Ordsprogene 16

1 Hjertets Råd er Menneskets sag. Tungens Svar er fra HERREN.

Ti ènìyàn ni ìgbèrò inú ọkàn ṣùgbọ́n láti ọ̀dọ̀ Olúwa ni ìdáhùn ahọ́n ti ń wá.

2 En Mand holder al sin Færd for ren, men HERREN vejer Ånder.

Gbogbo ọ̀nà ènìyàn ni ó dàbí i pé ó dára lójú ara rẹ̀ ṣùgbọ́n Olúwa ló ń díwọ̀n èrò inú ọkàn.

3 Vælt dine Gerninger på HERREN, så skal dine Planer lykkes.

Fi ohun gbogbo tí o bá ṣe lé Olúwa lọ́wọ́, èrò rẹ yóò sì ṣe é ṣe.

4 Alt skabte HERREN, hvert til sit, den gudløse også for Ulykkens Dag.

Olúwa ti ṣe ohun gbogbo láti mú kí ó rí bí ó ṣe fẹ́ kódà ènìyàn búburú fún ọjọ́ ìpọ́njú.

5 Hver hovmodig er HERREN en Gru, visselig slipper han ikke for Straf.

Olúwa kórìíra gbogbo ẹni tí ń gbéraga lọ́kàn rẹ̀ mọ èyí dájú pé wọn kò ní lọ láìjìyà.

6 Ved Mildhed og Troskab sones Brøde, ved HERRENs Frygt undviger man ondt.

Nípasẹ̀ ìfẹ́ àti òtítọ́ a ṣe ètùtù ẹ̀ṣẹ̀ nípasẹ̀ ìbẹ̀rù Olúwa ènìyàn sá fún ibi.

7 Når HERREN har Behag i et Menneskes Veje, gør han endog hans Fjender til Venner.

Nígbà tí ọ̀nà ènìyàn bá tẹ́ Olúwa lọ́rùn, yóò mú kí àwọn ọ̀tá rẹ̀ gàn án bá a gbé ní àlàáfíà.

8 Bedre er lidet med Retfærd end megen Vinding med Uret.

Ó sàn kí ó kéré pẹ̀lú òdodo ju èrè púpọ̀ pẹ̀lú èrú lọ.

9 Menneskets Hjerte udtænker hans Vej, men HERREN styrer hans Fjed.

Ènìyàn a máa pète ọ̀nà ara rẹ̀ lọ́kàn an rẹ̀ ṣùgbọ́n Olúwa ní í pinnu ìgbésẹ̀ rẹ̀.

10 Der er Gudsdom på Kongens Læber, ej fejler hans Mund, når han dømmer.

Ètè ọba a máa sọ̀rọ̀ nípa àṣẹ sí i ẹnu rẹ̀ kò gbọdọ̀ ṣèké.

11 Ret Bismer og Vægtskål er HERRENs, hans Værk er alle Posens Lodder.

Òdínwọ̀n àti òsùwọ̀n òtítọ́ wá láti ọ̀dọ̀ Olúwa; gbogbo wíwúwo àpò jẹ́ láti ọwọ́ rẹ̀.

12 Gudløs Færd er Konger en Gru, thi ved Retfærd grundfæstes Tronen.

Àwọn ọba kórìíra ìwà àìtọ́ nítorí òdodo ní í fi ìdí ìtẹ́ múlẹ̀.

13 Retfærdige Læber har Kongens Yndest, han elsker den, der taler oprigtigt.

Àwọn ọba ní inú dídùn sí ètè tí ń ṣọ òtítọ́, wọ́n sì fẹ́ ẹni tí ń sọ̀rọ̀ òtítọ́.

14 Kongens Vrede er Dødens Bud, Vismand evner at mildne den.

Ìránṣẹ́ ikú ni ìbínú ọba jẹ́ ṣùgbọ́n ọlọ́gbọ́n ènìyàn yóò tù ú nínú.

15 I Kongens Åsyns Lys er der Liv, som Vårregnens Sky er hans Yndest.

Nígbà tí ojú ọba bá túká, ó túmọ̀ sí ìyè; ojúrere rẹ̀ dàbí i ṣíṣú òjò ní ìgbà òjò.

16 At vinde Visdom er bedre end Guld, at vinde Indsigt mere end Sølv.

Ó ti dára tó láti ní ọgbọ́n ju wúrà lọ àti láti yan òye dípò o fàdákà!

