Job 21
1 Så tog Job til Orde og svarede:
Unya si Job mitubag ug miingon.
2 "Hør dog, hør mine Ord, lad det være Trøsten, I giver!
Patalinghugi pag-ayo ang akong pakigpulong; Ug himoa kini nga inyong mga kalipayan.
3 Find jer nu i, at jeg taler, siden kan I jo håne!
Tugoti ako, ug ako mosulti usab; Ug sa tapus sa akong pagsulti, padayona ang imong pagtamay.
4 Gælder min Klage Mennesker? Hvi skulde jeg ej være utålmodig?
Mahitungod kanako, ngadto ba sa tawo ang akong pag-agulo? Ug ngano nga ako dili man magkaguol?
5 Vend jer til mig og stivn af Rædsel, læg Hånd på Mund!
Matngoni ako, ug kahibulongi, Ug sa inyong baba ibutang ang inyong kamot.
6 Jeg gruer, når jeg tænker derpå, mit Legeme gribes af Skælven:
Bisan kong ako mahanumdum gisamok ako, Ug ang kalisang nagakapyot sa akong unod.
7 De gudløse, hvorfor lever de, bliver gamle, ja vokser i Kraft?
Ngano man nga ang mga dautan nagapadayon sa kinabuhi, Moabut sa kagulangon, oo, magatubo sa dakung kagahum?
8 Deres Æt har de blivende hos sig, deres Afkom for deres Øjne;
Ang ilang kaliwatan ginatukod uban nila sa ilang panan-aw, Ug ang ilang mga anak sa atubangan sa ilang mga mata.
9 deres Huse er sikre mod Rædsler, Guds Svøbe rammer dem ikke;
Ang ilang mga balay halayo sa mga kalisangan, Ni ang latus sa Dios gipahamtang kanila.
10 ej springer deres Tyr forgæves, Koen kælver, den kaster ikke;
Ang ilang lake nga vaca magaliwat, ug dili mapoo; Ang ilang baye nga vaca magapanganak ug dili mahulog ang iyang nati.
11 de slipper deres Drenge ud som Får, deres Børneflok boltrer sig ret;
Ang ilang mga gagmay ilang pagapagulaon ingon sa panon, Ug ang ilang mga anak managsayaw.
12 de synger til Pauke og Citer, er glade til Fløjtens Toner;
Sa atubangan sa magagmayng tambor ug alpa sila manag-awit, Ug sa tingog sa flauta sila managkasadya.
Ang ilang mga adlaw ilang pagagawion sa pagkaadunahan, Ug sa usa ka pagpilok, sila mangadto sa Sheol. (Sheol h7585)
14 skønt de siger til Gud: "Gå fra os, at kende dine Veje er ikke vor Lyst!
Ug sila magaingon sa Dios: Bumulag ka kanamo; Kay kami wala magkinahanglan sa kahibalo sa imong mga dalan.
15 Den Almægtige? Hvad han? Skal vi tjene ham? Hvad Gavn at banke på hos ham?"
Unsa man ang Makagagahum, nga kaniya kita manag-alagad? Ug unsa man ang atong ganancia kong kita manag-ampo kaniya?
16 Er ej deres Lykke i deres Hånd og gudløses Råd ham fjernt?
Ania karon, ang ilang pagkaadunahan wala sa ilang kamot: Ang tambag sa mga dautan halayo kanako.
17 Når går de gudløses Lampe ud og når kommer Ulykken over dem? Når deler han Loddet ud i sin Vrede,
Makapila ba palunga ang lamparahan sa mga dautan? Nga ang ilang kasakitan nagadangat kanila? Nga ang Dios sa iyang kasubo nagahatag kanila ug mga kagul-anan.
18 så de bliver som Strå for Vinden, som Avner, Storm fører bort?
Nga sila ingon sa uhot sa atubangan sa hangin, Ug sama sa tahop nga mapalid sa bagyo?
19 Gemmer Gud hans Ulykkeslod til hans Børn? Ham selv gengælde han, så han mærker det,
Kamo magaingon: Ang Dios nagatagana sa iyang igdadaut alang sa iyang mga anak. Pasagdi siya nga magahatag kaniya sa iyang balus, aron siya masayud niana:
20 lad ham selv få sit Vanheld at se, den Almægtiges Vrede at drikke!
Ipatan-aw sa iyang kaugalingong mga mata ang iyang pagkalaglag, Ug paimna siya sa kaligutgut sa Makagagahum.
21 Thi hvad bryder han sig siden om sit Hus, når hans Måneders Tal er udrundet?
Kay unsay kawilihan niya sa iyang balay nga gitalikdan niya, Sa diha nga pagaputlon na ang gidaghanon sa iyang mga bulan?
22 Kan man vel tage Gud i Skole, ham, som dømmer de højeste Væsner?
May arang ba nga makatudlo sa Dios ug kanibalo, Sanglit siya ang nagahukom niadtong atua sa kahitas-an?
23 En dør jo på Lykkens Tinde, helt tryg og så helt uden Sorger:
Kining usa mamatay sa kalig-on sa iyang kabaskug, Nga anaa sa dakung kalinaw ug kahusay:
24 hans Spande er fulde af Mælk, hans Knogler af saftig Marv;
Puno sa gatas ang iyang mga baldi, Ug ang utok sa iyang kabukogan magaumog.
25 med bitter Sjæl dør en anden og har aldrig nydt nogen Lykke;
Ug kadtong usa mamatay sa kapait sa iyang kalag, Ug dili gayud makatilaw sa bisan unsa nga maayo.
26 de lægger sig begge i Jorden, og begge dækkes af Orme!
Sa walay kalainan, sa abug sila magahigda, Ug ang wati magatabon kanila.
27 Se, jeg kender så vel eders Tanker og de Rænker, I spinder imod mig,
Ania karon, ako nasayud sa inyong mga hunahuna, Ug sa mga lalang nga buot ninyong idaut kanako.
28 når I siger: "Hvor er Stormandens Hus og det Telt, hvor de gudløse bor?"
Kay kamo nagaingon: Hain ba ang balay sa principe? Ug hain ba ang balong-balong nga gipuy-an sa tawong dautan?
29 Har I aldrig spurgt de berejste og godkendt deres Beviser:
Wala ba ninyo mapangutana kadtong mga magpapanaw? Ug wala ba kamo mangasayud sa mga kamatuoran nila,
30 Den onde skånes på Ulykkens Dag og frelses på Vredens Dag.
Nga ang mga tawong dautan ginatagana sa adlaw sa kagul-anan? Nga sila pagadad-on ngadto sa adlaw sa kaligutgut?
31 Hvem foreholder ham vel hans Færd, gengælder ham, hvad han gør?
Kinsa ang mopahayag sa iyang nawong sa iyang dalan? Ug kinsa ang magabalus kaniya sa iyang nabuhat?
32 Til Graven bæres han hen, ved hans Gravhøj holdes der Vagt;
Ngani igahatud siya ngadto sa lubnganan, Ug ang mga katawohan magabantay sa ibabaw sa iyang lubong.
33 i Dalbunden hviler han sødt, Alverden følger så efter, en Flok uden Tal gik forud for ham.
Matam-is kaniya ang mga umol nga yuta sa kawalogan, Ug ang tanang tawo kaniya mosunod, Ingon nga daghanan man uyamut ang nag-una kaniya.
34 Hvor tom er den Trøst, som I giver! Eders Svar - kun Svig er tilbage!
Busa unsa may pulos sa inyong mga paglipay kanako, Sanglit sa inyong mga tubag maoy makita ang lonlon kabakakan?
