< Salme 67 >

1 (Til sangmesteren. Med strengespil. En salme. En sang.) Gud være os nådig og velsigne os, han lade sit Ansigt lyse over os (Sela)
Perëndia pastë mëshirë për ne dhe na bekoftë; Perëndia e bëftë fytyrën e tij të shkëlqejë mbi ne, (Sela)
2 for at din Vej må kendes på Jorden, din Frelse blandt alle Folk.
me qëllim që mbi tokë të njihet rruga jote dhe shpëtimi yt midis gjithë kombeve.
3 Folkeslag skal takke dig, Gud, alle Folkeslag takke dig;
Popujt do të të kremtojnë, o Perëndi, të gjithë popujt do të të kremtojnë.
4 Folkefærd skal glædes og juble, thi med Retfærd dømmer du Folkeslag, leder Folkefærd på Jorden, (Sela)
Kombet do të gëzohen dhe do të ngazëllojnë, sepse ti do t’i gjykosh drejt popujt dhe do t’i udhëheqësh kombet mbi tokë. (Sela)
5 Folkeslag skal takke dig Gud, alle Folkeslag takke dig!
Le të të lëvdojnë popujt, o Perëndi, le të të lëvdojnë tërë popujt.
6 Landet har givet sin Grøde, Gud, vor Gud, velsigne os,
Toka do të prodhojë frytin e vet; Perëndia, Perëndia ynë, do të na bekojë.
7 Gud velsigne os, så den vide Jord må frygte ham!
Perëndia do të na bekojë dhe tërë skajet e tokës do ta kenë frikë.

< Salme 67 >