< Ordsprogene 15 >

1 Mildt svar stiller vrede, sårende ord vækker nag.
Përgjigja e ëmbël e fashit zemërimin, por fjala therëse e nxit zemërimin.
2 Vises Tunge drypper af Kundskab, Dårskab strømmer fra Tåbers Mund.
Gjuha e të urtëve përdor dijen ndershmërisht, por goja e budallenjve nxjerr marrëzira.
3 Alle Vegne er HERRENs Øjne, de udspejder onde og gode.
Sytë e Zotit janë kudo për të shikuar të këqijtë dhe të mirët.
4 Et Livets Træ er Tungens Mildhed, dens Falskhed giver Hjertesår.
Një gjuhë e shëndoshë është një dru i jetës, por gjuha e çoroditur e sfilit shpirtin.
5 Dåre lader hånt om sin Faders Tugt, klog er den, som tager Vare på Revselse.
Budallai e përçmon korrigjimin e atit të tij, por ai që e çmon kritikën vepron me zgjuarsi.
6 Den retfærdiges Hus har megen Velstand, den gudløses Høst lægges øde.
Në shtëpinë e të drejtit ka bollëk të madh, por në të ardhurat e të pabesit ka telashe.
7 Vises Læber udstrør Kundskab, Tåbers Hjerte er ikke ret.
Buzët e të urtëve përhapin dijen, por nuk vepron kështu zemra e budallenjve.
8 Gudløses Offer er HERREN en Gru, retsindiges Bøn har han Velbehag i.
Sakrifica e të pabesëve është një neveri për Zotin, por lutja e njerëzve të drejtë i pëlqen atij.
9 Den gudløses Færd er HERREN en Gru, han elsker den, der stræber efter Retfærd.
Rruga e të pabesit është një neveri për Zotin, por ai do atë që ndjek drejtësinë.
10 Streng Tugt er for den, der forlader Vejen; den, der hader Revselse, dør.
Një qortim i rëndë pret atë që braktis rrugën e drejtë, ai që urren kritikën ka për të vdekur.
11 Dødsrige og Afgrund ligger åbne for HERREN, endsige da Menneskebørnenes Hjerter. (Sheol h7585)
Sheoli dhe Abadoni janë para Zotit; ca më tepër janë zemrat e bijve të njerëzve! (Sheol h7585)
12 Spotteren ynder ikke at revses, til Vismænd går han ikke.
Tallësi nuk e do atë që e kritikon; ai nuk shkon tek të urtët.
13 Glad Hjerte giver venligt Ansigt, ved Hjertesorg bliver Modet brudt.
Një zemër e gëzuar e bën të lumtur fytyrën, por nga pikëllimi i zemrës fryma dërrmohet.
14 Den forstandiges Hjerte søger Kundskab, Tåbers Mund lægger Vind på Dårskab.
Zemra e njeriut me mend kërkon dijen, por goja e budallenjve ushqehet me marrëzi.
15 Alle den armes Dage er onde, glad Hjerte er stadigt Gæstebud.
Të gjitha ditët e të varfërit janë të këqija, por për një zemër të kënaqur ka festë përherë.
16 Bedre lidet med HERRENs Frygt end store Skatte med Uro.
Më mirë pak me frikën e Zotit, se sa një thesar i madh me shqetësime.
17 Bedre en Ret Grønt med Kærlighed end fedet Okse og Had derhos.
Më mirë një pjatë me perime në të cilën ka dashuri se sa një ka i majmur në të cilin ka urrejtje.
18 Vredladen Mand vækker Splid, sindig Mand stiller Trætte.
Njeriu gjaknxehtë nxit grindje, por ai që nuk zemërohet shpejt i qetëson grindjet.
19 Den lades Vej er spærret af Tjørn, de flittiges Sti er banet.
Rruga e përtacit është si një gardh ferrash, por shtegu i njerëzve të drejtë është i sheshtë.
20 Viis Søn glæder sin Fader, Tåbe til Menneske foragter sin Moder.
Biri i urtë gëzon të atin, por njeriu budalla përçmon të ëmën.
21 Dårskab er Glæde for Mand uden Vid, Mand med Indsigt går lige frem.
Marrëzia është gëzim për atë që nuk ka mend, por njeriu që ka mend ecën drejt.
22 Er der ikke holdt Råd, så mislykkes Planer, de lykkes, når mange rådslår.
Planet dështojnë ku nuk ka arsye, por realizohen atje ku ka një mori këshilltarësh.
23 Mand er glad, når hans Mund kan svare, hvor godt er et Ord i rette Tid.
Një njeri ndjen gëzim kur mund të jap një përgjigje dhe sa e mirë është fjala që thuhet në kohën e duhur!
24 Den kloge går opad på Livets Vej for at undgå Dødsriget nedentil. (Sheol h7585)
Njeriun e matur rruga e jetës e çon lart në mënyrë që të evitojë Sheolin poshtë. (Sheol h7585)
25 Hovmodiges Hus river HERREN bort, han fastsætter Enkens Skel.
Zoti do të shkatërrojë shtëpinë e krenarëve, por do t’i bëjë të qëndrueshëm kufijtë e gruas së ve.
26 Onde Tanker er HERREN en Gru, men hulde Ord er rene.
Mendimet e këqija janë të neveritshme për Zotin, por fjalët e ëmbla janë të pastra.
27 Den øder sit Hus, hvem Vinding er alt; men leve skal den, der hader Gave.
Kush lakmon fitime vë në rrezik shtëpinë e vet, por ai që i urren dhuratat ka për të jetuar.
28 Den retfærdiges Hjerte tænker, før det svarer, gudløses Mund lader ondt strømme ud.
Zemra e të drejtit mendon thellë se si duhet të përgjigjet, por goja e të pabesit vjell gjëra të këqija.
29 HERREN er gudløse fjern, men hører retfærdiges Bøn.
Zoti u rri larg të pabesëve, por dëgjon lutjet e të drejtëve.
30 Milde Øjne fryder Hjertet, godt Bud giver Marv i Benene.
Drita e syve gëzon zemrën, një lajm i mirë i fortëson kockat.
31 Øret, der lytter til Livsens Revselse, vil gerne dvæle iblandt de vise.
Veshi që e dëgjon kritikën e jetës ka për të qëndruar bashkë me të urtët.
32 Hvo Tugt forsmår, lader hånt om sin Sjæl, men Vid fanger den, der lytter til Revselse.
Kush nuk pranon qortimin e përçmon vetë shpirtin e tij, por ai që dëgjon qortimin bëhet më i urtë.
33 HERRENs Frygt er Tugt til Visdom, Ydmyghed først og siden Ære.
Frika e Zotit është një mësim diturie, dhe përpara lavdisë vjen përulësia.

< Ordsprogene 15 >