Salme 147

1 Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, lovsang sømmer sig.

Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.

2 Herren bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,

PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.

3 han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Sår;

On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.

4 han fastsætter Stjemernes Tal og giver dem alle Navn.

On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.

5 Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Mål;

Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.

6 HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.

PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.

7 Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud på Citer!

Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;

8 Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem på Bjergene og Urter til Menneskers Brug;

Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;

9 Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;

Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].

10 hans Hu står ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;

Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.

11 HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier på hans Miskundhed.

PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.

12 Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!

Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.

13 Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;

On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.

14 dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;

Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.

15 han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,

On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.

16 han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,

On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.

17 som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;

Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?

18 han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, når han rejser sit Vejr.

Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.

19 Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.

Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.

20 Så gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!

Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.