Job 20

1 Så tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde

A LAILA olelo aku la o Zopara, no Naama, i aku la,

2 "Derfor bruser Tankerne i mig, og derfor stormer det i mig;

O kuu mau manao ka mea e olelo aku ai au, A no kuu ikaika iloko o'u.

3 til min Skam må jeg høre på Tugt, får tankeløst Mundsvejr til Svar!

O ke ao ana o kuu hoinoia ka'u i lohe, A o ka uhane o kuu naauao, oia ka'u mea e pane aku nei.

4 Ved du da ikke fra Arilds Tid, fra Tiden, da Mennesket sattes på Jorden,

Ua ike anei oe i keia, mai ka wa kahiko mai, Mai ka manawa i hoonohoia'i ke kanaka maluna o ka honua,

5 at gudløses Jubel er kort og vanhelliges Glæde stakket?

O ka olioli o ka poe hewa, he pokole ia, A o ka lealea o ka aia, no ka minute ia?

6 Steg end hans Hovmod til Himlen, raged hans Hoved i Sky,

Ina e pii ae kona kiekie i na lani, A e hiki kona poo i na ao;

7 som sit Skarn forgår han for evigt, de, der så ham, siger: "Hvor er han?"

E nalo loa oia e like me kona lepo: E olelo nuanei ka poe i ike ia ia, Auhea oia?

8 Han flyr som en Drøm, man finder ham ikke, som et Nattesyn jages han bort;

E like me ka moeuhane e lele aku ia, aole e loaa oia: A e holo aku oia e like me ka hihio o ka po.

9 Øjet, der så ham, ser ham ej mer, hans Sted får ham aldrig at se igen.

O ka maka i ike ia ia, aole ia e ike hou ia ia; Aole hoi e ike hou kona wahi ia ia.

10 Hans Sønner bejler til ringes Yndest, hans Hænder må give hans Gods tilbage.

E hoolaulea kana mau keiki i ka poe ilihune, A e hoihoi aku kona mau lima i ko lakou waiwai.

11 Hans Ben var fulde af Ungdomskraft, men den lægger sig med ham i Støvet.

Ua piha kona mau iwi i kona opiopio, A e moe pu ia me ia ma ka lepo.

12 Er det onde end sødt i hans Mund, når han gemmer det under sin Tunge,

Ina e ono ka hewa ma kona wana, A e huna ia mea malalo o kona alelo;

13 sparer på det og slipper det ikke, holder det fast til sin Gane,

Ina e aua ia mea, a haalele ole ia, A e malama hoi ia mawaena konu o kona waha;

14 så bliver dog Maden i hans Indre til Slangegift inden i ham;

O ka ai iloko o kona naau e hoololiia, Oia ka mea make o na moonihoawa iloko ona.

15 Godset, han slugte, må han spy ud, Gud driver det ud af hans Bug,

Ua moni no ia i ka waiwai, A e luai hou aku no ia mea; Na ke Akua e hoohemo ia mea mai kona opu aku.

16 han indsuger Slangernes Gift, og Øgleungen slår ham ihjel;

E omo no oia i ka mea make o na moonihoawa: O ke elelo o ka moomake e pepehi ia ia.

17 han skuer ej Strømme af Olie, Bække af Honning og Fløde;

Aole ia e ike i ua kahawai, I na muliwai, me na kahawai o ka meli, a me ka waiu.

18 han må af med sin Vinding, svælger den ej, får ingen Glæde af tilbyttet Gods.

E hoihoi aku no ia i ka mea ana i luhi ai, aole ia e moni iho ia; E like me ka waiwai e hoihoiia'aku, aole ia e olioli ilaila.

19 Thi han knuste de ringe og lod dem ligge, ranede Huse, han ej havde bygget.

No ka mea, na hookaumaha, ua haalele i ka poe ilihune; Ua lawe wale aku ia i ka hale ana i kukulu ole ai.

20 Thi han har ingen Hjælp af sin Rigdom, trods sine Skatte reddes han ikke;

No ia hoi, aole ia e ike i ka oluolu maloko o kona opu, Aole ia e hookoe i kana mea i makemake ai.

21 ingen gik fri for hans Glubskhed, derfor varer hans Lykke ikke;

Aohe mea e koe no kana ai; Nolaila, aole he manaolana no kona pomaikai.

22 midt i sin Overflod har han det trangt, al Slags Nød kommer over ham.

Ma ka nui ana o kona waiwai, e hiki ka popilikia ia ia; O kela lima keia lima o ka poino e hiki mai ia maluna ona.

23 For at fylde hans Bug sender Gud sin Vredes Glød imod ham, lader sin Harme regne på ham.

I ka wa e hoopiha ai ia i kona opu, E hoolei mai no ko Akua i kona inaina maluna ona, A e hooua mai no ia maluna ona i kana ai ana.

24 Flyr han for Brynje af Jern, så gennemborer ham Kobberbuen;

E holo aku ia mai ka mea kana hao aku, E houia oia i ke kakaka keleawe.

25 en Kni kommer ud af hans Ryg, et lynende Stål af hans Galde; over ham falder Rædsler,

Hukiia mai la ia a puka ae mai ke kino mai; A puka ae hoi ka pahikaua huali mai kona au mai; Maluna ona na mea weliweli.

26 idel Mørke er opsparet til ham; Ild, der ej blæses op, fortærer ham, æder Levningen i hans Telt.

Ua hoahuia ka poino a pau no kona waiwai; O ke ahi i hoa ole ia e hoopau ia ia; E popilikia ka mea o koe iloko o kona halelewa.

27 Himlen bringer hans Brøde for Lyset, og Jorden rejser sig mod ham.

E hoike mai ka lani i kona hewa; E ku e mai ka honua ia ia.

28 Hans Huses Vinding må bort, rives bort på Guds Vredes Dag.

O ka waiwai o kona hale, e nalowale ia, E uininiia aku ia i ka la o kona inaina.

29 Slig er den gudløses Lod fra Gud og Lønnen fra Gud for hans Brøde!

Oia ka uku o ke kanaka hewa mai ke Akua mai, Oia kona hoilina i oleloia mai e ke Akua.