det høje fører de Urettens Tale,
Woɖua fewu, ƒoa nu vlodoametɔe, eye le woƒe dada me la, woklẽa ŋku ɖe amewo be woabɔbɔ na wo.
9 de løfter Munden mod Himlen, Tungen farer om på Jorden.
Woƒe nuwo xɔ dziƒo wɔ wo tɔe, eye woƒe aɖewo xɔ anyigba wòzu wo tɔ.
10 Derfor vender mit Folk sig hid og drikker Vand i fulde Drag.
Eya ta woƒe amewo trɔ ɖe wo gbɔ, eye wono tsi fũu.
11 De siger: "Hvor skulde Gud vel vide det, skulde den Højeste kende dertil?"
Wogblɔ be, “Aleke Mawu awɔ anya? Ɖe nunya le Dziƒoʋĩtɔ la sia?”
12 Se, det er de gudløses kår, altid i Tryghed, voksende Velstand!
Aleae ame vɔ̃ɖiwo le, wole ablɔɖe me ɣe sia ɣi, eye wodzia woƒe kesinɔnuwo ɖe edzi.
13 Forgæves holdt jeg mit Hjerte rent og tvætted mine Hænder i Uskyld,
Nyateƒee, dzodzro ko wònye be mewɔ nye dzi dzadzɛ, eye dzodzroe meklɔ nye asi ɖe fɔmaɖimaɖi me.
14 jeg plagedes Dagen igennem, blev revset på ny hver Morgen!
Mekpea fu ŋkeke blibo la, eye ŋdi sia ŋdi wohea to nam.
15 Men jeg tænkte: "Taler jeg så, se, da er jeg troløs imod dine Sønners Slægt."
Ɖe megblɔ be, “Ale maƒo nui nye si” la, anye ne mede viwòwo asi.
16 Så grundede jeg på at forstå det, møjsommeligt var det i mine Øjne,
Enye teteɖeanyi gã aɖe te menɔ esi medze agbagba be mase nu siawo gɔme,
17 Til jeg kom ind i Guds Helligdomme, skønned, hvordan deres Endeligt bliver:
va se ɖe esime mege ɖe Mawu ƒe Kɔkɔeƒe la, tete mese afi si woawu nu ɖo la gɔme.
18 Du sætter dem jo på glatte Steder, i Undergang styrter du dem.
Vavã, ètsɔ wo ɖo didiƒe, eye nètsɔ wo xlã ɖe anyi wogblẽ keŋkeŋ.
19 Hvor brat de dog lægges øde, går under, det ender med Rædsel!
Aleke wohetsrɔ̃ kpata ale, ŋɔdzi kplɔ wo dzoe kaba ŋutɔ!
20 De er som en Drøm, når man vågner, man vågner og regner sit Syn for intet.
O! Aƒetɔ, abe ale si drɔ̃e nɔna ne ame nyɔ tso alɔ̃ me ene la, do vlo wo abe drɔ̃e manyatalenu ene.
21 Så længe mit Hjerte var bittert og det nagede i mine Nyrer,
Esi nye dzi bi ɖe dɔ me nam, eye nye gbɔgbɔ se veve la,
22 var jeg et Dyr og fattede intet, jeg var for dig som Kvæg.
mezu bometsila kple numanyala, eye mele abe lã tagbɔkukutɔ ene le ŋkuwò me.
23 Dog bliver jeg altid hos dig, du holder mig fast om min højre;
Ke mele gbɔwò ɣe sia ɣi, eye nèlé nye ɖusibɔ ɖe asi.
24 du leder mig med dit Råd og tager mig siden bort i Herlighed.
Èkplɔm le wò aɖaŋudede nu, eye àkplɔm emegbe ayi wò ŋutikɔkɔe mee.
25 Hvem har jeg i Himlen? Og har jeg blot dig, da attrår jeg intet på Jorden!
Ame kae le dziƒo nam, negbe wò ko? Naneke mele anyigba si medi kpe ɖe ŋuwò o.
26 Lad kun mit Kød og mit Hjerte vansmægte, Gud er mit Hjertes Klippe, min Del for evigt.
Nye ŋutilã kple nye dzi nu ava yi, gake Mawue nye nye dzi ƒe ŋusẽ kple nye gomekpɔkpɔ tegbetegbe.
27 Thi de, der fjerner sig fra dig, går under, - du udsletter hver, som er dig utro.
Ame siwo le adzɔge tso gbɔwò la atsrɔ̃, elabena ètsrɔ̃ ame siwo katã meto nyateƒe na wo o.
28 Men at leve Gud nær er min Lykke, min Lid har jeg sat til den Herre HERREN, at jeg kan vidne om alle dine Gerninger.
Ke nye ya la, enyo be mate ɖe Mawu ŋu. Aƒetɔ Yehowae mewɔ nye sitsoƒee, maxlẽ wò nuwɔwɔwo katã afia.

< Salme 73 >