< Salme 131 >

1 (Sang til Festrejserne. Af David.) Herre, mit hjerte er ikke hovmodigt, mine øjne er ikke stolte, jeg sysler ikke med store Ting, med Ting, der er mig for høje.
«Yuqirigha chiqish naxshisi»; Dawut yazghan küy: — I Perwerdigar, könglüm tekebbur emes, Nezirimmu üstün emes; Men chong ishlar bilenmu, Yaki chamim yetmeydighan karamet ishlar bilenmu meshghul bolmaymen;
2 Nej, jeg har lullet og tysset min Sjæl; som afvant Barn hos sin Moder har min Sjæl det hos HERREN.
Berheq, anisining quchiqida yatqan emchektin ayrilghan balidek, Öz jénimni bésiwélip tinchlandurdum; Könglüm ichimde emchektin ayrilghan balidektur.
3 Israel, bi på HERREN fra nu og til evig Tid!
Israil Perwerdigargha ümid baghlisun; Hazirdin bashlap, ebedil’ebedgiche!

< Salme 131 >