Salme 119
1 Salige de, hvis Vandel er fulde, som vandrer i HERRENs Lov.
Sælir eru þeir sem breyta í öllu eftir lögum Guðs.
2 Salige de, der agter på hans Vidnesbyrd, søger ham af hele deres Hjerte.
Sælir eru þeir sem leita Guðs og gera vilja hans í hvívetna,
3 de, som ikke gør Uret, men vandrer på hans Veje.
þeir sem hafna málamiðlun við hið illa og ganga heilshugar á Guðs vegum.
4 Du har givet dine Befalinger, for at de nøje skal holdes.
Þú, Drottinn, gafst okkur lög þín til þess að við hlýddum þeim
5 O, måtte jeg vandre med faste Skridt, så jeg holder dine Vedtægter!
– ó, hve ég þrái að breyta grandvarlega eftir þeim.
6 Da skulde jeg ikke blive til - Skamme, thi jeg så hen til alle dine Bud.
Þá verð ég ekki til skammar, heldur hef hreinan skjöld.
7 Jeg vil takke dig af oprigtigt Hjerte, når jeg lærer din Retfærds Lovbud.
Ég vil þakka þér leiðsögn þína og réttláta ögun, það hefur kennt mér að lifa lífinu rétt!
8 Jeg vil holde dine Vedtægter, svigt mig dog ikke helt!
Ég vil vera þér hlýðinn! Og þá veit ég að þú munt alls ekki yfirgefa mig.
9 Hvorledes holder en ung sin Vej ren? Ved at bolde sig efter dit Ord.
Hvernig getur ungt fólk lifað hreinu lífi? Með því að hlusta á orð þín og fara eftir þeim.
10 Af hele mit Hjerte søger jeg dig, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
Ég leitaði þín af öllu hjarta – láttu mig ekki villast burt frá boðum þínum.
11 Jeg gemmer dit Ord i mit Hjerte for ikke at synde imod dig.
Ég hef íhugað orð þín af kostgæfni og varðveitt þau í hjarta mínu svo að þau verndi mig frá því að syndga.
12 Lovet være du, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
Lof sé þér Drottinn, kenndu mér lög þín.
13 Jeg kundgør med mine Læber alle din Munds Lovbud.
Ég fer með lög þín upphátt
14 Jeg glæder mig over dine Vidnesbyrds Vej, som var det al Verdens Rigdom.
– þau veita mér meiri gleði en mikil auðæfi.
15 Jeg vil grunde på dine Befalinger og se til dine Stier.
Ég vil íhuga þau og hafa þau í heiðri.
16 I dine Vedtægter har jeg min Lyst, jeg glemmer ikke dit Ord.
Ég gleðst yfir þeim og gleymi þeim ekki.
17 Und din Tjener at leve, at jeg kan holde dit Ord.
Leyfðu mér að lifa langa ævi, og læra að hlýða þér meir og meir.
18 Oplad mine Øjne, at jeg må skue de underfulde Ting i din Lov.
Opnaðu augu mín svo að ég sjái dásemdirnar í orði þínu.
19 Fremmed er jeg på Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
Ég er pílagrímur hér á jörðu – mikið vantar mig leiðsögn! Boðorð þín eru mér bæði leiðsögn og kort!
20 Altid hentæres min Sjæl af Længsel efter dine Lovbud.
Ég þrái fyrirmæli þín meira en orð fá lýst!
21 Du truer de frække; forbandede er de, der viger fra dine Bud.
Ávítaðu þá sem hafna boðum þínum. Þeir hafa kallað bölvun yfir sig.
22 Vælt Hån og Ringeagt fra mig, thi jeg agter på dine Vidnesbyrd.
Láttu það ekki viðgangast að þeir spotti mig fyrir að hlýða þér.
23 Om Fyrster oplægger Råd imod mig, grunder din Tjener på dine Vedtægter.
Jafnvel þjóðhöfðingjar hallmæla mér, en samt vil ég halda lög þín.
24 Ja, dine Vidnesbyrd er min Lyst, det er dem, der giver mig Råd.
Lögmál þitt er mér bæði ljós og leiðsögn.
