Salme 103
1 (Af David.) Min Sjæl, lov Herren, og alt i mig love hans hellige navn!
Psalm Dawida. Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.
2 Min Sjæl, lov HERREN, og glem ikke alle hans Velgerninger!
Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.
3 Han, som tilgiver alle dine Misgerninger og læger alle dine Sygdomme,
On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;
4 han, som udløser dit Liv fra Graven og kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed,
On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.
5 han, som mætter din Sjæl med godt, så du bliver ung igen som Ørnen!
On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.
6 HERREN øver Retfærdighed og Ret mod alle fortrykte.
PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.
7 Han lod Moses se sine Veje, Israels Børn sine Gerninger;
Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.
8 barmhjertig og nådig er HERREN, langmodig og rig på Miskundhed;
Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i [pełen] wielkiego miłosierdzia.
9 han går ikke bestandig i Rette, gemmer ej evigt på Vrede;
Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie [gniewu] chował.
10 han handled ej med os efter vore Synder, gengældte os ikke efter vor Brøde.
Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.
11 Men så højt som Himlen er over Jorden, er hans Miskundhed stor over dem, der frygter ham.
Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, [tak] wielkie [jest] jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.
12 Så langt som Østen er fra Vesten, har han fjernet vore Synder fra os.
Jak daleko jest wschód od zachodu, [tak] daleko oddalił od nas nasze występki.
13 Som en Fader forbarmer sig over sine Børn, forbarmer HERREN sig over dem, der frygter ham.
Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.
14 Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, vi er Støv;
On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.
15 som Græs er Menneskets dage, han blomstrer som Markens Blomster;
Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.
16 når et Vejr farer over ham, er han ej mere, hans Sted får ham aldrig at se igen.
Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.
17 Men HERRENs Miskundhed varer fra Evighed og til Evighed over dem, der frygter ham, og hans Retfærd til Børnenes Børn
Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;
18 for dem, der holder hans Pagt og kommer hans Bud i Hu, så de gør derefter.
[Nad tymi], którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.
19 HERREN har rejst sin Trone i Himlen, alt er hans Kongedømme underlagt.
PAN na niebiosach ustanowił [swój] tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.
20 Lov HERREN, I hans Engle, I vældige i Kraft, som gør, hvad han byder, så snart I hører hans Røst.
Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.
21 Lov HERREN, alle hans Hærskarer, hans Tjenere, som fuldbyrder hans Vilje.
Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.
22 Lov HERREN, alt, hvad han skabte, på hvert eneste Sted i hans Rige! Min Sjæl, lov HERREN!
Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.
