Ordsprogene 22

1 Hellere godt Navn end megen rigdom, Yndest er bedre end Sølv og Guld

Yaxşı ad böyük sərvətdən, Lütfkarlıq isə qızıl-gümüşdən üstündür.

2 Rig og fattig mødes, HERREN har skabt dem begge.

Zəngin və yoxsul insan bir şeydə bir-birinə bənzəyir – Hər ikisini yaradan Rəbdir.

3 Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse går videre og bøder.

Uzaqgörən qabaqcadan şəri görüb ondan qaçar, Cahil isə irəli çıxar, ziyan tapar.

4 Lønnen for Ydmyghed og HERRENs Frygt er Rigdom, Ære og Liv.

İtaətkarlığın və Rəbb qorxusunun nəticəsi Sərvət, şərəf, həyatdır.

5 På den svigefuldes Vej er der Torne og Snarer; vil man vogte sin Sjæl, må man holde sig fra dem.

Əyri yol tikanlıdır, orada tələlər var, Canını qoruyan bundan uzaqlaşar.

6 Væn Drengen til den Vej, han skal følge, da viger han ikke derfra, selv gammel.

Uşağa tərbiyə ver ki, layiqli yol tutsun, O qocalanda da bu yoldan dönməz.

7 Over Fattigfolk råder den rige, Låntager bliver Långivers Træl.

Zəngin yoxsulun ağası olar, Borclu adam borc verənə qul olar.

8 Hvo Uret sår, vil høste Fortræd, hans Vredes Ris skal slå ham selv.

Haqsızlıq əkən şər biçər, Onun qəzəbinin dəyənəyi məhv edilər.

9 Den vennesæle velsignes, thi han deler sit Brød med den ringe.

Əliaçıq bərəkət qazanar, Çünki çörəyindən kasıba paylar.

10 Driv Spotteren ud, så går Trætten med, og Hiv og Smæden får Ende.

Rişxəndçi adamı qovsan, münaqişə qurtarar, Çəkişmə, şərəfsizlik sona çatar.

11 HERREN elsker den rene af Hjertet; med Ynde på Læben er man Kongens Ven.

Ürək təmizliyini sevən, Dilindən lütfkar sözlər tökülən padşahın dostudur.

12 HERRENs Øjne agter på Kundskab, men han kuldkaster troløses Ord.

Rəbbin gözləri biliyi qoruyar, Xainin sözlərini isə boşa çıxarar.

13 Den lade siger: "En Løve på Gaden! Jeg kan let blive revet ihjel på Torvet."

Tənbəl deyər: «Bayırda aslan var, Küçəyə çıxsam, məni parçalar».

14 Fremmed Kvindes Mund er en bundløs Grav, den, HERREN er vred på, falder deri.

Əxlaqsız qadının ağzı dərin çuxura oxşar, Rəbbin lənətinə gələn ora yıxılar.

15 Dårskab er knyttet til Ynglingens Hjerte, Tugtens Ris skal tjerne den fra ham.

Səfehlik uşağın qəlbindən yapışar, Kötəklə tənbeh ediləndə bu ondan uzaqlaşar.

16 Vold mod den ringe øger hans Eje, Gave til Rigmand gør ham kun fattig. -

Varlanmaq üçün kasıba zülm edən, Zəngin adama verən ehtiyaca düşər.

17 Bøj Øret og hør de vises Ord, vend Hjertet til og kend deres Liflighed!

Qulağını aç, hikmətlilərin sözlərini eşit, Ürəyini mənim biliyimə ver.

18 Vogter du dem i dit Indre, er de alle rede på Læben.

Onları sinənə doldursan, Onların hamısını dilinə salsan, yaxşı olar.

19 For at din Lid skal stå til HERREN, lærer jeg dig i Dag.

Rəbbə güvənəsən deyə Bu gün bunları sənə bildirirəm.

20 Alt i Går optegned jeg til dig, alt i Forgårs Råd og Kundskab

Sənə nəsihətlə, biliklə dolu əla məsəllər yazmamışammı?

21 for at lære dig rammende Sandhedsord, at du kan svare sandt, når du spørges.

Qoy bunlar haqq sözün həqiqətini sənə bildirsinlər ki, Hara səni göndərsələr, düz məlumat gətirəsən.

22 Røv ej fra den ringe, fordi han er ringe, knus ikke den arme i Porten:

Kasıbı fəqir olduğu üçün soyma, Darvazada məzlumu zülmə salma.

23 thi HERREN fører deres Sag og raner deres Ransmænds Liv.

Çünki onların münaqişəsinə Rəbb baxar, Onları soyanları soyub-talayar.

24 Vær ej Ven med den, der let bliver hidsig, omgås ikke vredladen Mand,

Tez qəzəblənənə yoldaş olma, Kəmhövsələ ilə yola çıxma.

25 at du ikke skal lære hans Stier og hente en Snare for din Sjæl.

Yoxsa onun yollarına alışarsan, Canını tələyə salarsan.

26 Hør ikke til dem, der giver Håndslag, dem, som borger for Gæld!

Başqalarının borclarına zamin durmaqdan, Belə işə əl atmaqdan çəkin.

27 Såfremt du ej kan betale, tager man Sengen, du ligger i.

Ödəməyə pulun olmasa, Altından yatağını apararlar.

28 Flyt ej ældgamle Skel, dem, dine Fædre satte.

Ata-babalarından qalan Qədim sərhəd daşının yerini dəyişmə.

29 Ser du en Mand, som er snar til sin Gerning, da skal han stedes for Konger, ikke for Folk af ringe Stand.

İşində mahir olanı görürsənmi? Sıravi adamların deyil, şahların hüzurunda dayanar.