Salme 38
1 (En salme af David. Lehazkir.) HERRE, revs mig ej i din vrede, tugt mig ej i din Harme!
Yahweh, ayaw ako badlonga sa imong kasuko; ayaw ako siloti sa imong kapungot.
2 Thi dine pile sidder i mig, din Hånd har lagt sig på mig.
Kay ang imong mga pana mitusok kanako, ug ang imong mga kamot miduot pag-ayo kanako.
3 Intet er karskt på min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;
Ang tibuok kung lawas nagsakit tungod sa imong kasuko; walay kaayohan sa akong mga bukog tungod sa akong sala.
4 thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.
Tungod kay mitabon kanako ang akong mga kasal-anan; ug palas-anon (sila) nga hilabihan kabug-at alang kanako.
5 Mine Sår både stinker og rådner, for min Dårskabs Skyld går jeg bøjet;
Nadaot ug nabaho na ang akong mga samad tungod sa akong buangbuang nga mga sala.
6 jeg er såre nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.
Nagtikuko ako ug gibiaybiay sa matag adlaw; halos tibuok adlaw ako magbangotan.
7 Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt på min Krop,
Kay dinhi kanako, napuno ako sa kainit; walay kaayohan dinhi sa akong unod.
8 jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vånde.
Naminhod na ang akong lawas ug hilabihan na ang akong pagkadugmok; nag-agulo ako tungod sa pag-antos sa akong kasingkasing.
9 HERRE, du kender al min Attrå, mit Suk er ej skjult for dig;
Ginoo, nasabtan nimo ang gitinguha sa kinahiladman sa akong kasingkasing, ug ang akong mga pag-agulo wala matago gikan kanimo.
10 mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.
Ang akong kasingkasing nagbuto-buto, ang akong kusog nagkawala, ug mingitngit ang akong panan-aw.
11 For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjert;
Ang akong mga higala ug mga kauban naglikay kanako tungod sa akong kahimtang; ang akong mga silingan nagpalayo kanako.
12 de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Råd om Fordærv, de tænker Dagen igennem på Svig.
Kadtong buot mopatay kanako naghimo ug lit-ag alang kanako. Kadtong nangandoy sa pagpasakit kanako nagsultig makadaot nga mga pulong, ug nagsultig mga malimbongong mga pulong sa tibuok adlaw.
13 Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej åbner sin Mund,
Apan ako, sama sa bungol nga tawo nga dili gayod makadungog; sama ako sa amang nga dili gayod makasulti.
14 som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.
Sama ako sa tawo nga dili makadungog ug dili makatubag.
15 Thi til dig står mit Håb, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,
Magpaabot gayod ako sa imong tubag, Yahweh; Ginoo nga akong Dios.
16 når jeg siger: "Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!"
Gisulti ko kini aron ang akong mga kaaway dili magbiaybiay kanako. Kung ang akong mga tiil madakin-as, maghimo silag makalilisang nga mga butang kanako.
17 Thi jeg står allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;
Kay hapit ako madagma, ug anaa ako sa kanunayng kasakit.
18 thi jeg må bekende min Skyld må sørge over min Synd.
Isugid ko ang akong kalapasan; may pagtagad ako sa akong sala.
19 Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,
Apan daghan kaayo ang akong mga kaaway; daghan kaayo kadtong sayop nga nagdumot kanako.
20 som lønner mig godt med ondt, som står mig imod, fordi jeg søger det gode.
Ilang gibalosan og daotan ang maayo nga akong gibuhat kanila; giduot nila kanako ang mga pasangil bisan og naningkamot ako sa pagbuhat og maayo.
21 HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig,
Ayaw ako biyai, Yahweh; nga akong Dios, ayaw palayo kanako.
22 il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!
Dalia ang pagtabang kanako, Ginoo, nga akong manluluwas.
