< Salme 35 >

1 (Af David.) HERRE, træt med dem, der trætter med mig, strid imod dem, der strider mod mig,
Yahweh, pakigbatok niadtong nakigbatok kanako; pakig-away niadtong nakig-away kanako.
2 grib dit Skjold og dit Værge, rejs dig og hjælp mig,
Kupti ang imong gamay ug dako nga taming, tindog ug tabangi ako.
3 tag Spyd og Økse frem mod dem, der forfølger mig, sig til min Sjæl: "Jeg er din Frelse!"
Gamita ang imong bangkaw ug atsa alang niadtong naggukod kanako; sultihi ang akong kalag, “Ako ang imong kaluwasan.”
4 Lad dem beskæmmes og blues, som vil mig til Livs, og de, der ønsker mig ondt, lad dem rødmende vige,
Maulawan ug mapakyas unta kadtong nangita sa akong kinabuhi. Moatras ug malibog unta kadtong naglaraw og daotan kanako.
5 de blive som Avner for Vinden, og HERRENs Engel nedstøde dem,
Mahisama unta (sila) sa uhot nga gipadpad sa hangin, samtang abugon (sila) sa anghel ni Yahweh.
6 deres Vej blive mørk og glat, og HERRENs Engel forfølge dem!
Mongitngit ug modanlog unta ang ilang agianan, samtang gukdon (sila) sa anghel ni Yahweh.
7 Thi uden Grund har de sat deres Garn for mig, gravet min Sjæl en Grav.
Sa walay hinungdan nag-andam silag lit-ag alang kanako; sa walay hinungdan nagkalot silag bangag alang sa akong kinabuhi.
8 Lad Undergang uventet ramme ham, lad Garnet, han satte, hilde ham selv, lad ham falde i Graven.
Laglaga (sila) sa wala nila damha. Mangaunay (sila) sa ilang giandam nga lit-ag. Mangahulog (sila) niini, ngadto sa ilang kalaglagan.
9 Min Sjæl skal juble i HERREN, glædes ved hans Frelse,
Apan magmalipayon ako diha kang Yahweh ug magmaya sa iyang kaluwasan.
10 alle mine Ledemod sige: "HERRE, hvo er som du, du, som frelser den arme fra hans Overmand, den arme og fattige fra Røveren!"
Ang tanan nakong kabukogan moingon, “Yahweh, kinsa gayod ang sama kanimo, nga maoy magaluwas sa mga dinaugdaog gikan niadtong mga gamhanan ug ang kabos ug nanginahanglan gikan niadtong mangawat kanila?”
11 Falske Vidner står frem, de spørger mig om, hvad jeg ej kender til;
Ang dili matarong nga mga saksi mibarog; nagpasangil (sila) ug bakak batok kanako.
12 de lønner mig godt med ondt, min Sjæl er forladt.
Gibalosan nila ug daotan ang akong pagkamaayo. Nagmasulub-on ako.
13 Da de var syge, gik jeg i Sæk, med Faste spæged jeg mig, jeg bad med sænket Hoved,
Apan, sa dihang nagsakit (sila) nagbisti ako ug sako; nagpuasa ako alang kanila ug giduko ko ang akong ulo.
14 som var det en Ven eller Broder; jeg gik, som sørged jeg over min Moder, knuget af Sorg.
Nagsubo ako ingon nga alang sa akong igsoong lalaki; nagluhod ako sa pagbangotan ingon nga alang sa akong inahan.
15 Men nu jeg vakler, glæder de sig, de stimler sammen, Uslinger, fremmede for mig, stimler sammen imod mig, håner mig uden Ophør;
Apan sa dihang napandol ako, naglipay (sila) ug nagtigom; nagtigom (sila) batok kanako, ug nahibulong ako kanila. Gikuniskunis nila ako sa walay hunong.
16 for min Venlighed dænger de mig med Hån, de skærer Tænder imod mig.
Sa walay pagtahod nga gibugalbugalan nila ako; gipakagotan nila ako sa ilang mga ngipon.
17 Herre, hvor længe vil du se til? Frels dog min Sjæl fra deres Brøl, min eneste fra Løver.
Ginoo, hangtod kanus-a man ka nga magtan-aw lang kanako? Luwasa ang akong kalag gikan sa ilang paglaglag, ang akong kinabuhi gikan sa mga liyon.
18 Jeg vil takke dig i en stor Forsamling, love dig blandt mange Folk.
Unya pasalamatan ko ikaw didto sa dakong panagtigom; daygon ko ikaw taliwala sa daghang katawhan.
19 Lad ej dem, som med Urette er mine Fjender, glæde sig over mig, lad ej dem, som hader mig uden Grund, sende spotske Blikke!
Ayaw itugot nga maglipay ang akong mga limbongan nga mga kaaway tungod kanako; ayaw itugot nga matuman ang ilang daotang mga laraw.
20 Thi de taler ej Fred mod de stille i Landet udtænker de Svig;
Kay wala (sila) nagasulti ug kalinaw, apan naghimo silag malimbongong mga pulong batok niadtong nagpuyo nga malinawon sa among yuta.
21 de spærrer Munden op imod mig og siger: "Ha, ha! Vi så det med egne Øjne!"
Ang ilang mga baba nakigbatok kanako; miingon (sila) “Hala! nakita namo kini.”
22 Du så det, HERRE, vær ikke tavs, Herre, hold dig ej borte fra mig;
Nakita nimo kini, Yahweh, ayaw pagpakahilom; Ginoo, ayaw pagpalayo kanako.
23 rejs dig, vågn op for min Ret, for min Sag, min Gud og Herre,
Pagmata ug bangon labani ako; Akong Dios ug akong Ginoo, panalipdi ako.
24 døm mig efter din Retfærd HERRE, min Gud, lad dem ikke glæde sig over mig
Panalipdi ako, Yahweh nga akong Dios, tungod sa imong pagkamatarong; ayaw itugot nga magmaya (sila) tungod kanako.
25 Og sige i Hjertet: "Ha! som vi ønsked!" lad dem ikke sige: "Vi slugte ham!"
Ayaw itugot nga moingon (sila) sa ilang kasingkasing, “Aha, natuman na ang among gitinguha.” Ayaw itugot nga moingon (sila) “Gilamoy na namo siya.”
26 Til Skam og Skændsel blive enhver, hvem min Ulykke glæder; lad dem, der hovmoder sig over mig, hyldes i Spot og Spe.
Pakaulawi (sila) ug liboga kadtong buot magpasakit kanako. Masul-oban unta sa kaulawan ug mapakyas kadtong nagdaugdaog kanako.
27 Men de, der vil min Ret, lad dem juble og glæde sig, stadigen sige: "Lovet være HERREN, som under sin Tjener Fred!"
Hinaot nga kadtong nagtinguha sa akong katubsanan magsinggit sa kalipay ug magmaya; hinaot nga magpadayon (sila) sa pag-ingon, “Dalaygon si Yahweh, siya nga malipay sa kadaogan sa iyang sulugoon.”
28 Min Tunge skal forkynde din Retfærd, Dagen igennem din Pris.
Unya isugilon ko ang imong hustisya ug daygon ka sa tibuok adlaw.

< Salme 35 >