Salme 7
1 (En Sjiggajon af David, som han sang for HERREN i anledning af benjaminitten Kusj' ord.) HERRE min Gud, jeg lider på dig, frels mig og fri mig fra hver min Forfølger,
Ko e Sikaiona ʻa Tevita, ʻaia naʻa ne hiva ʻaki kia Sihova, ko e meʻa ʻi he ngaahi lea ʻa Kusi mei he faʻahinga ʻo Penisimani. ʻE Sihova ko hoku ʻOtua, ʻoku ou falala pe kiate koe: ke ke fakamoʻui au meiate kinautolu kotoa pē ʻoku fakatangaʻi au, mo ke fakahaofi au.
2 at han ej som en Løve skal rive mig sønder, bortrive, uden at nogen befrier.
Telia naʻa ne haehae hoku laumālie ʻo hangē ko e laione, ʻo haehae ia ke fakaikiiki, ʻoka ʻikai ha fakahaofi.
3 HERRE min Gud, har jeg handlet så, er der Uret i mine Hænder,
ʻE Sihova ko hoku ʻOtua, kapau naʻaku fai eni; kapau ʻoku ai ha angahala ʻi hoku nima;
4 har jeg voldet dem ondt, der holdt Fred med mig, uden Årsag gjort mine Fjender Men,
Kapau ne u totongi kovi kiate ia naʻe nofo ʻi he melino mo au; ʻio, naʻaku fakamoʻui ia ʻaia kuo hoko ko hoku fili taʻehanoʻuhinga:
5 så forfølge og indhente Fjenden min Sjæl, han træde mit Liv til Jorden og kaste min Ære i Støvet. (Sela)
Tuku ke tuli hoku laumālie ʻe he fili, pea maʻu ia; ʻio, tuku ke ne molomoloki hifo ʻeku moʻui ʻi he kelekele, pea fakatokoto hoku ongoongolelei ʻi he efu. (Sila)
6 HERRE, stå op i din Vrede, rejs dig imod mine Fjenders Fnysen, vågn op, min Gud, du sætte Retten!
Tuʻu hake, ʻE Sihova, ʻi ho houhau, ke ke hiki hake koe, ko e meʻa ʻi he lili ʻo hoku ngaahi fili: pea ke ʻā hake koeʻuhi ko au ki he fakamaau ʻaia naʻa ke fekau.
7 Lad Folkeflokken samles om dig, tag Sæde over den hist i det høje!
Pehē ʻe kāpui koe ʻe he fakataha ʻoe kakai: ko ia ko e meʻa ʻiate kinautolu ke ke hāʻele hake ki ʻolunga.
8 HERREN dømmer Folkeslag. Mig dømme du, HERRE, efter min Retfærd og Uskyld!
ʻE fakamaau ʻe Sihova ʻae kakai: ke ke fakamaau au, ʻE Sihova, ʻo fakatatau ki heʻeku māʻoniʻoni, pea hangē ko ʻeku angatonu ʻoku ʻiate au.
9 På gudløses Ondskab gøre du Ende, støt den retfærdige, du, som prøver Hjerter og Nyrer, retfærdige Gud.
Tuku ke ngata ʻae kovi ʻoe angakovi, ka ke fakatuʻumaʻu ʻae angatonu: he ʻoku ʻahiʻahiʻi ʻe he ʻOtua māʻoniʻoni ʻae ngaahi loto mo e ngaahi konga loto.
10 Mit Skjold er hos Gud, han frelser de oprigtige af Hjertet;
ʻOku ʻi he ʻOtua ʻa hoku fakaū, ʻaia ʻoku ne fakamoʻui ʻae kakai angatonu ʻi loto.
11 retfærdig som Dommer er Gud, en Gud, der hver Dag vredes.
ʻOku fakamaau ʻe he ʻOtua ʻae māʻoniʻoni, pea ʻoku houhau ʻae ʻOtua ki he angakovi ʻi he ʻaho kotoa pē.
12 Visselig hvæsser han atter sit Sværd, han spænder sin Bue og sigter;
Kapau ʻe ʻikai te ne tafoki, te ne fakamata ʻa ʻene heletā; kuo ne teteke ʻene kaufana, ʻo teuteu ia.
13 men mod sig selv har han rettet de dræbende Våben, gjort sine Pile til brændende Pile.
Kuo ne teuteu foki kiate ia ʻae ngaahi meʻa fakapō; ʻoku ne tuʻutuʻuni ʻene ngaahi ngahau ki he kau fakatanga.
14 Se, hanundfanger Tomhed, svanger med Ulykke føder han Blændværk;
Vakai, ʻoku langā ia ʻi he angakovi, pea kuo ne tuʻituʻia ʻae angapauʻu, pea fanauʻi ʻe ia ʻae kākā.
15 han grov en Grube, han huled den ud, men faldt i den Grav, han gjorde.
Naʻa ne ngaohi ʻae luo, ʻo keli ia, pea kuo tō ia ki he luo naʻa ne ngaohi.
16 Ulykken falder ned på hans Hoved, hans Uret rammer hans egen Isse.
ʻE foki ki hono ʻulu ʻoʻona ʻa ʻene angapauʻu, pea ʻe tō hifo ki hono tumuʻaki ʻoʻona ʻa ʻene ngāue fakamālohi.
17 Jeg vil takke HERREN for hans Retfærd, lovsynge HERREN den Højestes Navn.
Te u fakafetaʻi kia Sihova ʻo fakatatau ki heʻene māʻoniʻoni: pea te u hiva ʻaki ʻae fakafetaʻi ki he huafa ʻo Sihova ʻoku māʻolunga taha pe.
