< Salme 102 >

1 (Bøn af en elendig, når hans Kraft svigter, og han udøser sin Klage for HERREN.) HERRE, lyt til min bøn, lad mit råb komme til dig,
Munyengetero womunhu anotambudzika. Paanenge aziya uye odurura kuchema kwake pamberi paJehovha. Inzwai munyengetero wangu, imi Jehovha; kuchemera kwangu rubatsiro ngakusvike kwamuri.
2 skjul dog ikke dit Åsyn for mig; den Dag jeg stedes i Nød, bøj da dit Øre til mig; når jeg kalder, så skynd dig og svar mig!
Regai kundivanzira chiso chenyu pandinenge ndichitambudzika. Rerekerai nzeve yenyu kwandiri; pandinokudanai, ndipindurei nokukurumidza.
3 Thi mine Dage svinder som Røg, mine Ledemod brænder som Ild;
Nokuti mazuva angu anopera soutsi; mapfupa angu anopisa samazimbe anopfuta.
4 mit Hjerte er svedet og - visnet som Græs, thi jeg glemmer at spise mit Brød.
Mwoyo wangu warohwa uye waoma souswa; ndinokanganwa kudya zvokudya zvangu.
5 Under min Stønnen klæber mine Ben til Huden;
Nokuda kwokugomera kwangu kukuru ndaonda zvokuti ganda rangu ranamatira pamapfupa.
6 jeg ligner Ørkenens Pelikan, er blevet som Uglen på øde Steder;
Ndafanana nezizi romugwenga, sezizi riri pakati pamatongo.
7 om Natten ligger jeg vågen og jamrer så ensom som Fugl på Taget;
Ndinovata ndakasvinura, ndava seshiri iri yoga pamusoro pedenga remba.
8 mine Fjender håner mig hele Dagen; de der spotter mig, sværger ved mig.
Zuva rose vavengi vangu vanondishungurudza; avo vanondipengera vanoshandisa zita rangu sechituko.
9 Thi Støv er mit daglige Brød, jeg blander min Drik med Tårer
Nokuti ndinodya madota sechokudya changu, uye ndinovhenganisa zvokunwa zvangu nemisodzi,
10 over din Harme og Vrede, fordi du tog mig og slængte mig bort;
nokuda kwehasha dzenyu huru, nokuti makandisimudza mukandikanda parutivi.
11 mine Dage hælder som Skyggen, som Græsset visner jeg hen.
Mazuva angu akaita somumvuri wamadekwana; ndinosvava souswa.
12 Men du troner evindelig, HERRE, du ihukommes fra Slægt til Slægt;
Asi imi, iyemi Jehovha, munogara pachigaro choushe nokusingaperi; mukurumbira wenyu uripo kusvikira kuzvizvarwa zvose.
13 du vil rejse dig og forbarme dig over Zion, når Nådens Tid, når Timen er inde;
Imi muchasimuka mugonzwira Zioni tsitsi, nokuti ndiyo nguva yokurinzwira nyasha; nguva yakatarwa yasvika.
14 thi dine Tjenere elsker dets Sten og ynkes over dets Grushobe.
Nokuti matombo aro anokosha kuvaranda venyu; guruva raro chairo rinovaendesa kugomba.
15 Og HERRENs Navn skal Folkene frygte, din Herlighed alle Jordens Konger;
Ndudzi dzichatya zita raJehovha, madzimambo ose enyika achatya kubwinya kwenyu.
16 thi HERREN opbygger Zion, han lader sig se i sin Herlighed;
Nokuti Jehovha achavakazve Zioni, agozviratidza pakubwinya kwake.
17 han vender sig til de hjælpeløses Bøn, lader ej deres Bøn uænset.
Achadavira minyengetero yavanotambura; haangazvidzi chikumbiro chavo.
18 For Efterslægten skal det optegnes, af Folk, der skal fødes, skal prise HERREN;
Izvi ngazvinyorerwe zvizvarwa zvamangwana, kuti vanhu vasati vasikwa vagorumbidza Jehovha vachiti,
19 thi han ser ned fra sin hellige Højsal, HERREN skuer ned fra Himmel til Jord
“Jehovha akatarira pasi ari panzvimbo yake tsvene yakakwirira, ari kudenga akacherechedza pasi,
20 for at høre de fangnes Stønnen og give de dødsdømte Frihed,
kuti anzwe kugomera kwavasungwa agosunungura avo vakatongerwa rufu.”
21 at HERRENs Navn kan forkyndes i Zion, hans - Pris i Jerusalem,
Saka zita raJehovha richaparidzwa muZioni, nokurumbidzwa kwake muJerusarema,
22 når Folkeslag og Riger til Hobe samles for at tjene HERREN.
panoungana marudzi noushe kuti vanamate Jehovha.
23 Han lammed min Kraft på Vejen, forkorted mit Liv.
Panguva youpenyu hwangu akatapudza simba rangu; akaita kuti mazuva angu ave mashoma.
24 Jeg siger: Min Gud, tag mig ikke bort i Dagenes Hælvt! Dine År er fra Slægt til Slægt.
Saka ndakati, “Regai kundibvisa, imi Mwari wangu, pakati pamazuva angu; makore enyu anoramba aripo kusvikira kuzvizvarwa zvose.
25 Du grundfæsted fordum Jorden, Himlene er dine Hænders Værk;
Pamavambo makateya nheyo dzenyika, uye matenga ibasa basa ramaoko enyu.
26 de falder, men du består, alle slides de op som en Klædning;
Izvo zvichaparara, asi imi munogara muripo; zvose zvichasakara senguo. Senguo muchavabvisa uye vacharaswa.
27 som Klæder skifter du dem; de skiftes, men du er den samme, og dine År får aldrig Ende!
Asi imi mucharamba makadaro, uye makore enyu haatongogumi.
28 Dine Tjeneres Børn fæster Bo, deres Sæd skal bestå for dit Åsyn.
Vana vavaranda venyu vachagara pamberi penyu; zvizvarwa zvavo zvichasimbiswa pamberi penyu.”

< Salme 102 >