25 I Støvet ligger min Sjæl, hold mig i Live efter dit Ord!
Ég er bugaður maður, alveg kominn á kné. Lífgaðu mig með orði þínu!
26 Mine Veje lagde jeg frem, og du bønhørte mig, dine Vedtægter lære du mig.
Ég sagði þér áform mín og þú svaraðir mér. Skýrðu nú fyrir mér leiðsögn þína,
27 Lad mig fatte dine Befalingers Vej og grunde på dine Undere.
svo að ég skilji hvað þú vilt og upplifi dásemdir þínar.
28 Af Kummer græder. min Sjæl, oprejs mig efter dit Ord!
Ég græt af hryggð, hjarta mitt er bugað af sorg. Uppörvaðu mig og lífga með orðum þínum.
29 Lad Løgnens Vej være langt fra mig og skænk mig i Nåde din Lov!
Leiddu mig burt frá öllu illu. Hjálpaðu mér, óverðugum, að hlýða lögum þínum,
30 Troskabs Vej har jeg valgt, dine Lovbud attrår jeg.
því að ég hef valið að gera rétt.
31 Jeg hænger ved dine Vidnesbyrd, lad mig ikke beskæmmes, HERRE!
Ég held mér við boðorð þín og hlýði þeim vandlega. Drottinn, forðaðu mér frá öllu rugli.
32 Jeg vil løbe dine Buds Vej, thi du giver mit Hjerte at ånde frit.
Ég vil kappkosta að fara eftir lögum þínum, því að þú hefur gert mig glaðan í sinni.
33 Lær mig, HERRE, dine Vedtægters Vej, så jeg agter derpå til Enden.
Segðu mér, Drottinn, hvað mér ber að gera og þá mun ég gera það.
34 Giv mig Kløgt, så jeg agter på din Lov og holder den af hele mit Hjerte.
Ég vil hlýða þér af heilum hug svo lengi sem ég lifi.
35 Før mig ad dine Buds Sti, thi jeg har Lyst til dem.
Ó, leiddu mig um réttan veg, – því hvað er betra en það?!
36 Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ej til uredelig Vinding.
Gefðu að ég hlýði reglum þínum, en leiti ekki eftir rangfengnum gróða.
37 Vend mine Øjne bort fra Tant, hold mig i Live ved dit Ord!
Snúðu huga mínum frá öllu öðru en því að fylgja þér. Lífgaðu mig, hresstu mig, svo að ég geti horft til þín.
38 Stadfæst for din Tjener dit Ord, så jeg lærer at frygte dig.
Minntu mig á það aftur og aftur að fyrirheit þín gilda fyrir mig! Já, ég treysti þér, heiðra þig og óttast!
39 Hold borte fra mig den Skændsel, jeg frygter, thi dine Lovbud er gode.
Þaggaðu niður háðið og spottið sem beint er að mér, því að lög þín eru góð og þeim fylgi ég.
40 Se, dine Befalinger længes jeg efter, hold mig i Live ved din Retfærd!
Ég þrái að hlýða þeim. Þess vegna, Drottinn, lífgaðu mig við!
41 Lad din Miskundhed komme over mig, HERRE, din Frelse efter dit Ord,
Þú lofaðir að frelsa mig! Miskunna mér nú í kærleika þínum,
42 så jeg har Svar til dem, der spotter mig, thi jeg stoler på dit Ord.
og þá mun ég geta svarað þeim sem spotta mig, því að orðum þínum treysti ég.
43 Tag ikke ganske Sandheds Ord fra min Mund, thi jeg bier på dine Lovbud.
Gef að ég gleymi aldrei orðum þínum og treysti alltaf þínum réttláta úrskurði.
44 Jeg vil stadig holde din Lov, ja evigt og altid;
Þess vegna vil ég hlýða þér um aldur
45 jeg vil vandre i åbent Land, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.
og ævi og njóta þess frelsis sem lög þín veita.
46 Jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger uden at blues;
Ég mun fræða konunga um gildi þeirra og þeir munu hlusta af áhuga og virðingu.
