Salme 103

1 (Af David.) Min Sjæl, lov Herren, og alt i mig love hans hellige navn!

Beko, shpirti im, Zotin, dhe të gjitha ato që janë tek unë të bekojnë emrin e tij të shenjtë.

2 Min Sjæl, lov HERREN, og glem ikke alle hans Velgerninger!

Beko, shpirti im, Zotin dhe mos harro asnjë nga të mirat që ka bërë.

3 Han, som tilgiver alle dine Misgerninger og læger alle dine Sygdomme,

Ai fal të gjitha paudhësitë e tua dhe shëron të gjitha sëmundjet e tua,

4 han, som udløser dit Liv fra Graven og kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed,

shpengon jetën tënde nga shkatërrimi dhe të kurorëzon me mirësi dhe dhembshuri;

5 han, som mætter din Sjæl med godt, så du bliver ung igen som Ørnen!

ai ngop me të mira gojën tënde dhe të bën të ri si shqiponja.

6 HERREN øver Retfærdighed og Ret mod alle fortrykte.

Zoti vepron me drejtësi dhe mbron çështjen e të shtypurve.

7 Han lod Moses se sine Veje, Israels Børn sine Gerninger;

Ai i tregon Moisiut rrugët e tij dhe bijve të Izraelit veprat e tij.

8 barmhjertig og nådig er HERREN, langmodig og rig på Miskundhed;

Zoti është i mëshirshëm dhe zemërbutë, i ngadalshëm në zemërim dhe i madh në mirësi.

9 han går ikke bestandig i Rette, gemmer ej evigt på Vrede;

Ai nuk grindet përjetë dhe nuk e ruan zemërimin gjithnjë.

10 han handled ej med os efter vore Synder, gengældte os ikke efter vor Brøde.

Ai nuk na trajton siç e meritojnë mëkatet tona dhe nuk na dënon në bazë të fajeve tona.

11 Men så højt som Himlen er over Jorden, er hans Miskundhed stor over dem, der frygter ham.

Sepse sa të lartë janë qiejtë mbi tokën, aq e madhe është mirësia e tij ndaj atyre që kanë frikë prej tij.

12 Så langt som Østen er fra Vesten, har han fjernet vore Synder fra os.

Sa larg është lindja nga perëndimi, aq shumë ai ka larguar nga ne fajet tona.

13 Som en Fader forbarmer sig over sine Børn, forbarmer HERREN sig over dem, der frygter ham.

Ashtu si një baba është i mëshirshëm me bijtë e tij, kështu është i mëshirshëm Zoti me ata që kanë frikë prej tij.

14 Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, vi er Støv;

Sepse ai e njeh natyrën tonë dhe nuk harron që ne jemi pluhur.

15 som Græs er Menneskets dage, han blomstrer som Markens Blomster;

Ditët e njeriut janë si bari; ai lulëzon si lulja e fushës;

16 når et Vejr farer over ham, er han ej mere, hans Sted får ham aldrig at se igen.

në qoftë se era i kalon sipër, ai nuk është më dhe vendi i tij nuk njihet më.

17 Men HERRENs Miskundhed varer fra Evighed og til Evighed over dem, der frygter ham, og hans Retfærd til Børnenes Børn

Por mirësia e Zotit vazhdon nga përjetësia në përjetësi për ata që kanë frikë prej tij, dhe drejtësia e tij për bijtë e bijve,

18 for dem, der holder hans Pagt og kommer hans Bud i Hu, så de gør derefter.

për ata që respektojnë besëlidhjen e tij dhe mbajnë në mendje urdhërimet e tij për t’i zbatuar në praktikë.

19 HERREN har rejst sin Trone i Himlen, alt er hans Kongedømme underlagt.

Zoti e ka vendosur fronin e tij në qiejtë, dhe mbretërimi i tij sundon mbi gjithçka.

20 Lov HERREN, I hans Engle, I vældige i Kraft, som gør, hvad han byder, så snart I hører hans Røst.

Bekoni Zotin ju, engjëj të tij të pushtetshëm dhe të fortë, që bëni atë që thotë ai, duke iu bindur zërit të fjalës së tij.

21 Lov HERREN, alle hans Hærskarer, hans Tjenere, som fuldbyrder hans Vilje.

Bekoni Zotin, ju, tërë ushtritë e tij, ju, tërë ministrat e tij, që zbatoni vullnetin e tij.

22 Lov HERREN, alt, hvad han skabte, på hvert eneste Sted i hans Rige! Min Sjæl, lov HERREN!

Bekoni Zotin, ju, të gjitha veprat e tij, në të tëra vendet e sundimit të tij. Shpirti im, beko Zotin!