Salme 109

1 (Til Sangmesteren. Af David. En Salme.) Du min Lovsangs Gud, vær ej tavs!

E KE Akua a'u i halelu ai, mai hookuli mai oe;

2 Thi en gudløs, svigefuld Mund har de åbnet imod mig, taler mig til med Løgntunge,

No ka mea, o ka waha o ka mea hewa, A me ka waha wahahee, ua hamama mai laua e ku e ia'u; Ua olelo ku e mai lakou ia'u, me ke elelo wahahee.

3 med hadske Ord omringer de mig og strider imod mig uden Grund;

Hoopuni mai lakou ia'u i na olelo huhu; A hakaka mai lakou ia'u me ka hala ole o'u.

4 til Løn for min Kærlighed er de mig fjendske, skønt jeg er idel Bøn;

No ko'u aloha enemi mai lakou ia'u; E pule aku no nae au.

5 de gør mig ondt for godt, gengælder min Kærlighed med Had.

Hookau mai lakou i ka hewa maluna o'u no ka maikai, A me ka inaina no ko'u aloha.

6 Straf ham for hans Gudløshed, lad en Anklager stå ved hans højre,

E hoonoho oe i ka mea hewa maluna ona; A e hooku mai ia Satana ma kona lima akau.

7 lad ham gå dømt fra Retten, hans Bøn blive regnet for Synd;

Ia ia e hookolokoloia'i, E puka mai no kona hewa, A e lilo no kana pule i mea e hewa'i.

8 hans Livsdage blive kun få, hans Embede tage en anden;

E uuku no kona mau la, E lawe hoi kekahi i kana oihana.

9 hans Børn blive faderløse, hans Hustru vorde Enke;

E makua ole auanei kana poe keiki, A e lilo auanei kana wahine i wahinekanemake.

10 hans Børn flakke om og tigge, drives bort fra et øde Hjem;

E kuewa, e kuewa wale aku no kana poe keiki, a e nonoi wale; E imi wale lakou ma ko lakou wahi neoneo.

11 Ågerkarlen rage efter alt, hvad han har, og fremmede rane hans Gods;

Na ka makee waiwai e kaili wale i kana mau mea a pau, A na na malihini e hao wale i kona waiwai.

12 ingen være langmodig imod ham, ingen ynke hans faderløse;

Aohe mea nana e hoomau i ka lokomaikai ia ia; Aohe hoi mea aloha i kana mau huahaule.

13 hans Afkom gå til Grunde, hans Navn slettes ud i næste Slægt:

E hookiia kana poe mamo; A ia hanauna aku e holoiia ko lakou inoa.

14 lad hans Fædres Skyld ihukommes hos HERREN, lad ikke hans Moders Synd slettes ud,

E hoomanaoia ka hewa o kona poe kupuna imua o Iehova; Aole hoi e kalaia na hewa o kona makuwahine.

15 altid være de, HERREN for Øje; hans Minde vorde udryddet af Jorden,

E mau loa ana no lakou imua o Iehova; I hookiia ka manao ana ia lakou mai ka honua aku.

16 fordi det ej faldt ham ind at vise sig god, men han forfulgte den arme og fattige og den, hvis Hjerte var knust til Døde;

No ka mea, aole ia i hoomanao e hana i ka lokomaikai, A hoomaau oia i ke kanaka nele, a ilihune hoi, I pepehi oia i ka mea naau ehaeha.

17 han elsked Forbandelse, så lad den nå ham; Velsignelse yndede han ikke, den blive ham fjern!

Me ia i makemake ai i ka hailiili, pela no e hiki mai ai ia maluna ona; Me ia i makemake ole ai i ka hoomaikai, e mamao loa ia mai ona aku.

18 Han tage Forbandelse på som en Klædning, den komme som Vand i hans Bug, som Olie ind i hans Ben;

Kahiko no oia ia ia iho i ka hailiili me he kapa la, E komo no hoi ia iloko o kona opu me he wai la, A e like hoi me ka aila iloko o kona mau iwi.

19 den blive en Dragt, han tager på, et Bælte, han altid bærer!

A e like no auanei ia me he kapa la ia ia, A me ke kaei hoi ana e kaei mau ai.

20 Det være mine Modstanderes Løn fra HERREN, dem, der taler ondt mod min Sjæl.

O keia no ka uku o ko'u poe enemi mai o Iehova mai, A me ko ka poe hoi e olelo ino mai i ko'u uhane.

21 Men du, o HERRE, min Herre, gør med mig efter din Godhed og Nåde, frels mig for dit Navns Skyld!

Aka, e hana mai oe mamuli o'u, e Iehova ka Haku, no kou inoa iho: No ka mea, ua maikai kou lokomaikai, e hoopakele mai ia'u.

22 Thi jeg er arm og fattig, mit Hjerte vånder sig i mig;

No ka mea, ua nele, a ua ilihune hoi au, A ua houia ko'u naau iloko ou.

23 som Skyggen, der hælder, svinder jeg bort, som Græshopper rystes jeg ud;

Ua hele aku au e like me ke aka i kona auwi ana, Ua kuehuehuia au me he uhini la.

24 af Faste vakler mine Knæ, mit Kød skrumper ind uden Salve;

Kulanalana ko'u mau kuli no ka hookeai, A hookii no hoi ko'u kino ma ke kelekele.

25 til Spot for dem er jeg blevet, de ryster på Hovedet, når de

Ua lilo wau i mea hoomaewaewa no lakou; Nana mai lakou ia'u, a kunokunou i ko lakou poo.

26 Hjælp mig, HERRE min Gud, frels mig efter din Miskundhed,

E kokua mai oe ia'u, e Iehova, ko'u Akua; E hoola mai oe ia'u e like me kou lokomaikai ana.

27 så de sander, det var din Hånd, dig, HERRE, som gjorde det!

I ike mai hoi lakou, o kou lima keia; O oe hoi e Iehova, ka mea nana i hana ia mea.

28 Lad dem forbande, du vil velsigne, mine uvenner vorde til Skamme, din Tjener glæde sig;

Na lakou e hailiili mai, aka, e hoomaikai mai oe, A ku mai lakou iluna, e hoohilahilaia lakou; Aka, e hoohauoli mai oe i kau kauwa.

29 lad mine Fjender klædes i Skændsel, iføres Skam som en Kappe!

E kahikoia ko'u poe enemi i ka hoopalaimaka, A e uhi no lakou ia lakou iho i ka hilahila me he holoku la.

30 Med min Mund vil jeg højlig takke HERREN, prise ham midt i Mængden;

E mililani nui aka au ia Iehova, ma ko'u waha; A e halelu aku ia ia mawaena o ka lehulehu.

31 thi han står ved den fattiges højre at fri ham fra dem, der dømmer hans Sjæl.

No ka mea, e ku mai auanei oia ma ka lima akau o ka mea hune, E hoopakele i kona uhane mai ka poe hoohewa ia ia.