< Job 21 >

1 Så tog Job til Orde og svarede:
Iyyoob akkana jedhee deebise:
2 "Hør dog, hør mine Ord, lad det være Trøsten, I giver!
“Dubbii koo qalbeeffadhaa dhaggeeffadhaa; kun waan isin ittiin na jajjabeessitan haa taʼu.
3 Find jer nu i, at jeg taler, siden kan I jo håne!
Yeroo ani dubbadhu naa obsaa; erga ani dubbadhee booddee isin natti qoosuu dandeessu.
4 Gælder min Klage Mennesker? Hvi skulde jeg ej være utålmodig?
“Dhugumaan kan ani komadhu namaa? Ani maaliif obsa hin dhabne ree?
5 Vend jer til mig og stivn af Rædsel, læg Hånd på Mund!
Na ilaalaatii dinqisiifadhaa; harka keessanis afaan keessan irra kaaʼadhaa.
6 Jeg gruer, når jeg tænker derpå, mit Legeme gribes af Skælven:
Ani yommuu waan kana yaadu nan sodaadha; hollannaanis na qabata.
7 De gudløse, hvorfor lever de, bliver gamle, ja vokser i Kraft?
Hamoonni maaliif itti fufanii lubbuun jiraatu? Maaliif dulloomanii humnas argachaa deemu?
8 Deres Æt har de blivende hos sig, deres Afkom for deres Øjne;
Ijoolleen isaanii naannoo isaaniitti, sanyiin isaaniis fuula isaanii duratti jabaatanii dhaabatu.
9 deres Huse er sikre mod Rædsler, Guds Svøbe rammer dem ikke;
Manni isaanii nagaa dha; waan sodaatu illee hin qabu; uleen Waaqaas isaan hin tuqxu.
10 ej springer deres Tyr forgæves, Koen kælver, den kaster ikke;
Kormi isaanii dhalchuu hin dadhabu; saawwan isaanii ni dhalu; hin gatatanis.
11 de slipper deres Drenge ud som Får, deres Børneflok boltrer sig ret;
Isaan ijoollee isaanii akkuma bushaayeetti bobbaasu; daaʼimman isaanii immoo ni burraaqu.
12 de synger til Pauke og Citer, er glade til Fløjtens Toner;
Dibbee fi kiraaraan sirbu; sagalee ululleetiinis ni gammadu.
13 de lever deres Dage i Lykke og synker med Fred i Dødsriget, (Sheol h7585)
Isaan bara isaanii badhaadhummaadhaan fixatu; nagaadhaanis ni awwaalamu. (Sheol h7585)
14 skønt de siger til Gud: "Gå fra os, at kende dine Veje er ikke vor Lyst!
Taʼu illee isaan Waaqaan akkana jedhu; ‘Nu dhiisi! Nu karaa kee beekuuf fedhii hin qabnu.
15 Den Almægtige? Hvad han? Skal vi tjene ham? Hvad Gavn at banke på hos ham?"
Akka nu isa tajaajilluuf Waaqni waan Hunda Dandaʼu eenyu? Nu isa kadhannee maal arganna?’
16 Er ej deres Lykke i deres Hånd og gudløses Råd ham fjernt?
Badhaadhummaan isaanii garuu isaan harka hin jiru; kanaafuu ani gorsa hamootaa irraa nan fagaadha.
17 Når går de gudløses Lampe ud og når kommer Ulykken over dem? Når deler han Loddet ud i sin Vrede,
“Garuu ibsaan hamootaa yoom iyyuu ni dhaamaa? Balaan yoom iyyuu isaanitti dhufaa? Waaqnis dheekkamsa isaatiin badiisa isaanitti fidaa?
18 så de bliver som Strå for Vinden, som Avner, Storm fører bort?
Isaan akkuma cidii fuula qilleensaa duraa ti; akkuma habaqii bubbeen hamaan fudhatee deemuu ti.
19 Gemmer Gud hans Ulykkeslod til hans Børn? Ham selv gengælde han, så han mærker det,
Isin, ‘Waaqni balleessaa nama tokkoo ilmaan isaatiif kuusa’ jettu. Akka inni waan kana beekuuf Waaqni namichuma mataa isaatiif gatii isaa haa kennu!
20 lad ham selv få sit Vanheld at se, den Almægtiges Vrede at drikke!
Iji isaa badiisa isaa haa argu; inni xoofoo dheekkamsa Waaqa Waan Hunda Dandaʼuu haa dhugu.
21 Thi hvad bryder han sig siden om sit Hus, når hans Måneders Tal er udrundet?
Inni yeroo jiʼi isaaf qoodame dhumutti, waaʼee maatii isaa kan dhiisee biraa deemu sanaa dhimma maalii qabaata?
22 Kan man vel tage Gud i Skole, ham, som dømmer de højeste Væsner?
“Namni tokko iyyuu Waaqa beekumsa barsiisuu dandaʼaa? Waaqni ol aantotatti iyyuu ni muraatii.
23 En dør jo på Lykkens Tinde, helt tryg og så helt uden Sorger:
Namni tokko utuma itti tolee nagaan jiraatuu, utuma humna guutuu qabuu,
24 hans Spande er fulde af Mælk, hans Knogler af saftig Marv;
utuma dhagni isaa gabbatee jiruu, utuma lafeen isaa dhukaan guutamee jiruu ni duʼa.
25 med bitter Sjæl dør en anden og har aldrig nydt nogen Lykke;
Namni biraa immoo utuu gammachuu tokko illee hin argin, jireenya hadhaaʼaa jiraachaa duʼa.
26 de lægger sig begge i Jorden, og begge dækkes af Orme!
Isaan biyyoo keessa wal bira ciciisu; lachan isaaniittuu raammoon ni tuutaʼa.
27 Se, jeg kender så vel eders Tanker og de Rænker, I spinder imod mig,
“Ani yaada keessanii fi mala isin ittiin na miidhuu barbaaddan nan beeka.
28 når I siger: "Hvor er Stormandens Hus og det Telt, hvor de gudløse bor?"
Isin, ‘Manni namicha guddaa, dunkaanni namoonni hamoon keessa jiraatan amma eessa jira?’ jettu.
29 Har I aldrig spurgt de berejste og godkendt deres Beviser:
Isin namoota karaa deeman hin gaafannee? Waan isaan jedhanis hin qalbeeffannee?
30 Den onde skånes på Ulykkens Dag og frelses på Vredens Dag.
Akka namni hamaan guyyaa balaa oolfamu, akka inni guyyaa dheekkamsaa illee baraaramu hin qalbeeffannee?
31 Hvem foreholder ham vel hans Færd, gengælder ham, hvad han gør?
Namni fuuluma isaa dura dhaabatee hojii isaa itti himu eenyu? Namni gatii waan inni hojjetee baasuuf eenyu?
32 Til Graven bæres han hen, ved hans Gravhøj holdes der Vagt;
Inni gara awwaalaatti geeffama; awwaalli isaas ni eegama.
33 i Dalbunden hviler han sødt, Alverden følger så efter, en Flok uden Tal gik forud for ham.
Biyyoon sulula keessaa isatti miʼaawa; namoonni hundi isa duukaa buʼu; namoonni akka malee baayʼeenis fuula isaa dura deemu.
34 Hvor tom er den Trøst, som I giver! Eders Svar - kun Svig er tilbage!
“Yoos isin akkamiin waan faayidaa hin qabneen na jajjabeessuu dandeessu ree? Deebiin keessanis soba qofa!”

< Job 21 >