Ordsprogene 13

1 Viis Søn elsker tugt, spotter hører ikke på skænd.

Mądry syn [przyjmuje] pouczenie ojca, a szyderca nie słucha strofowania.

2 Af sin Munds Frugt nyder en Mand kun godt, til Vold står troløses Hu.

Człowiek będzie spożywać dobro z owocu swoich ust, a dusza przewrotnych [będzie spożywać] przemoc.

3 Vogter man Munden, bevarer man Sjælen, den åbenmundede falder i Våde.

Kto strzeże swych ust, strzeże swojej duszy; kto [szeroko] otwiera swe wargi, będzie zniszczony.

4 Den lade attrår uden at få, men flittiges Sjæl bliver mæt.

Dusza leniwego pragnie, a nic nie ma, a dusza pracowitych zostanie obficie nasycona.

5 Den retfærdige hader Løgnetale, den gudløse spreder Skam og Skændsel.

Sprawiedliwy nienawidzi kłamliwego słowa, a niegodziwy staje się obrzydliwy i zhańbiony.

6 Retfærd skærmer, hvo lydefrit vandrer, Synden fælder de gudløse.

Sprawiedliwość strzeże tego, który postępuje uczciwie, a niegodziwość powala grzesznika.

7 Mangen lader rig og ejer dog intet, mangen lader fattig og ejer dog meget.

Znajduje się taki, który czyni siebie bogatym, a nie ma nic; inny czyni siebie ubogim, choć ma wiele bogactw.

8 Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv, Fattigmand får ingen Trusel at høre.

Okupem za życie człowieka jest jego bogactwo, a ubogi nie słucha strofowania.

9 Retfærdiges Lys bryder frem, gudløses Lampe går ud.

Radośnie błyszczy światło sprawiedliwych, a pochodnia niegodziwych zgaśnie.

10 Ved Hovmod vækkes kun Splid, hos dem, der lader sig råde, er Visdom.

Spór powstaje tylko dzięki pysze, a mądrość jest przy tych, co przyjmują radę.

11 Rigdom, vundet i Hast, smuldrer hen, hvad der samles Håndfuld for Håndfuld, øges.

Łatwo zdobyte bogactwo zmniejsza się, a kto je gromadzi [swą] ręką, pomnaża je.

12 At bie længe gør Hjertet sygt, opfyldt Ønske er et Livets Træ.

Przedłużająca się nadzieja sprawia ból sercu, a spełnione pragnienie [jest] drzewem życia.

13 Den, der lader hånt om Ordet, slås ned, den, der frygter Budet, får Løn.

Kto gardzi słowem [Bożym], ten zginie, a kto się boi przykazania, dostanie nagrodę.

14 Vismands Lære er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.

Prawo mądrego jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.

15 God Forstand vinder Yndest, troløses Vej er deres Undergang.

Prawdziwy rozum daje łaskę, a droga przewrotnych jest ciężka.

16 Hver, som er klog, går til Værks med Kundskab, Tåben udfolder Dårskab.

Każdy roztropny postępuje rozważnie, a głupi ujawnia głupotę.

17 Gudløs Budbringer går det galt, troværdigt Bud bringer Lægedom.

Niegodziwy posłaniec popada w zło, a wierny wysłannik jest lekarstwem.

18 Afvises Tugt, får man Armod og Skam; agtes på Revselse, bliver man æret.

Ubóstwo i hańba [spadną na] tego, który odrzuca karność, a kto szanuje upomnienia, dozna czci.

19 Opfyldt Ønske er sødt for Sjælen, at vige fra ondt er Tåber en Gru.

Spełnione pragnienie jest słodkie dla duszy, a odwrócenie się od zła budzi odrazę w głupcach.

20 Omgås Vismænd, så bliver du viis, ilde faren er Tåbers Ven.

Kto przestaje z mądrymi, będzie mądry, a towarzysz głupców będzie zniszczony.

21 Vanheld følger Syndere, Lykken når de retfærdige.

Nieszczęście ściga grzeszników, a sprawiedliwych [Bóg] nagrodzi dobrem.

22 Den gode efterlader Børnebrn Arv, til retfærdige gemmes Synderens Gods.

Dobry [człowiek] zostawia dziedzictwo dzieciom [swoich] dzieci, a majątek grzesznika jest zachowany dla sprawiedliwego.

23 På Fattigfolks Nyjord er rigelig Føde, mens mangen rives bort ved Uret.

Obfita żywność jest na roli ubogich, lecz i ta może niszczeć przez nieroztropność.

24 Hvo Riset sparer, hader sin Søn, den, der elsker ham, tugter i Tide.

Kto oszczędza swą rózgę, nienawidzi swego syna, a kto go kocha, karze w porę.

25 Den retfærdige spiser, til Sulten er stillet, gudløses Bug er tom.

Sprawiedliwy je i syci swoją duszę, a żołądek niegodziwych cierpi niedostatek.