47 jeg vil fryde mig over dine Bud, som jeg højlige elsker;
Ég elska lög þín! Ég gleðst yfir boðum þínum!
48 jeg vil udrække Hænderne mod dine Bud og grunde på dine Vedtægter.
„Komið, komið til mín!“segi ég við þau; því að ég elska þau og þrái að íhuga þau.
49 Kom Ordet til din Tjener i Hu, fordi du har ladet mig håbe.
Drottinn, gleymdu ekki fyrirheitum þeim sem þú gafst mér, þjóni þínum, – þau eru það sem ég treysti á.
50 Det er min Trøst i Nød, at dit Ord har holdt mig i Live.
Þau eru styrkur minn þegar á móti blæs – þau hressa mig og lífga!
51 De frække hånede mig såre, dog veg jeg ej fra din Lov.
Ofstopamenn spotta mig fyrir hlýðni mína við Guð, en ég læt ekki haggast.
52 Dine Lovbud fra fordum, HERRE, kom jeg i Hu og fandt Trøst.
Allt frá því ég var barn hef ég leitast við að hlýða þér, orð þín hafa verið mér huggun.
53 Harme greb mig over de gudløse, dem, der slipper din Lov.
Ég reiðist hinum óguðlegu, þeim sem hafna og fyrirlíta lög þín.
54 Dine vedtægter blev mig til Sange i min Udlændigheds Hus.
Því að þessi lög hafa verið uppspretta gleði minnar alla ævi.
55 Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, HERRE, jeg holdt din Lov.
Um nætur hugsa ég til þín Drottinn og minnist laga þinna.
56 Det blev min lykkelige Lod: at agte på dine Befalinger.
Það hefur veitt mér mikla blessun að halda fyrirmæli þín.
57 Min Del er HERREN, jeg satte mig for at holde dine Ord.
Drottinn, þú ert minn og ég hef ákveðið að hlýða orðum þínum.
58 Jeg bønfaldt dig af hele mit Hjerte, vær mig nådig efter dit Ord!
Ég þrái blessun þína af öllu hjarta. Miskunna mér eins og þú lofaðir mér.
59 Jeg overtænkte mine Veje og styred min Fod tilbage til dine Vidnesbyrd.
Þegar ég sá að ég var á rangri leið,
60 Jeg hasted og tøved ikke med at holde dine Bud.
snéri ég við og flýtti mér aftur til þín.
61 De gudløses Snarer omgav mig, men jeg glemte ikke din Lov.
Óguðlegir menn hafa reynt að tæla mig til syndar, en ég er staðráðinn í að hlýða lögum þínum.
62 Jeg, står op ved Midnat og takker dig for dine retfærdige Lovbud.
Um miðnætti rís ég upp og þakka þér þín réttlátu ákvæði.
63 Jeg er Fælle med alle, der frygter dig og holder dine Befalinger.
Sá er bróðir minn sem óttast og treystir Drottni og hlýðir orðum hans.
64 Jorden er fuld af din Miskundhed, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
Ó, Drottinn, jörðin er full af miskunn þinni! Kenndu mér lög þín!
65 Du gjorde vel mod din Tjener, HERRE, efter dit Ord.
Drottinn, blessun þín umlykur mig, eins og þú hafðir lofað mér.
66 Giv mig Forstand og indsigt, thi jeg tror på dine Bud.
Kenndu mér góð hyggindi og þekkingu, því að lög þín vísa mér veginn.
67 For jeg blev ydmyget, for jeg vild, nu holder jeg dit Ord.
Áður var ég reikull, þar til þú refsaðir mér, en nú hlýði ég þér með glöðu geði.
68 God er du og gør godt, lær mig dine Vedtægter!
Þú ert góður og gerir aðeins gott, hjálpaðu mér að fylgja leiðsögn þinni.
69 De frække tilsøler mig med Løgn, men på dine Bud tager jeg hjerteligt Vare.
Ofstopamenn hafa spunnið upp lygar um mig, en málið er, að ég hlýði lögum þínum af öllu hjarta.
