Salme 18
1 (Til sangmesteren. Af HERRENS tjener David, som sang HERREN denne sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans fjenders og af Sauls hånd. Han sang: ) HERRE, jeg har dig hjerteligt kær, min Styrke!
“Të dua, o Zot, forca ime.
2 HERRE, min Klippe, min Borg. min Befrier, min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn!
Zoti është kështjella ime, fortesa ime dhe çliruesi im, Perëndia im, shkëmbi im ku gjej strehë, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, streha ime e i lartë.
3 Jeg påkalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
Unë i kërkoj ndihmë Zotit, që është i denjë për t’u lëvduar, dhe kështu shpëtoj nga armiqtë e mi.
4 Dødens Reb omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,
Dhembje vdekjeje më kishin pushtuar dhe përrenj njerëzish të kobshëm më kishin tmerruar.
Ankthet e Sheolit më kishin rrethuar dhe leqet e vdekjes më rrinin përpara. (Sheol h7585)
6 i min Vånde påkaldte jeg HERREN og råbte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Råb fandt ind til hans Ører!
Në ankthin tim kërkova Zotin dhe i klitha Perëndisë tim; ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli i tij dhe zëri im arriti para tij, në veshët e tij.
7 Da rystede Jorden og skjalv, Bjergenes Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
Atëherë dheu u trondit dhe u drodh; edhe themelet e maleve luajtën dhe ranë, sepse ai ishte zemëruar shumë.
8 Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
Një tym i dilte nga flegrat e tij dhe një zjarr shkatërrimtar dilte nga goja e tij; nga ai shpërthenin thëngjij.
9 Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij;
10 båret af Keruber fløj han, svæved på Vindens Vinger;
i kishte hipur një kerubini dhe fluturonte; fluturonte shpejt mbi krahët e erës.
11 han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
Me terrin ai kishte bërë velin e tij dhe si shatorre rreth vetes kishte vënë errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.
12 Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder gennem hans Skyer.
Nga shkëlqimi që e paraprinte dilnin re të dendura, brësher dhe thëngjij.
13 HERREN tordnede fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst, Hagl og Ildgløder.
Zoti gjëmoi në qiejtë dhe Shumë i Larti bëri që të dëgjohet zëri i tij me breshër dhe me thëngjij.
14 Han udslyngede Pile, adsplittede dem, Lyn i Mængde og skræmmede dem.
Hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau armiqtë; lëshoi një numër të madh rrufesh dhe i bëri të ikin me vrap.
15 Vandenes Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved din Trusel, HERRE, for din Vredes Pust.
Në qortimin tënd, o Zot, në shfryrjen e erës nga flegrat e tua, shtretërit e lumenjve u dukën dhe themelet e botës u zbuluan.
16 Han udrakte Hånden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
Ai nga lart shtriu dorën, më mori dhe më nxori jashtë ujërave të shumta.
17 frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë.
18 På min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig til Værn.
Ata u vërsulën kundër meje ditën e fatkeqësisë sime, por Zoti mbajti anën time,
19 Han førte mig ud i åbent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
dhe më nxori jashtë, larg; më çliroi sepse më do.
20 HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
Zoti më ka shpërblyer sipas drejtësisë sime dhe më ka dhënë sipas pastërtisë së duarve të mia,
21 thi jeg holdt mig til HERRENs Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud
sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im,
22 hans Bud stod mig alle for Øje, hans Lov skød jeg ikke fra mig.
sepse kam mbajtur para meje tërë ligjet e tij dhe nuk u jam shmangur statuteve të tij.
23 Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
Kam qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.
24 HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som stod ham for Øje!
Sepse Zoti më ka dhënë sipas drejtësisë sime, sipas pastërtisë së duarve të mia përpara syve të tij.
25 Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
Ti tregohesh i dhimbshëm ndaj njeriut besimtar dhe i drejtë me njeriun e drejtë.
