< Salme 130 >

1 (Sang til Festrejserne.) Fra det dybe råber jeg til
Ó, Drottinn, ég er í nauðum staddur, heyrðu hróp mitt!
2 o Herre hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!
Hlustaðu á mig! Svaraðu og hjálpaðu mér!
3 Tog du Vare, HERRE, på Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestå?
Drottinn, ef þú rifjaðir sífellt upp syndir okkar, hver fengi þá staðist?
4 Men hos dig er der Syndsforladelse, at du må frygtes.
En þú fyrirgefur! Getum við annað en óttast þig og elskað?
5 Jeg håber. på HERREN, min Sjæl håber på hans Ord,
Og þess vegna bið ég og vona og treysti hjálp Guðs, því að hann hefur lofað að hjálpa.
6 på Herren bier min Sjæl mer end Vægter på Morgen, Vægter på Morgen.
Næturverðirnir þrá nýjan dag, en ég þrái Drottin enn meira!
7 Israel, bi på HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.
Ísrael, treystu Drottni því að hann er góður og miskunnsamur og veitir gnægð lausnar.
8 Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger,
Hann mun sjálfur leysa Ísrael frá öllum misgjörðum hans.

< Salme 130 >