70 Deres Hjerte er dorskt som Fedt, jeg har min Lyst i din Lov.
Þeir eru tilfinningalausir, skilja ekkert, en ég elska þig og fylgi orðum þínum.
71 Det var godt, at jeg blev ydmyget, så jeg kunde lære dine Vedtægter.
Hirting þín var það besta sem fyrir mig gat komið, því að hún beindi augum mínum að lögum þínum.
72 Din Munds Lov er mig mere værd end Guld og Sølv i Dynger.
Lög þín eru mér meira virði en hrúgur af gulli og silfri!
73 Dine Hænder skabte og dannede mig, giv mig Indsigt; så jeg kan lære dine Bud!
Þú, Drottinn, ert skapari minn, gefðu mér vit til að halda lög þín.
74 De, der frygter dig, ser mig og glædes, thi jeg bier på dit Ord.
Allir þeir sem óttast og elska þig, taka mér vel, þeir sjá að einnig ég treysti orðum þínum.
75 HERRE, jeg ved, at dine Bud er retfærdige, i Trofasthed har du ydmyget mig.
Ég veit, Drottinn, að ákvarðanir þínar eru réttar og að úrskurðir þínir gerðu mér gott.
76 Lad din Miskundhed være min Trøst efter dit Ord til din Tjener!
Huggaðu mig með miskunn þinni, eins og þú lofaðir mér.
77 Din Barmhjertighed finde mig, at jeg må leve, thi din Lov er min Lyst.
Umvef mig náð þinni svo að ég haldi lífi. Lög þín eru unun mín.
78 Lad de frække beskæmmes, thi de gør mig skammelig Uret, jeg grunder på dine Befalinger.
Lát hina stoltu verða til skammar, þá sem beita mig brögðum. En ég vil íhuga fyrirmæli þín.
79 Lad dem, der frygter dig, vende sig til mig, de, der kender dine Vidnesbyrd.
Láttu þá sem treysta þér, þá sem heiðra þig, koma til mín og við munum ræða lög þín.
80 Lad mit Hjerte være fuldkomment i dine Vedtægter, at jeg ikke skal blive til Skamme.
Gefðu mér náð til að þóknast vilja þínum svo að ég verði aldrei til skammar.
81 Efter din Frelse længes min Sjæl, jeg bier på dit Ord.
Ég þrái hjálp þína af öllu hjarta! Þú lofaðir að hjálpa mér!
82 Mine Øjne længes efter dit Ord og siger: "Hvornår mon du trøster mig?"
Ég einblíni á þig, bíð eftir því að sjá loforð þitt rætast. Hvenær ætlar þú að hugga mig með hjálp þinni?
83 Thi jeg er som en Lædersæk i Røg, men dine Vedtægter glemte jeg ikke.
Ég er eins og hrukkóttur vínbelgur, skorpinn af reyk, uppgefinn af að bíða. Samt held ég fast við lög þín og hlýði þeim.
84 Hvor langt er vel din Tjeners Liv? Når vil du dømme dem, der forfølger mig?
Hve lengi verð ég að bíða þess að þú refsir ofsækjendum mínum?
85 De frække grov mig Grave, de, som ej følger din Lov.
Ofstopamenn sem hata sannleika þinn og lög hafa grafið mér gryfju.
86 Alle dine Bud er trofaste, med Løgn forfølger man mig, o hjælp mig!
Lygi þeirra hefur komið mér í mikinn vanda. Þú elskar sannleikann, hjálpaðu mér!
87 De har næsten tilintetgjort mig på Jorden, men dine Befalinger slipper jeg ikke.
Þeir höfðu næstum gert út af við mig, en ég neitaði að láta undan og óhlýðnast lögum þínum.
88 Hold mig i Live efter din Miskundhed, at jeg kan holde din Munds Vidnesbyrd.
Láttu mig halda lífi sakir miskunnar þinnar og ég mun halda áfram að fara eftir boðum þínum.
89 HERRE, dit Ord er evigt, står fast i Himlen.
Drottinn, á himnum stendur orð þitt óhaggað um eilífð.
