Job 13

1 Se, mit Øje har skuet alt dette, mit Øre har hørt og mærket sig det;

Bax gözlərim hər şeyi gördü, Qulaqlarım bunu eşidib dərk etdi.

2 hvad I ved, ved også jeg, jeg falder ikke igennem for jer.

Sizin bildiyinizi mən də anlayıram, Sizdən geri qalmıram.

3 Men til den Almægtige vil jeg tale, med Gud er jeg sindet at gå i Rette,

Amma istəyirəm Külli-İxtiyarla danışım, Allahla mübarizə aparım.

4 mens I smører på med Løgn; usle Læger er I til Hobe.

Sizlərsə yalandan mala çəkirsiniz, Hamınız dəyərsiz həkimlərsiniz.

5 Om I dog vilde tie stille, så kunde I regnes for vise!

Kaş hamınız səsinizi kəsəydiniz, Onda hikmətli görünərdiniz.

6 Hør dog mit Klagemål, mærk mine Læbers Anklage!

İndi necə bəhsə girdiyimi eşidin, Dilimin iddiasını yaxşı dinləyin.

7 Forsvarer I Gud med Uret, forsvarer I ham med Svig?

Məgər Allah üçün haqsız sözlər söyləyəcəksiniz? Onun adına yalanmı söyləyəcəksiniz?

8 Vil I tage Parti for ham, vil I træde i Skranken for Gud?

Sizmi Onun tərəfini tutacaqsınız? Sizmi Onun müdafiəsinə qalxacaqsınız?

9 Går det godt, når han ransager eder, kan I narre ham, som man narrer et Menneske?

O sizi istintaq edərsə, yaxşı olarmı? İnsanları aldatdığınız kimi Onu da aldadacaqsınızmı?

10 Revse jer vil han alvorligt, om I lader som intet og dog er partiske.

Əgər Onun tərəfini gizli tutsanız, Şübhəsiz ki, sizi də məzəmmət edər.

11 Vil ikke hans Højhed skræmme jer og hans Rædsel falde på eder?

Onun əzəməti sizi vahimələndirməzmi? Xofu üstünüzə düşməzmi?

12 Eders Tankesprog bliver til Askesprog, som Skjolde af Ler eders Skjolde.

Fikrinizdəki sözlər, məsəllər külə dəyməz, Müdafiəniz lilə dəyməz.

13 Ti stille, at jeg kan tale, så overgå mig, hvad der vil!

Susun, qoyun danışım, Qoy başıma gələn gəlsin.

14 Jeg vil bære mit Kød i Tænderne og tage mit Liv i min Hånd;

Həyatım təhlükəyə düşürsə-düşsün. Canım bəlaya düşürsə-düşsün.

15 se, han slår mig ihjel, jeg har intet Håb, dog lægger jeg for ham min Færd.

Məni öldürsə də, Ona etibar edəcəyəm, Amma yolumun müdafiəsi üçün hüzuruna çıxacağam.

16 Det er i sig selv en Sejr for mig, thi en vanhellig vover sig ikke til ham!

Əslində bu məni qurtaracaq, Çünki Allaha inanmayan Onun hüzuruna gələ bilməz.

17 Hør nu ret på mit Ord, lad mig tale for eders Ører!

Diqqətlə sözlərimə qulaq asın, Qoy elan etdiklərim qulaqlarınızda qalsın.

18 Se, til Rettergang er jeg rede, jeg ved, at Retten er min!

Baxın mühakiməyə hazırlaşmışam, Haqlı çıxacağımı bilirəm.

19 Hvem kan vel trætte med mig? Da skulde jeg tie og opgive Ånden!

Kim məni ittiham edəcək? Eləsi varsa, son nəfəsimi verib susaram.

20 Kun for to Ting skåne du mig, så kryber jeg ikke i Skjul for dig:

Ey Allah, mənim üçün bu iki şeyi et ki, Səndən gizlənməyim:

21 Din Hånd må du tage fra mig, din Rædsel skræmme mig ikke!

Əlini üzərimdən götür, Məni dəhşətinlə qorxutma.

22 Så stævn mig, og jeg skal svare, eller jeg vil tale, og du skal svare!

Sonra da məni səslə, qoy Sənə cavab verim, Yaxud da qoy mən danışım, Sən cavab söylə.

23 Hvor stor er min Skyld og Synd? Lad mig vide min Brøde og Synd!

Təqsirlərim, günahlarım nə qədərdir? Mənə üsyankarlığımı və günahlarımı bildir.

24 Hvi skjuler du dog dit Åsyn og regner mig for din Fjende?

Niyə üzünü gizlədirsən, Məni düşmən hesab edirsən?

25 Vil du skræmme et henvejret Blad, forfølge et vissent Strå,

Məgər yelin qopardığı yarpağı qorxudacaqsan? Məgər quru saman çöpünü qovacaqsan?

26 at du skriver mig så bitter en Dom og lader mig arve min Ungdoms Skyld,

Çünki əleyhimə acı şeylər yazırsan, Gənclikdə etdiyim günahları mənə irs olaraq verirsən.

27 lægger mine Fødder i Blokken, vogter på alle mine Veje. indkredser mine Fødders Trin!

Ayaqlarımı buxovlayırsan, Bütün yollarıma göz qoyursan, Hər addımımı yoxlayırsan.

28 Og så er han dog som smuldrende Trøske, som Klæder, der ædes op af Møl,

Ona görə çürük şey tək məhv oluram. Güvə yemiş paltar kimiyəm.