Salme 102

1 (Bøn af en elendig, når hans Kraft svigter, og han udøser sin Klage for HERREN.) HERRE, lyt til min bøn, lad mit råb komme til dig,

Hiãtɔ aɖe ƒe gbedodoɖa, esi nu te eŋu, eye wòfa konyi le Yehowa ŋkume. O! Yehowa, se nye gbedodoɖa, eye nye kokoƒoƒo hena kpekpeɖeŋu neɖo gbɔwò.

2 skjul dog ikke dit Åsyn for mig; den Dag jeg stedes i Nød, bøj da dit Øre til mig; når jeg kalder, så skynd dig og svar mig!

Mègaɣla wò ŋkume ɖem, ne mele xaxa me o. Trɔ wò to ɖe gbɔnye, eye ne meyɔ wò la, nàtɔ nam kaba.

3 Thi mine Dage svinder som Røg, mine Ledemod brænder som Ild;

Elabena nye ŋkekewo nu va yi abe dzudzɔ ene, eye nye ƒuwo xɔ dzo hẽe abe dzokpo ene.

4 mit Hjerte er svedet og - visnet som Græs, thi jeg glemmer at spise mit Brød.

Nye dzi xɔ abi, eye wòyrɔ abe gbe ene. Meŋlɔ nye nuɖuɖu gɔ̃ hã be.

5 Under min Stønnen klæber mine Ben til Huden;

Le nye ŋeŋe sesĩe ta la, meɖi ku zu ƒu ɖeɖe.

6 jeg ligner Ørkenens Pelikan, er blevet som Uglen på øde Steder;

Mele abe ʋlukuku si le gbegbe ene, alo abe ʋlukuku si le gli gbagbãwo tome ene.

7 om Natten ligger jeg vågen og jamrer så ensom som Fugl på Taget;

Mele ŋu le aba dzi, eye mele abe xevi si tsi akogo le xɔ tame ene.

8 mine Fjender håner mig hele Dagen; de der spotter mig, sværger ved mig.

Nye futɔwo le alɔme ɖem le ŋunye ŋkeke blibo la, eye ame siwo tso ɖe ŋunye la tsɔ nye ŋkɔ wɔ ɖiŋudonui.

9 Thi Støv er mit daglige Brød, jeg blander min Drik med Tårer

Elabena meɖu dzowɔ abe nuɖuɖu ene, eye metsɔ aɖatsi tɔtɔ nye nunonoe,

10 over din Harme og Vrede, fordi du tog mig og slængte mig bort;

le wò dziku helĩhelĩ la ta elabena èdom ɖe dzi, eye nètsɔm ƒu gbe ɖe adzɔge.

11 mine Dage hælder som Skyggen, som Græsset visner jeg hen.

Nye ŋkekewo le abe fiẽ ƒe vɔvɔli ene, eye meyrɔ abe gbe ene.

12 Men du troner evindelig, HERRE, du ihukommes fra Slægt til Slægt;

O! Yehowa, wò la èle fia ɖum tegbetegbe, eye wò ŋkɔxɔxɔ li tso dzidzime yi dzidzime.

13 du vil rejse dig og forbarme dig over Zion, når Nådens Tid, når Timen er inde;

Ke wò la àtso, akpɔ nublanui na Zion, elabena ɣeyiɣi de be nàve enu, ɛ̃, ɣeyiɣi ɖoɖi la de.

14 thi dine Tjenere elsker dets Sten og ynkes over dets Grushobe.

Elabena eƒe kpewo xɔ asi le wò dɔlawo gbɔ, eye eƒe ʋuʋudedi gɔ̃ hã ʋãa nublanuikpɔkpɔ le wo me.

15 Og HERRENs Navn skal Folkene frygte, din Herlighed alle Jordens Konger;

Dukɔwo avɔ̃ Yehowa ƒe ŋkɔ, eye anyigbadzifiawo katã ade bubu wò ŋutikɔkɔe ŋu.

16 thi HERREN opbygger Zion, han lader sig se i sin Herlighed;

Elabena Yehowa agbugbɔ Zion atso, eye wòado le eƒe ŋutikɔkɔe me.

17 han vender sig til de hjælpeløses Bøn, lader ej deres Bøn uænset.

Aɖo hiãtɔwo ƒe gbedodoɖa ŋu, eye mado vlo woƒe kokoƒoƒo o.

18 For Efterslægten skal det optegnes, af Folk, der skal fødes, skal prise HERREN;

Miŋlɔ esia ɖi hena dzidzime siwo ava dzɔ, ale be ame siwo womedzi haɖe o la nakafu Yehowa be:

19 thi han ser ned fra sin hellige Højsal, HERREN skuer ned fra Himmel til Jord

“Yehowa kpɔ nu tso eƒe kɔkɔeƒe la, eye wòkpɔ anyigba tso dziƒo,

20 for at høre de fangnes Stønnen og give de dødsdømte Frihed,

be wòase gamenɔlawo ƒe ŋeŋe, eye wòaɖe ga ame siwo wotso kufia na.”

21 at HERRENs Navn kan forkyndes i Zion, hans - Pris i Jerusalem,

Ale woaɖe gbeƒã Yehowa ƒe ŋkɔ le Zion kple eƒe kafukafu le Yerusalem,

22 når Folkeslag og Riger til Hobe samles for at tjene HERREN.

ne dukɔwo kple fiaɖuƒewo ƒo ƒu be woasubɔ Yehowa.

23 Han lammed min Kraft på Vejen, forkorted mit Liv.

Eŋe nye ŋusẽ le nye agbemɔ dzi, eye wòɖe nye ŋkekewo dzi kpɔtɔ,

24 Jeg siger: Min Gud, tag mig ikke bort i Dagenes Hælvt! Dine År er fra Slægt til Slægt.

eya ta megblɔ be, “O! Nye Mawu, mègakplɔm dzoe le nye ŋkekewo ƒe titina o, wò ame si ƒe ƒewo li tso dzidzime yi dzidzime.

25 Du grundfæsted fordum Jorden, Himlene er dine Hænders Værk;

Le gɔmedzedzea me la, èɖo anyigba ƒe agunu anyi, eye dziƒowo nye wò asinudɔwɔwɔ.

26 de falder, men du består, alle slides de op som en Klædning;

Woatsrɔ̃, ke wò ya ànɔ anyi ɖaa; woanyunyɔ abe avɔ ene, eye àɖɔli wo abe avɔ ene ahatsɔ wo aƒu gbe.

27 som Klæder skifter du dem; de skiftes, men du er den samme, og dine År får aldrig Ende!

Ke wò la, ègale ale si nènɔ, eye wò ƒewo mawu enu akpɔ o.

28 Dine Tjeneres Børn fæster Bo, deres Sæd skal bestå for dit Åsyn.

Wò dɔlawo ƒe viwo anɔ ŋkuwò me, eye woaɖo woƒe dzidzimeviwo anyi le ŋkuwò me.”