90 Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt, du grundfæsted Jorden, og den står fast.
Trúfesti þín nær frá kynslóð til kynslóðar, hún stendur óhögguð eins og jörðin sem þú hefur skapað.
91 Dine Lovbud står fast, de holder dine Tjenere oppe.
Hún varir samkvæmt orðum þínum. Allir hlutir lúta þér.
92 Havde din Lov ej været min Lyst, da var jeg omkommet i min Elende.
Ég hefði örvænt og farist ef lögmál þitt hefði ekki verið unun mín.
93 Aldrig i Evighed glemmer jeg dine Befalinger, thi ved dem holdt du mig i Live.
Ég mun aldrei yfirgefa lög þín, í þeim fann ég lífsgleði og góða heilsu.
94 Din er jeg, frels mig, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.
Ég tilheyri þér! Ég bið þig, varðveittu mig! Ég vil breyta eftir orðum þínum.
95 De gudløse lurer på at lægge mig øde, dine Vidnesbyrd mærker jeg mig.
Óguðlegir bíða færis til að drepa, en ég íhuga loforð þín og reglur.
96 For alting så jeg en Grænse, men såre vidt rækker dit Bud.
Ekkert er fullkomið í þessum heimi nema eitt – orð þín.
97 Hvor elsker jeg dog din Lov! Hele Dagen grunder jeg på den.
Ég elska þau! Ég íhuga þau liðlangan daginn.
98 Dit Bud har gjort mig visere end mine Fjender, thi det er for stedse mit.
Þau hafa gert mig vitrari en óvini mína, veitt mér leiðsögn gegnum lífið.
99 Jeg er klogere end alle mine Lærere, thi jeg grunder på dine Vidnesbyrd.
Ég er orðinn hyggnari en allir kennarar mínir, því að ég íhuga reglur þínar,
100 Jeg har mere Forstand end de gamle; jeg agter på dine Bud.
skynsamari en öldungar, því að ég held fyrirmæli þín.
101 Jeg holder min Fod fra hver Vej, som er ond, at jeg kan holde dit Ord.
Ég hef hafnað vegum illskunnar, því að ég vil vera hlýðinn orðum þínum.
102 Fra dine Lovbud veg jeg ikke, thi du underviste mig.
Ekki hef ég snúið baki við fyrirmælum þínum;
103 Hvor sødt er dit Ord for min Gane, sødere end Honning for min Mund.
orð þín eru sætari en hunang!
104 Ved dine Befalinger fik jeg Forstand, så jeg hader al Løgnens Vej.
Orð þín ein veita mér skilning og vísdóm, er þá nokkur hissa þótt ég hati lygina?
105 Dit Ord er en Lygte for min Fod, et Lys på min Sti.
Þitt orð er lampi fóta minna, ljós á vegum mínum. Það forðar mér frá hrösun.
106 Jeg svor en Ed og holdt den: at følge dine retfærdige Lovbud.
Ég hef sagt það áður og segi enn: „Ég vil hlýða lögum þínum, þau eru yndisleg!“
107 Jeg er såre ydmyget, HERRE, hold mig i Live efter dit Ord!
Óvinum mínum hefur næstum tekist að koma mér á kné, frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér!
108 Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, HERRE, og lær mig dine Lovbud!
Hlustaðu á þakkargjörð mína og kenndu mér vilja þinn.
109 Altid går jeg med Livet i Hænderne, men jeg glemte ikke din Lov.
Líf mitt hangir á bláþræði, samt vil ég ekki óhlýðnast boðum þínum.
110 De gudløse lægger Snarer for mig, men fra dine Befalinger for jeg ej vild.
Illmenni hafa lagt gildrur fyrir mig, en ég mun ekki víkja af þínum vegi.
111 Dine Vidnesbyrd fik jeg til evigt Eje, thi de er mit Hjertes Glæde.
Lög þín eru það besta sem ég á! – Þau eru fjársjóður minn og endast mér að eilífu!
