Ordsprogene 13

1 Viis Søn elsker tugt, spotter hører ikke på skænd.

Дана оғул атисиниң тәрбийисигә көңүл қояр; Мәсқирә қилғучи тәнбиһкә қулақ салмас.

2 Af sin Munds Frugt nyder en Mand kun godt, til Vold står troløses Hu.

Адәм дурус еғизиниң мевисидин һозурлинар; Тузкорлар зораванлиққа һәвәс қилип зораванлиққа учрар.

3 Vogter man Munden, bevarer man Sjælen, den åbenmundede falder i Våde.

Сөздә еһтиятчан киши җенини сақлап қалар; Ағзи иштик һалакәткә учрар.

4 Den lade attrår uden at få, men flittiges Sjæl bliver mæt.

Һорунниң арзу-тилиги бар, лекин еришәлмәс; Лекин тиришчан әтлинәр.

5 Den retfærdige hader Løgnetale, den gudløse spreder Skam og Skændsel.

Һәққаний адәм ялғанчилиқтин жиркинәр; Қәбиһ болса сесип, шәрмәндә болар.

6 Retfærd skærmer, hvo lydefrit vandrer, Synden fælder de gudløse.

Йоли дурусни һәққанийәт қоғдар; Лекин гунакарни рәзиллик жиқитар.

7 Mangen lader rig og ejer dog intet, mangen lader fattig og ejer dog meget.

Бәзиләр өзини бай көрсәткини билән әмәлийәттә қуруқ сөләттур; Бәзиләр өзини йоқсул көрсәткини билән зор байлиқлири бардур.

8 Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv, Fattigmand får ingen Trusel at høre.

Өз байлиғи гөрүгә тутулған байниң җениға ара турар; Бирақ йоқсуллар һеч вәһимини аңлимас.

9 Retfærdiges Lys bryder frem, gudløses Lampe går ud.

Һәққаний адәмниң нури шатлинип парлар; Бирақ яман адәмниң чириғи өчүрүләр.

10 Ved Hovmod vækkes kun Splid, hos dem, der lader sig råde, er Visdom.

Кибирликтин пәқәт җедәл-маҗирала чиқар; Даналиқ болса несиһәтни аңлиғанлар билән биллидур.

11 Rigdom, vundet i Hast, smuldrer hen, hvad der samles Håndfuld for Håndfuld, øges.

Ишлимәй тапқан һарам байлиқ бәрикәтсиздур; Тәр төкүп һалал тапқан гүллинәр.

12 At bie længe gør Hjertet sygt, opfyldt Ønske er et Livets Træ.

Тәлмүргинигә күтүп еришәлмәслик көңүлни сунуқ қилар, Лекин тәшналиқта еришкини «һаятлиқ дәриғи»дур.

13 Den, der lader hånt om Ordet, slås ned, den, der frygter Budet, får Løn.

[Худаниң] калам-сөзигә писәнт қилмиған адәм гунаниң төлимигә қәриздар болар; Лекин пәрманни қәдирлигән адәм яхшилиқ көрәр.

14 Vismands Lære er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.

Ақиланиниң тәлими һаятлиқ бәргүчи булақтур, У сени өлүм қапқанлиридин қутулдурар.

15 God Forstand vinder Yndest, troløses Vej er deres Undergang.

Ақиланилик адәмни илтипатқа ериштүрәр; Бирақ тузкорларниң йоли әгир-бүгри, җапалиқ болар.

16 Hver, som er klog, går til Værks med Kundskab, Tåben udfolder Dårskab.

Пәм-парасәтлик адәм билими билән иш көрәр; Һамақәт өз наданлиғини ашкарилар.

17 Gudløs Budbringer går det galt, troværdigt Bud bringer Lægedom.

Рәзил алақичи бала-қазаға учрар; Садиқ әлчи болса дәрдкә дәрмандур.

18 Afvises Tugt, får man Armod og Skam; agtes på Revselse, bliver man æret.

Тәрбийәни рәт қилған адәм намратлишип уятқа қалар; Амма тәнбиһни қобул қилған һөрмәткә еришәр.

19 Opfyldt Ønske er sødt for Sjælen, at vige fra ondt er Tåber en Gru.

Әмәлгә ашқан арзу кишигә шерин туюлар; Лекин ахмақлар яманлиқни ташлашни яман көрәр.

20 Omgås Vismænd, så bliver du viis, ilde faren er Tåbers Ven.

Ақиланиләр билән биллә жүргән Дан. болар; Бирақ ахмақларға һәмраһ болған налә-пәрядта қалар.

21 Vanheld følger Syndere, Lykken når de retfærdige.

Балайиқаза гунакарларниң кәйнидин бесип маңар; Лекин һәққанийлар яхшилиқниң әҗрини тапар.

22 Den gode efterlader Børnebrn Arv, til retfærdige gemmes Synderens Gods.

Яхши адәм пәрзәнтлириниң пәрзәнтлиригә мирас қалдурар; Гунакарларниң жиққан мал-дуниялири һәққанийлар үчүн топлинар.

23 På Fattigfolks Nyjord er rigelig Føde, mens mangen rives bort ved Uret.

Йоқсулниң ташландуқ йери мол һосул берәр, Лекин адаләтсизликтин у вәйран болар.

24 Hvo Riset sparer, hader sin Søn, den, der elsker ham, tugter i Tide.

Таяқни айиған киши оғлини яхши көрмәс; Балини сөйгән киши уни әстайидил тәрбийиләп җазалар.

25 Den retfærdige spiser, til Sulten er stillet, gudløses Bug er tom.

Һәққаний адәм көңли қанаәт тапқичә озуқ йәр; Яманниң қосиғи ач қалар.