17 De retsindiges Vej er at vige fra ondt; den vogter sit Liv, som agter på sin Vej.

Òpópó ọ̀nà àwọn ẹni dídúró ṣinṣin yàgò fún ibi, ẹni tí ó ṣọ́ ọ̀nà rẹ̀, ṣọ́ ẹnu ara rẹ̀.

18 Hovmod går forud for Fald, Overmod forud for Snublen.

Ìgbéraga ní í ṣáájú ìparun, agídí ọkàn ní í ṣáájú ìṣubú.

19 Hellere sagtmodig med ydmyge end dele Bytte med stolte.

Ó sàn láti jẹ́ onírẹ̀lẹ̀ ọkàn láàrín àwọn olùpọ́njú jù láti máa pín ìpín pẹ̀lú àwọn agbéraga.

20 Vel går det den, der mærker sig Ordet; lykkelig den, der stoler på HERREN.

Ẹnikẹ́ni tí ó bá tẹ̀lé ẹ̀kọ́ yóò rí ìre, ìbùkún sì ni fún ẹni tí ó gbẹ́kẹ̀lé Olúwa.

21 Den vise kaldes forstandig, Læbernes Sødme øger Viden.

Àwọn tí ó gbọ́n nínú ọkàn là ń pè ní olóye ọ̀rọ̀ ìtura sì ń mú ẹ̀kọ́ gbèrú.

22 Kløgt er sin Mand en Livsens Kilde, Dårskab er Dårers Tugt.

Òye jẹ́ orísun ìyè fún àwọn tí ó ní i, ṣùgbọ́n ìwà òmùgọ̀ ń kó ìyà jẹ aláìgbọ́n.

23 Den vises Hjerte giver Munden Kløgt, på Læberne lægger det øget Viden.

Ọkàn ọlọ́gbọ́n ènìyàn a máa ṣọ́ ẹnu rẹ̀ ètè rẹ̀ sì ń mú kí ẹ̀kọ́ dàgbà.

24 Hulde Ord er som flydende Honning, søde for Sjælen og sunde for Legemet.

Ọ̀rọ̀ ìtura dàbí afárá oyin ó dùn fún ọkàn, ó sì fi ìlera fún egungun.

25 Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.

Ọ̀nà kan tí ó dàbí i pé ó dára lójú ènìyàn ṣùgbọ́n ní ìgbẹ̀yìn a ṣokùnfà ikú.

26 En Arbejders Hunger arbejder for ham, thi Mundens Krav driver på ham.

Ọkàn alágbàṣe ń ṣiṣẹ́ fún ara rẹ̀; nítorí ebi rẹ̀ mú kí ó máa ṣiṣẹ́ lọ.

27 En Nidding graver Ulykkesgrave, det er, som brændte der Ild på hans Læber.

Ènìyàn búburú ń pète ọ̀rọ̀ rẹ̀ sì dàbí i iná tí ń jóni.

28 Rænkefuld Mand sætter Splid; den, der bagtaler, skiller Venner.

Aláyídáyidà ènìyàn dá ìjà sílẹ̀ olófòófó a sì máa pín ọ̀rẹ́ kòríkòsùn ní yà.

29 Voldsmand lokker sin Næste og fører ham en Vej, der ikke er god.

Oníjàgídíjàgan ènìyàn tan aládùúgbò rẹ̀ ó sì mú un sọ̀kalẹ̀ lọ sí ọ̀nà tí kò dára.

30 Den, der stirrer, har Rænker for; knibes Læberne sammen, har man fuldbyrdet ondt.

Ẹni tí ń ṣẹ́jú ń pètekéte; ẹni tí ó ṣu ẹnu jọ ń pète aburú.

31 Grå Hår er en dejlig Krone, den vindes på Retfærds Vej.

Adé ògo ni ewú orí jẹ́, ìgbé ayé òdodo ní í mú ni dé bẹ̀.

32 Større end Helt er sindig Mand, større at styre sit Sind end at tage en Stad.

Ó sàn láti jẹ́ onísùúrù ju ajagun ènìyàn lọ, ẹni tí ó pa ìbínú mọ́ra ju ajagun ṣẹ́gun ìlú lọ.

33 I Brystfolden rystes Loddet, det falder, som HERREN vil.

A ṣẹ́ kèké si ìṣẹ́po aṣọ, ṣùgbọ́n gbogbo ìdájọ́ rẹ̀ wá láti ọ̀dọ̀ Olúwa.