112 Jeg bøjed mit Hjerte til at holde dine Vedtægter for evigt til Enden.
Ég er ákveðinn í að hlýða þér allt þar til ég dey.
113 Jeg hader tvesindet Mand, men jeg elsker din Lov.
Þeir finnst mér andstyggilegir sem haltra til beggja hliða – þeir sem ófúsir eru að hlýða þér. Mitt val er klárt: Ég elska boðorð þín.
114 Mit Skjul og mit Skjold er du, jeg bier på dit Ord.
Þú ert skjól mitt og skjöldur og ég treysti orðum þínum.
115 Vig fra mig, I, som gør ondt, jeg vil holde min Guds Bud.
Burt frá mér, þið illgjörðamenn! Reynið ekki að fá mig til að óhlýðnast boðorðum Guðs.
116 Støt mig efter dit Ord, at jeg må leve, lad mig ikke beskæmmes i mit Håb!
Drottinn, þú lofaðir að halda í mér lífinu. Láttu engan geta sagt að þú hafir brugðist mér.
117 Hold mig oppe, at jeg må frelses og altid have min Lyst i dine Vedtægter!
Hjálpaðu mér svo að ég megi frelsast og halda áfram að íhuga orðin þín.
118 Du forkaster alle, der farer vild fra dine Vedtægter, thi de higer efter Løgn.
Þú snýrð þér frá þeim sem afneita lögum þínum. Þeir verða sjálfum sér til skammar.
119 For Slagger regner du alle Jordens gudløse, derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
Illgjörðamennirnir eru eins og sorp í þínum augum. Ég vil ekki vera einn af þeim, og þess vegna elska ég þig og hlýði lögum þínum.
120 Af Rædsel for dig gyser mit Kød, og jeg frygter for dine Lovbud.
Ég skelf af hræðslu við þig; óttast að þú dæmir mig sekan.
121 Ret og Skel har jeg gjort, giv mig ikke hen til dem, der trænger mig!
Ofursel mig ekki duttlungum óvina minna, því að ég hef iðkað réttlæti og verið heiðarlegur í öllu.
122 Gå i Borgen for din Tjener, lad ikke de frække trænge mig!
Lofaðu mér einu: Að blessa mig! Láttu ekki hina hrokafullu kúga mig.
123 Mine Øjne vansmægter efter din Frelse og efter dit Retfærds Ord.
Ó, Drottinn, hvenær ætlar þú að efna loforð þitt og frelsa mig?
124 Gør med din Tjener efter din Miskundhed og lær mig dine Vedtægter!
Drottinn, gerðu við mig eftir gæsku þinni og kenndu mér, þjóni þínum, hlýðni.
125 Jeg er din Tjener, giv mig Indsigt, at jeg må kende dine Vidnesbyrd!
Ég er þjónn þinn, gefðu mér því vit til að fara eftir reglum þínum í öllu sem ég geri.
126 Det er Tid for HERREN at gribe ind, de har krænket din Lov.
Drottinn, láttu nú til skarar skríða! Þessi illmenni hafa brotið lög þín.
127 Derfor elsker jeg dine Bud fremfor Guld og Skatte.
Ég elska boðorð þín meira en skíra gull!
128 Derfor følger jeg oprigtigt alle dine Befalinger og hader hver Løgnens Sti.
Öll eru þau réttlát, boðorð Guðs, sama um hvað þau fjalla. Aðrar reglur vil ég ekki sjá.
129 Underfulde er dine Vidnesbyrd, derfor agted min Sjæl på dem.
Lögmál þitt er yndislegt! Er einhver hissa á að ég vilji hlýða því?
130 Tydes dine Ord, så bringer de Lys, de giver enfoldige Indsigt.
Þú útskýrir fyrir okkur orð þín og jafnvel einfeldningurinn skilur þau.
131 Jeg åbned begærligt min Mund, thi min Attrå stod til dine Bud.
Orð þín vekja áhuga minn, ég hlusta á þau með opnum munni!
132 Vend dig til mig og vær mig nådig, som Ret er for dem, der elsker dit Navn!
Komdu og miskunnaðu mér, eins og öðrum þeim sem elska þig.