26 du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
Ti tregohesh i pastër me atë që është i pastër dhe i dinak me të ligun,
27 De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
sepse ti je ai që shpëton njerëzit e pikëlluar dhe ul sytë që janë krenarë;
28 Ja, min Lampe lader du lyse, HERRE, min Gud opklarer mit Mørke.
ti je në fakt je ai që bën të shkëlqejë llambën time; o Zot, Perëndia im, ti ndriçon errësirën time,
29 Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
sepse me ty mund të sulmoj një aradhe dhe me Perëndinë tim mund të kërcej mbi një mur.
30 Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENs Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
Rruga e Perëndisë është e përsosur; fjala e Zotit është pastruar me anë të zjarrit; ai është mburoja e të gjithë atyre që gjejnë strehë tek ai.
31 Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Kush është kështjellë përveç Perëndisë tim?
32 den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
Perëndia është ai që më rrethon me forcë dhe që e bën jetën time të përsosur.
33 gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste på Højene,
Ai i bën këmbët e mia të ngjashme me ato të sutave dhe më bën të fortë në vendet e mia të larta;
34 oplærte min Hånd til Krig, så mine Arme spændte Kobberbuen!
ai i mëson duart e mia për betejë, dhe me krahët e mi mund të nderë një hark prej bakri.
35 Du gav mig din Frelses Skjold, din højre støttede mig, din Nedladelse gjorde mig stor;
Ti më ke dhënë gjithashtu mburojën e shpëtimit tënd; dora jote e djathtë më ka mbajtur dhe mirësia jote më ka bërë të madh.
36 du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
Ti ke zgjeruar hapat e mi nën veten time dhe këmbët e mia nuk janë penguar.
37 Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
I kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam arritur, nuk jam kthyer prapa para se t’i shkatërroj.
38 slog dem ned, så de ej kunde rejse sig, men lå faldne under min Fod.
I kam goditur vazhdimisht dhe ata nuk kanë mundur të ngrihen përsëri; ata kanë rënë nën këmbët e mia.
39 Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
Ti më ke dhënë forcë për betejën dhe ke bërë të përulen ata që ngriheshin kundër meje;
40 du slog mine Fjender på Flugt, mine Avindsmænd rydded jeg af Vejen.
ti ke bërë të kthejnë kurrizin armiqtë e mi, dhe unë kam shkatërruar ata që më urrenin.
41 De råbte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
Ata klithën, por nuk pati njeri që t’i shpëtonte; ata i klithën Zotit, por ai nuk u dha përgjigje.
42 Jeg knuste dem som Støv for Vinden, fejed dem bort som Gadeskarn.
I kam shkelur deri sa i bëra si pluhuri para erës; i kam fshirë si balta e rrugëve.
43 Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
Ti më ke çliruar nga grindjet e popullit; ti më ke bërë udhëheqës të kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.
44 hører de om mig, lyder de mig, Udlandets Sønner kryber for mig;
Me të dëgjuar emrin tim, ata më dëgjuan dhe m’u bindën; të huajt m’u nënshtruan.
45 Udlandets Sønner vansmægter, slæber sig frem af deres Skjul.
Të huajt u ligështuan dhe dolën duke u dridhur nga fortesat e tyre.
46 HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
Rroftë Zoti, qoftë e bekuar Kështjella ime dhe lëvduar qoftë Perëndia i shpëtimit tim!
47 den Gud, som giver mig Hævn, tvinger Folkeslag under min Fod
Ai është Perëndia që hakmerret për mua dhe që më nënshtron popujt;
48 og frier mig fra mine vrede Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
ai më çliron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu që përdor dhunën.
49 HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,
Prandaj, o Zot, unë do ta kremtoj midis kombeve emrin tënd me këngë.
50 du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed, David og hans Æt evindelig.
Çlirime të mëdha ai i jep mbretit të tij dhe tregohet dashamirës me Davidin, të vajosurin e tij, dhe me fisin e tij përjetë”.
