Ordsprogene 28

1 Den gudløse flyr, skønt ingen er efter ham; tryg som en Løve er den retfærdige.

Şər insan onu qovan yox ikən qaçar, Saleh aslan kimi mərd dayanar.

2 Ved Voldsmands Brøde opstår Strid, den kvæles af Mand med Forstand.

Ölkədə üsyan olanda rəhbərlər artar, Dərrakəli, işbilən adam olsa, ölkəni uzun müddət qoruyar.

3 En fattig Tyran, der kuer de ringe, er Regn, der hærger og ej giver Brød.

Bir yoxsul kişi kasıbları incidərsə, Bu, əkini yuyub aparan, qıtlıq yaradan güclü yağışa bənzər.

4 Hvo Loven sviger, roser de gudløse, hvo Loven holder, er på Krigsfod med dem.

Qanunu pozanlar pisi təriflər, Qanuna əməl edənlər onlara qarşı çıxar.

5 Ildesindede fatter ej Ret; alt fatter de, som søger HERREN.

Pis insanlar nə bilir ki, ədalət nədir, Rəbbi axtaranlar bunu dərk edir.

6 Hellere en fattig med lydefri Færd end en, som går Krogveje, er han end rig.

Kamalla yaşayan yoxsul insan Əyri yolla sərvət qazanandan yaxşıdır.

7 Forstandig Søn tager Vare på Loven, men Drankeres Fælle gør sin Fader Skam.

Qanan oğul qanunu yerinə yetirər, Qarınquluya qoşulan atasına xəcalət çəkdirər.

8 Hvo Velstand øger ved Åger og Opgæld, samler til en, som er mild mod de ringe.

Kim ki müamilə ilə, sələmlə var-dövlət yığar, Onun varı axırda kasıblara səxavət göstərənə qalar.

9 Den, der vender sit Øre fra Loven, endog hans Bøn er en Gru.

Kim ki qanunu eşitməmək üçün qulaqlarını bağlayır, Onun duaları iyrəncdir.

10 Leder man retsindige vild på onde Veje, falder man selv i sin Grav; men de lydefri arver Lykke.

Kim ki əməlisalehləri əyri yola çəkər, Öz qazdığı quyuya düşər, Kamillərə yaxşı şeylər irs qalar.

11 Rigmand tykkes sig viis, forstandig Småmand gennemskuer ham.

Zəngin özünü hikmətli sanar, Amma müdrik kasıb onun qəlbini oxuyar.

12 Når retfærdige jubler, er Herligheden stor, vinder gudløse frem, skal man lede efter Folk.

Salehlərin zəfəri hamıya şərəf gətirər, Amma pislər hakim olsa, hamı gizlənər.

13 At dølge sin Synd fører ikke til Held, men bekendes og slippes den, finder man Nåde.

Günahlarını ört-basdır edən uğur qazanmaz, Onu etiraf edərək tərk edən mərhəmət tapar.

14 Saligt det Menneske, som altid ængstes, men forhærder man sit Hjerte, falder man i Ulykke.

Həmişə Rəbdən qorxan bəxtiyardır, Ürəyi inadkar bəlaya düşər.

15 En brølende Løve, en grådig Bjørn er en gudløs, som styrer et ringe Folk.

Kasıb xalqın üzərində olan pis hökmdar Nərildəyən aslan, hücum edən ayıya oxşar.

16 Uforstandig Fyrste øver megen Vold, langt Liv får den, der hader Rov.

Dərrakəsiz hökmdar qəddar, zülmkar olar, Haram qazanca nifrət edənin ömrü uzanar.

17 Et Menneske, der tynges af Blodskyld, er på Flugt til sin Grav; man hjælpe ham ikke.

Qantökən qorxub məzara düşənədək qaçar. Qoy heç kim ona kömək etməsin.

18 Den, som vandrer lydefrit, frelses, men den, som går Krogveje, falder i Graven.

Kamillik yolu ilə gedən qurtular, Əyri yolda olanlar qəflətən yıxılar.

19 Den mættes med brød, som dyrker sin Jord, med Fattigdom den, der jager efter Tomhed.

Torpağını əkib-becərən doyunca çörək yeyər, Boş şeylərin ardınca gedən müflisləşər.

20 Ærlig Mand velsignes rigt, men Jag efter Rigdom undgår ej Straf.

Etibarlı insanın bərəkəti boldur, Tez varlanmaq istəyən cəzasız qalmır.

21 At være partisk er ikke godt, en Mand kan forse sig for en Bid Brød.

Tərəfkeşlik yaxşı deyil, Kişi bir loğma çörək üçün günah işlədə bilər.

22 Misundelig Mand vil i Hast vinde Gods; at Trang kommer over ham, ved han ikke.

Xəsis var-dövlət ardınca düşər, Bilmədən yoxsulluğa yetişər.

23 Den, der revser, får Tak til sidst fremfor den, hvis Tunge er slesk.

Kim ki başqasını danlayır, Yağlı dilə tutandan çox axırda o, lütf qazanır.

24 Stjæle fra Forældre og nægte, at det, er Synd, er at være Fælle med hærgende Mand.

Ata-anasını soyub «günah deyildir» deyən Qırıcı insana yoldaşdır.

25 Den vindesyge vækker Splid, men den, der stoler på HERREN, kvæges.

Tamahkar dava yaradar, Rəbbə güvənən bolluğa çatar.

26 Den, der stoler på sit Vid, er en Tåbe, men den, der vandrer i Visdom, reddes.

Öz ağlına güvənən axmaqdır, Hikmətlə gəzib-dolaşan azad olur.

27 Hvo Fattigmand giver, skal intet fattes, men mangefold bandes, hvo Øjnene lukker.

Yoxsula əl tutan möhtac qalmır, Ona məhəl qoymayan lənət qazanır.

28 Vinder gudløse frem, kryber Folk i Skjul; når de omkommer, bliver de retfærdige mange.

Pislər hakim olsa, hamı gizlənər, Onlar yox olanda salehlər çoxalar.