133 Lad ved dit Ord mine Skridt blive faste og ingen Uret få Magten over mig!
Leiðbeindu mér með lögum þínum, svo að hið illa nái ekki tökum á mér.
134 Udløs mig fra Menneskers Vold, at jeg må holde dine Befalinger!
Bjargaðu mér úr klóm vondra manna svo að ég geti farið eftir fyrirmælum þínum.
135 Lad dit Ansigt lyse over din Tjener og lær mig dine Vedtægter!
Líttu til mín í náð þinni og kenndu mér lög þín.
136 Vand i Strømme græder mine Øjne, fordi man ej holder din Lov.
Ég græt því að lög þín eru fótum troðin.
137 Du er retfærdig, HERRE, og retvise er dine Lovbud.
Drottinn, þú ert réttvís og refsing þín sanngjörn.
138 Du slog dine Vidnesbyrd fast ved Retfærd og Troskab så såre.
Skipanir þínar góðar og réttlátar.
139 Min Nidkærhed har fortæret mig, thi mine Fjender har glemt dine Ord.
Ég er í uppnámi og reiðin sýður í mér, því að óvinir mínir hafa forsmáð lög þín.
140 Dit Ord er fuldkommen rent, din Tjener elsker det.
Ég hef séð að orð þín eru sönn og hrein, og þess vegna elska ég þau!
141 Ringe og ussel er jeg, men dine Befalinger glemte jeg ikke.
Ég er lítilmótlegur og fyrirlitinn en boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
142 Din Retfærd er Ret for evigt, din Lov er Sandhed.
Réttlæti þitt varir að eilífu, og lög þín eru byggð á trúfesti.
143 Trængsel og Angst har ramt mig, men dine Bud er min Lyst.
Boðorð þín eru huggun mín í andstreymi og neyð.
144 Dine Vidnesbyrd er Ret for evigt, giv mig indsigt, at jeg må leve!
Lög þín eru réttlát í öllum greinum. Hjálpaðu mér að skilja þau svo að ég haldi lífi.
145 Jeg råber af hele mit Hjerte, svar mig, HERRE, jeg agter på dine Vedtægter.
Ég ákalla þig af öllu hjarta! Bænheyrðu mig, Drottinn! Þá mun ég hlýða lögum þínum.
146 Jeg råber til dig, o frels mig, at jeg kan holde dine Vidnesbyrd!
„Bjargaðu mér!“hrópa ég, „svo að ég geti hlýtt þér.“
147 Årle råber jeg til dig om Hjælp, og bier på dine Ord.
Fyrir sólarupprás var ég á fótum, ég bað til þín og beið svars.
148 Før Nattevagtstimerne våger mine Øjne for at grunde på dit Ord.
Já, ég vaki um nætur og íhuga fyrirheit þín.
149 Hør mig efter din Miskundhed, HERRE, hold mig i Live efter dit Lovbud!
Hlustaðu á bæn mína og miskunna mér, bjargaðu lífi mínu eins og þú hefur heitið mér.
150 De, der skændigt forfølger mig, er mig nær, men de er langt fra din Lov.
Nú koma illmennin, nú gera þau árás! Orð þitt þekkja þeir ekki, nei alls ekki.
151 Nær er du, o HERRE, og alle dine Bud er Sandhed.
En þú Drottinn ert mér nærri, í trúfesti eru orð þín sögð.
152 For længst vandt jeg Indsigt af dine Vidnesbyrd, thi du har grundfæstet dem for evigt.
Ég heyrði orð þín í bernsku og veit að þau breytast ekki.
153 Se min Elende og fri mig, thi jeg glemte ikke din Lov.
Líttu á sorg mína og bjargaðu mér, því að boðum þínum hef ég hlýtt.
154 Før min Sag og udløs mig, hold mig i Live efter dit Ord!
Já, frelsaðu mig frá dauða samkvæmt orði þínu.
