Job 28

1 Sølvet har jo sit Leje, som renses, sit sted

HE oiaio, he wahi ahu no ke kala, A he wahi no ke gula, kahi a lakou e hoomaemae ai.

2 Jern hentes op af Jorden, og Sten smeltes om til Kobber.

Ua laweia ka hao mailoko mai o ka lepo, A ua hooheheeia ke keleawe mailoko mai o ka pohaku.

3 På Mørket gør man en Ende og ransager indtil de dybeste Kroge Mørkets og Mulmets Sten;

Hoonoho no ia i ka hope no ka pouli, A imi no ia ma na wahi hohonu a pau; I ka pohaku o ka pouli a me ka malu make.

4 man bryder en Skakt under Foden, og glemte, foruden Fodfæste, hænger de svævende fjernt fra Mennesker.

Eli ae ia i lua mao aku mai kahi e noho ai na kanaka; Iho lakou ilalo aole ma ka wawae, A lewa lakou mai kanaka aku.

5 Af Jorden fremvokser Brød, imedens dens Indre omvæltes som af Ild;

O ka honua, kahi i puka mai ai ka berena, Ua hoohuaiia oia malalo iho ona e like me ke ahi.

6 i Stenen der sidder Safiren, og der er Guldstøv i den.

O kona mau pohaku, kahi o ka sapira; A he lepo gula kona.

7 Stien derhen er Rovfuglen ukendt, Falkens Øje udspejder den ikke;

O ke alanui aole i ikeia e ka manu, Aole i ikeia e ka maka o ka vuletura;

8 den trædes ikke af stolte Vilddyr, Løven skrider ej frem ad den.

Aole i hehi iho na holoholona hihiu ia ia, Aole ka liona i maalo ae ilaila.

9 På Flinten lægger man Hånd og omvælter Bjerge fra Roden;

Kau aku no ia i kona lima maluna o ka pohakupaa; Hookahuli ae ia i na mauna mai ke kumu aku.

10 i Klipperne hugger man Gange, alskens Klenodier skuer Øjet;

Hoopoha no ia i ke kahawai mawaena o na pohaku; A ike no kona maka i na mea waiwai nui a pau.

11 man tilstopper Strømmenes Kilder og bringer det skjulte for Lyset.

Pani aku no ia i na wai i ke kahe ana iho, A o na mea i hunaia kana i lawe mai ai i ka malamalama.

12 Men Visdommen - hvor mon den findes, og hvor er Indsigtens Sted?

Aka, mahea la e loaa'i ka noeau? Mahea hoi kahi o ka naauao?

13 Mennesket kender ikke dens Vej, den findes ej i de levendes Land;

Aohe kanaka i ike i kona kumukuai; Aole hoi e loaa ia ma ka aina o ka poe e ola ana.

14 Dybet siger: "I mig er den ikke!" Havet: "Ej heller hos mig!"

I mai ka hohonu, Aole ia iloko o'u: I mai la hoi ke kai, Aole ia me au.

15 Man får den ej for det fineste Guld, for Sølv kan den ikke købes,

Aole e haawiia ke gula maikai i kumu e loaa mai ai, Aole hoi e kaupaona ke kala i kumukuai nona.

16 den opvejes ikke med Ofirguld, med kostelig Sjoham eller Safir;

Aole e kau pu ia oia me ke gula o Opira, Me ka pohaku onika maikai a me ka sapira.

17 Guld og Glar kan ej måle sig med den, den fås ej i Bytte for gyldne Kar,

Aole e hoolikeia ke gula a me ka pohaku aniani me ia: Aole e hooliloia ia mea no na ipu gula maikai.

18 Krystal og Koraller ikke at nævne. At eje Visdom er mere end Perler,

Aole e manaoia ke akoakoa, a me ka pohaku maikai: No ka mea, o ka waiwai o ka noeau ua oi aku ia mamua o na momi.

19 Ætiopiens Topas kan ej måle sig med den, den opvejes ej med det rene Guld.

Aole e hoolikeia ke topaza o Aitiopa me ia, Aole hoi ia e kau pu ia me ke gula maikai.

20 Men Visdommen - hvor mon den kommer fra, og hvor er Indsigtens Sted?

Mai hea mai hoi ka noeau? A mahea hoi kahi o ka naauao?

21 Den er dulgt for alt levendes Øje og skjult for Himmelens Fugle;

No ka mea, ua hunaia oia mai na maka aku o ka poe a pau e ola ana, A ua nalo oia mai na manu o ka lewa aku.

22 Afgrund og Død må sige: "Vi hørte kun tale derom."

I mai la ka po a me ka make, Ua lohe no maua me ko maua pepeiao i kona lono.

23 Gud er kendt med dens Vej, han ved, hvor den har sit Sted;

Ua maopopo no i ke Akua kona aoao, A oia ka i ike i kona wahi.

24 thi han skuer til Jordens Ender, alt under Himmelen ser han.

No ka mea, oia ka i nana aku i na welau o ka honua, Ua ike no ia malalo o ka lani a pau;

25 Dengang han fastsatte Vindens Vægt og målte Vandet med Mål,

E hana i ka mea kaupaona no ka makani, A ua ana no ia i na wai maloko o ka mea ana.

26 da han satte en Lov for Regnen, afmærked Tordenskyen dens Vej,

I kana hana ana i ke kanawai no ka ua, A me ke ala no ka uwila o ka hekili;

27 da skued og mønstred han den, han stilled den op og ransaged den.

Alaila ike no oia ia mea, a hoike mai hoi ia; Hoomakaukau oia ia mea, a imi aku hoi ia mea.

28 Men til Mennesket sagde han: "Se, HERRENs Frygt, det er Visdom, at sky det onde er Indsigt."

A ua i mai no ia i ke kanaka, Aia hoi, o ka makau i ka Haku, oia ka noeau; A o ka haalele i ka hewa, oia ka naauao.