Job 17
1 Brudt er min Ånd, mine Dage slukt, og Gravene venter mig;
Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
2 visselig, Spot er min Del, og bittert er, hvad mit Øje må skue.
Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
3 Stil Sikkerhed for mig hos dig! Hvem anden giver mig Håndslag?
Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
4 Thi du lukked deres Hjerte for Indsigt, derfor vil du ikke ophøje dem;
Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
5 den, der forråder Venner til Plyndring, hans Sønners Øjne hentæres.
Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
6 Til Mundheld har du gjort mig for Folk, jeg er blevet et Jærtegn for dem;
Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
7 mit Øje er sløvet af Kvide, som Skygger er mine Lemmer til Hobe;
Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
8 retsindige stivner af Rædsel ved sligt, over vanhellig harmes den skyldfri,
Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
9 men den retfærdige holder sin Vej, en renhåndet vokser i Kraft.
Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
10 Men I, mød kun alle frem igen, en Vismand fnder jeg ikke iblandt jer!
Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
11 Mine Dage stunder mod Døden, brudt er mit Hjertes Ønsker;
Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
12 Natten gør jeg til Dag, Lyset for mig er Mørke;
Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
14 Graven kalder jeg Fader, Forrådnelsen Moder og Søster.
Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
15 Hvor er da vel mit Håb, og hvo kan øjne min Lykke?
Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