155 Frelsen er langt fra de gudløse, thi dine Vedtægter ligger dem ikke, på Sinde.
Óguðlegir munu ekki frelsast því að þeim er sama um boðorð þín.
156 Din Barmhjertighed er stor, o HERRE, hold mig i Live efter dine Lovbud!
Drottinn, mikil er miskunn þín, bjargaðu lífi mínu!
157 Mange forfølger mig og er mig fjendske, fra dine Vidnesbyrd veg jeg ikke.
Margir eru óvinir mínir og fjendur, en frá reglum þínum hvika ég ekki.
158 Jeg væmmes ved Synet af troløse, der ikke holder dit Ord.
Þarna eru svikararnir – mér býður við þeim! Þeim er alveg sama um orð þitt.
159 Se til mig, thi jeg elsker dine Befalinger, HERRE, hold mig i Live efter din Miskundhed!
Drottinn, það skaltu vita, að ég elska boðorð þín. Miskunnaðu mér og leyfðu mér að halda lífi og heilsu.
160 Summen af dit Ord er Sandhed, og alt dit retfærdige Lovbud varer evigt.
Trúfestin er rauði þráðurinn í orðum þínum og reglur þínar vara að eilífu.
161 Fyrster forfulgte mig uden Grund, men mit Hjerte frygted dine Ord.
Höfðingjar ofsækja mig án saka, hvað geri ég? – skoða lög þín með lotningu!
162 Jeg glæder mig over dit Ord som en, der har gjort et vældigt Bytte.
Ég fagna yfir lögum þínum eins fundnum fjársjóði.
163 Jeg hader og afskyr Løgn, din Lov har jeg derimod kær.
Ég hata lygi og fals, en elska lög þín.
164 Jeg priser dig syv Gange daglig for dine retfærdige Lovbud.
Sjö sinnum á dag lofa ég þig vegna þinna réttlátu ákvæða.
165 Megen Fred har de, der elsker din Lov, og intet bliver til Anstød for dem.
Þeir sem elska lögmál þitt eiga frið í hjarta og er ekki hætt við hrösun.
166 Jeg håber på din Frelse, HERRE, og jeg har holdt dine Bud.
Drottinn, ég þrái hjálp þína og þess vegna hlýði ég boðum þínum.
167 Min Sjæl har holdt dine Vidnesbyrd, jeg har dem såre kære.
Ég hef leitað og gætt boðorða þinna og elska þau af öllu hjarta.
168 Jeg holder dine Befalinger og Vidnesbyrd, thi du kender alle mine Veje.
Þetta veistu, því að allt sem ég geri þekkir þú til fulls.
169 Lad min Klage nå frem for dit Åsyn, HERRE, giv mig Indsigt efter dit Ord!
Drottinn, heyr þú hróp mitt og gefðu mér skilning á orði þínu.
170 Lad min Bøn komme frem for dit Åsyn, frels mig efter dit Ord!
Hlusta á bænir mínar og frelsaðu mig eins og þú lofaðir mér.
171 Mine Læber skal synge din Pris, thi du lærer mig dine Vedtægter.
Ég vegsama þig því að þú kenndir mér boðorð þín.
172 Min Tunge skal synge om dit Ord, thi alle dine Bud er Retfærd.
Efni þeirra er lofgjörð mín, öll eru þau réttlát.
173 Lad din Hånd være mig til Hjælp, thi jeg valgte dine Befalinger.
Veittu mér lið þegar ég þarfnast hjálpar, því að ég hef kosið að hlýða þér.
174 Jeg længes efter din Frelse, HERRE, og din Lov er min Lyst.
Ó, Drottinn, ég þrái hjálpræði þitt og lög þín elska ég!
175 Gid min Sjæl må leve, at den kan prise dig, og lad dine Lovbud være min Hjælp!
Láttu sál mína lifa svo að ég geti lofað þig og orð þín styðja mig á göngu lífsins.
176 Farer jeg vild som det tabte Får, så opsøg din Tjener, thi jeg glemte ikke dine Bud.
Ég villist eins og týndur sauður, leitaðu mín, því að boðorðum þínum hef ég ekki gleymt.
