Job 18

1 Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:

Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

2 "Så gør dog en Ende på dine Ord, kom til Fornuft og lad os tale!

“Kur do t’u japësh fund fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim.

3 Hvi skal vi regnes for Kvæg og stå som umælende i dine Øjne?

Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi konsideruar të përçmuar në sytë e tu?

4 Du, som i Vrede sønderslider din Sjæl, skal for din Skyld Jorden blive øde og Klippen flyttes fra sit Sted?

Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij?

5 Nej, den gudløses Lys bliver slukt, hans Ildslue giver ej Lys;

Po, drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më.

6 Lyset i hans Telt går ud, og hans Lampe slukkes for ham;

Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet.

7 hans kraftige Skridt bliver korte, han falder for eget Råd;

Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë planet e tij po e çojnë në greminë.

8 thi hans Fod drives ind i Nettet, på Fletværk vandrer han frem,

Sepse këmbët e tij e shtyjnë në rrjetë dhe ai do të bjerë në ndonjë lak.

9 Fælden griber om Hælen, Garnet holder ham fast;

Një çark e kap nga thembra dhe një lak e mban fort.

10 Snaren er skjult i Jorden for ham og Saksen på hans Sti;

Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg.

11 Rædsler skræmmer ham alle Vegne og kyser ham Skridt for Skridt:

Gjëra të tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo hap.

12 Ulykken hungrer efter ham, Undergang lurer på hans Fald:

Forca e tij pakësohet për shkak të urisë dhe shkatërrimi është gati ta godasë anash.

13 Dødens førstefødte æder hans Lemmer, æder hans Legemes Lemmer;

Gëlltit copa të lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij.

14 han rives bort fra sit Telt, sin Fortrøstning; den styrer hans Skridt til Rædslernes Konge;

Atë e rrëmbejnë nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit.

15 i hans Telt har Undergang hjemme, Svovl strøs ud på hans Bolig;

Në çadrën e tij banon ai që nuk është nga të vetët, dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur.

16 nedentil tørrer hans Rødder, oventil visner hans Grene;

Rrënjët poshtë thahen dhe degët lart priten.

17 hans Minde svinder fra Jord, på Gaden nævnes ikke hans Navn;

Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri i tij nuk do të përmendet më nëpër rrugë.

18 man støder ham ud fra Lys i Mørket og driver ham bort fra Jorderig;

Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e përzënë nga bota.

19 i sit Folk har han ikke Afkom og Æt, i hans Hjem er der ingen tilbage;

Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë në banesën e tij.

20 de i Vester stivner ved hans Skæbnedag, de i Øst bliver slagne af Rædsel.

Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të tmerruar ata që e kanë pararendur.

21 Ja, således går det den lovløses Bolig, dens Hjem, der ej kender Gud!

Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë”. Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij