Klagesangene 5

1 HERRE, kom vor skæbne i Hu, sku ned og se vor skændsel!

Rabbiyow, bal xusuuso wixii nagu soo degay. Ka fiirso oo bal eeg caydii nalagu caayay.

2 Vor Arvelod tilfaldt fremmede, Udlændinge fik vore Huse.

Dhaxalkayagii waxaa helay shisheeyayaal. Guryahayagiina waxaa iska qaatay ajnabiyo.

3 Forældreløse, faderløse er vi, som Enker er vore Mødre.

Waxaannu nahay agoommo, aabbayaal ma lihin, Oo hooyooyinkayana carmallay noqdeen

4 Vort Drikkevand må vi købe, betale må vi vort Brænde.

Biyahayagii lacag baannu ku cabnay, Oo qoryahayagiina waa nalaga iibiyey.

5 Åget trykker vor Nakke, vi trættes og finder ej Hvile.

Kuwii na eryanayayna way na gaadheen, Waannu daalan nahay oo nasasho ma lihin.

6 Ægypten rakte vi Hånd, Assur, for at mættes med Brød.

Waxaannu gacanta u dhiibannay Masriyiinta Iyo reer Ashuur si aannu kibis uga dheregno.

7 Vore Fædre, som synded, er borte, og vi må bære deres Skyld.

Aabbayaashayo waa dembaabeen, mana joogaan, Oo annagaa xumaatooyinkoodii xambaarannay.

8 Over os råder Trælle, ingen frier os fra dem.

Addoommaa noo taliya, Oo mid gacantooda naga samatabbixiyaana ma jiro,

9 Med Livsfare henter vi vort Brød, udsatte for Ørkenens Sværd.

Waxaannu kibistayada ku helnaa naftayadoo aan biimayno, Waana seefta cidlada aawadeed.

10 Vor Hud er sværtet som en Ovn af Hungerens svidende Lue.

Haraggayagii wuxuu u madoobaaday sidii foorno oo kale, Waana kulaylkii abaarta daraaddiis.

11 De skændede kvinder i Zion, Jomfruer i Judas Byer.

Naagihii Siyoon dhexdeedaa lagu kufsaday, Hablihii bikradaha ahaana magaalooyinka dalka Yahuudah waa lagu kufsaday.

12 Fyrster greb de og hængte, tog intet Hensyn til gamle.

Amiirradii gacmahoodaa lagu deldelay, Oo odayaashiina lama sharfin.

13 Ynglinge sattes til Kværnen, under Brændeknippet segnede Drenge.

Barbaarradii dhagaxshiidkay qaadeen, Oo carruurtiina rarkii qoryaha bay la kufeen.

14 De gamle forsvandt fra Porten, de unge fra Strengenes Leg.

Odayaashii iridday ka joogsadeen, Oo barbaarradiina muusikadoodii farahay ka qaadeen.

15 Vort Hjertes Glæde er borte, vor Dans er vendt til Sorg.

Farxaddii qalbigayagay ka dhammaatay, Oo cayaartayadiina baroorashay u rogmatay.

16 Kronen faldt af vort Hoved, ve os, at vi har syndet!

Taajkii madaxayaguu ka dhacay. Annagaa iska hoognay, waayo, waannu dembaabnay!

17 Vort Hjerte blev derfor sygt, derfor vort Øje mørkt:

Taas darteed qalbigayagu wuu itaal darnaaday. Oo waxyaalahaas aawadoodna indhahayagii way arag darnaayeen.

18 For Zions Bjerg, som er øde, Ræve tumler sig der.

Maxaa yeelay, Buur Siyoon waa cidlowday, Oo dawacooyin baa ku dul socda.

19 Du, HERRE, troner for evigt, fra Slægt til Slægt står din trone.

Rabbiyow, weligaaba sida boqor baad u fadhidaa, Oo carshigaaguna ab ka ab buu waaraa.

20 Hvi glemmer du os bestandig og svigter os alle dage?

Haddaba bal maxaad weligaaba noo illowdaa, Oo maxaad wakhti dheer noo dayrisaa?

21 Omvend os, HERRE, til dig, så vender vi om, giv os nye Dage, som fordum!

Rabbiyow, xaggaaga noo soo celi, oo waannu soo noqon doonnaa. Maalmahayagana sida kuwii hore oo kale nooga dhig.

22 Eller har du helt stødt os bort, er din Vrede mod os uden Ende?

Laakiinse dhammaantayoba waad na diidday. Oo aad baad noogu cadhootay.