Salme 106
1 Halleluja! Lov Herren, thi han er god, thi hans miskundhed varer evindelig!
Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
2 Hvo kan opregne Herrens vældige gerninger, finde ord til at kundgøre al hans pris?
Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?
3 Salige de, der holder på ret, som altid øver retfærdighed!
Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.
4 Husk os, Herre, når dit folk finder nåde, lad os få godt af din frelse,
Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;
5 at vi må se dine udvalgtes lykke, glæde os ved dit folks glæde og med din arvelod prise vor lykke!
Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.
6 Vi syndede som vore Fædre, handlede ilde og gudløst.
Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.
7 Vore Fædre i Ægypten ænsede ej dine Undere, kom ikke din store Miskundhed i Hu, stod den Højeste imod ved det røde Hav.
Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.
8 Dog frelste han dem for sit Navns Skyld, for at gøre sin Vælde kendt;
A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.
9 han trued det røde Hav, og det tørrede ud, han førte dem gennem Dybet som gennem en Ørk;
Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny [jak] przez pustynię.
10 han fried dem af deres Avindsmænds Hånd og udløste dem fra Fjendens Hånd;
Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.
11 Vandet skjulte dem, som trængte dem, ikke een blev tilbage af dem;
Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.
12 da troede de på hans Ord og kvad en Sang til hans Pris.
Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.
13 Men de glemte snart hans Gerninger, biede ej på hans Råd;
Szybko [jednak] zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.
14 de grebes af Attrå i Ørkenen, i Ødemarken fristed de Gud;
Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.
15 så gav han dem det, de kræved og sendte dem Lede i Sjælen.
I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.
16 De bar Avind mod Moses i Lejren, mod Aron, HERRENs hellige;
Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;
17 Jorden åbned sig, slugte Datan, lukked sig over Abirams Flok;
Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;
18 Ilden rasede i deres Flok, Luen brændte de gudløse op.
I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.
19 De lavede en Kalv ved Horeb og tilbad det støbte Billed;
Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;
20 de byttede deres Herlighed bort for et Billed af en Okse, hvis Føde er Græs;
I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.
21 de glemte Gud, deres Frelser, som øvede store Ting i Ægypten,
Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;
22 Undere i Kamiternes Land, frygtelige Ting ved det røde Hav.
Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.
23 Da tænkte han på at udrydde dem, men Moses, hans udvalgte Mand, stilled sig i Gabet for hans Åsyn for at hindre, at hans Vrede lagde øde.
Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by [ich] nie wytracił.
24 De vraged det yndige Land og troede ikke hans Ord,
Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.
25 men knurrede i deres Telte og hørte ikke på HERREN;
I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.
26 da løfted han Hånden og svor at lade dem falde i Ørkenen,
Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;
27 splitte deres Sæd blandt Folkene, sprede dem rundt i Landene.
Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.
28 De holdt til med Ba'al-Peor og åd af de dødes Ofre;
Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary [składane] umarłym.
29 de krænked ham med deres Gerninger, og Plage brød løs iblandt dem.
Tak pobudzili [Boga] do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;
30 Da stod Pinehas frem og holdt Dom, og Plagen blev bragt til at standse,
Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.
31 og det regnedes ham til Retfærdighed fra Slægt til Slægt, evindelig.
Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.
32 De vakte hans Vrede ved Meribas Vand, og for deres Skyld gik det Moses ilde;
Rozgniewali go znowu u wód Meriba, [tak że] Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;
33 thi de stod hans Ånd imod, og han talte uoverlagte Ord.
Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił [nierozważnie] swymi ustami.
34 De udryddede ikke de Folk, som HERREN havde sagt, de skulde,
Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.
35 med Hedninger blandede de sig og gjorde deres Gerninger efter;
Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;
36 deres Gudebilleder dyrkede de, og disse blev dem en Snare;
I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.
37 til Dæmonerne ofrede de, og det både Sønner og Døtre;
Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;
38 de udgød uskyldigt Blod, deres Sønners og Døtres Blod, som de ofred til Kana'ans Guder, og Landet blev smittet ved Blod;
I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.
39 de blev urene ved deres Gerninger, bolede ved deres idrætter.
Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.
40 Da blev HERREN vred på sit Folk og væmmedes ved sin Arv;
Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.
41 han gav dem i Folkenes Hånd, deres Avindsmænd blev deres Herrer;
I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.
42 deres Fjendervoldte dem Trængsel, de kuedes under deres Hånd.
I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.
43 Han frelste dem Gang på Gang, men de stod egensindigt imod og sygnede hen i Brøden;
Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.
44 dog så han til dem i Trængslen, så snart han hørte dem klage;
A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.
45 han kom sin Pagt i Hu og ynkedes efter sin store Miskundhed;
Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.
46 han lod dem finde Barmhjertighed hos alle, der tog dem til Fange.
Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.
47 Frels os, HERRE vor Gud, du samle os sammen fra Folkene, at vi må love dit hellige Navn, med Stolthed synge din Pris.
Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
48 Lovet være HERREN, Israels Gud, fra Evighed og til Evighed! Og alt Folket svare Amen!
Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.
