< Esajas 60 >

1 Gør dig rede, bliv Lys, thi dit Lys er kommet, HERRENs Herlighed er oprundet over dig.
E KU iluna, i malamalama, No ka mea, ua hiki mai kou malamalama, A ua puka mai no ka nani o Iehova maluna ou.
2 Thi se, Mørke skjuler Jorden og Dunkelhed Folkene, men over dig skal HERREN oprinde, over dig skal hans Herlighed ses.
No ka mea, aia hoi, e uhi mai no ka poeleele i ka honua, A o ka pouli loa hoi i na kanaka; Aka, e puka mai no o Iehova maluna ou, A ikeia hoi kona nani maluna ou.
3 Til dit Lys skal Folkene vandre, og Konger til dit strålende Skær.
A e hele mai no ko na aina e i kou malamalama, A o na'lii hoi i ka alohilohi o kou puka ana iluna.
4 Løft Øjnene, se dig om, de samles, kommer alle til dig. Dine Sønner kommer fra det fjerne, dine Døtre bæres på Hofte;
E alawa ae i kou mau maka iluna, e nana mai o a o; Ua akoakoa mai nei lakou a pau, ua hele mai iou la: E hele mai no kau mau keikikane mai kahi loihi mai, A e halihaliia kau mau kaikamahine ma ka aoao.
5 da stråler dit Øje af Glæde, dit Hjerte banker og svulmer; thi Havets Skatte bliver dine, til dig kommer Folkenes Rigdom:
Alaila, e ike aku oe, a e olioli hoi, A e lelele kou houpo i ka olioli, a e hoakeaia kou naau, I ka wa e hoohuliia mai iou la ka waiwai o ka moana, A hele mai hoi ia oe na mea ikaika o na aina e.
6 Kamelernes Vrimmel skjuler dig, Midjans og Efas Foler, de kommer alle fra Saba; Guld og Røgelse bærer de og kundgør HERRENs Pris;
E uhi mai no ka lehulehu o na kamelo ia oe, O na kamelo mama hoi o Midiana, a me Epa, E hele mai no hoi na mea a pau o Seba; E lawe mai no lakou i ke gula a me ka libano, A e hoikeike lakou i na mea nani o Iehova.
7 alt Kedars Småkvæg samles til dig, dig tjener Nebajots Vædre, til mit Velbehag ofres de til mig, mit Bedehus herliggøres.
E hoakoakoaia mai iou la na holoholona a pau o Kedara, E lawelawe na hipakane o Nebaiota nau; E pii mai no lakou maluna o ko'u kuahu me ka oluoluia'ku, A e hoonani no au i ko'u hale nani.
8 Hvem flyver mon der som Skyer, som Duer til Dueslag?
Owai keia poe e lele nei, me he ao la, E like hoi me na manu nunu i ko lakou mau pukahale?
9 Det er Skibe, der kommer med Hast, i Spidsen er Tarsisskibe, for at bringe dine Sønner fra det fjerne; deres Sølv og Guld har de med til HERREN din Guds Navn, Israels Hellige, han gør dig herlig.
He oiaio no, e kakali ko na aina ia'u, A o na moku o Taresisa na mea mua, E lawe mai i kau mau keikikane, mai kahi mamao aku, I ko lakou kala, a me ko lakou gula pu me lakou, No ka inoa o Iehova, o kou Akua, A no ka Mea Hemolele o ka Iseraela, No ka mea, ua hoonani mai oia ia oe.
10 Udlændinge skal bygge dine Mure, og tjene dig skal deres Konger; thi i Vrede slog jeg dig vel, men i Nåde forbarmer Jeg mig over dig.
Na na keiki a ka malihini e hana i kou mau pa, A na ko lakou alii e lawelawe nau; No ka mea, i ko'u ukiuki, hahau aku no au ia oe, Aka, i ko'u lokomaikai, ua aloha aku au ia oe.
11 Dine Porte holdes altid åbne, de lukkes hverken Dag eller Nat, at Folkenes Rigdom kan bringes dig med deres Konger som Førere.
Nolaila, e hamama mau no kou mau pukapa, Aole lakou e paniia i ke ao, aole i ka po, I lawe mai ai na kanaka iou la i ka waiwai o ko na aina e, I alakaiia mai ai hoi ko lakou poe alii.
12 Thi det Folk og, Rige, som ikke tjener dig, skal gå til Grunde, og Folkene skal lægges øde i Bund og Grund.
No ka mea, o ka lahuikanaka, a me ke aupuni hookauwa ole nau, e make ia; Oia, e anai loa ia kela mau lahuikanaka.
13 Til dig skal Libanons Herlighed komme, både Cypresser og Elm og Gran, for at smykke min Helligdoms Sted, så jeg ærer mine Fødders Skammel.
E hele mai no iou la ka nani o Lebanona, O ka laau kaa, o ka tidara, a me ka tiasura pu, E hoonani ai i kahi o ko'u keenakapu, A e hoohanohano wau i kahi o kou mau wawae.
14 Dine Undertrykkeres Sønner kommer bøjet til dig, og alle, som håned dig, kaster sig ned for din Fod og kalder dig HERRENs By, Israels Helliges Zion.
O na keiki hoi a ka poe i hookaumaha ia oe, E hele kulou mai no lakou imua ou; A o ka poe a pau i hoowahawaha ia oe, E kulou no lakou ma na kapuwai o kou mau wawae; A e kapa aku no lakou ia oe, O ke kulanakauhale o Iehova, O ka Ziona hoi o ka Mea Hemolele o ka Iseraela.
15 Medens du før var forladt og hadet, så ingen drog gennem dig, gør jeg dig til evig Højhed, til Glæde fra Slægt til Slægt.
No kou haaleleia, a no kou huhuia, I hele ole ai ke kanaka mawaena ou, E hoolilo no wau ia oe i mea hanohano mau loa, He mea olioli hoi, ia hanauna aku, ia hanauna aku.
16 Du skal indsuge Folkenes Mælk og die Kongernes Bryst. Du skal kende, at jeg, HERREN, er din Frelser, din Genløser Jakobs Vældige.
E omo no oe i ka waiu o ko na aina e, Ma ka u o na'lii kau e omo ai, A e ike auanei oe, owau, o Iehova kou Ola, A o kou Hoolapanai, oia ka Mea Mana o ka Iakoba.
17 Guld sætter jeg i Stedet for Kobber og Sølv i Stedet for Jern, Kobber i Stedet for Træ og Jern i Stedet for Sten. Til din Øvrighed sætter jeg Fred, til Hersker over dig Retfærd.
No ke keleawe, e lawe mai au i ke gula, A no ka hao, e lawe mai au i ke kala, A no ka laau, he keleawe, a no na pohaku, he hao; E hoolilo no hoi au i kou poe kiai, i poo hoomalu, A me kou poe luna, i poe hoopono.
18 Der høres ej mer i dit Land om Uret, om Vold og Ufærd inden dine Grænser; du kalder Frelse dine Mure og Lovsang dine Porte.
Aole e lohe hou ia ka hao wale ana ma kou aina, Aole hoi ka hookaumaha, a me ka anai ana, ma kou mau mokuna; Aka, e kapa iho no oe i kou mau pa, He ola, A me kou mau pukapa hoi, He hoonani.
19 Ej mer skal Solen være dit Lys eller Månen Skinne for dig: HERREN skal være dit Lys for evigt, din Gud skal være din Herlighed.
O ka la, aole ia o kou malamalama hou aku ma ke ao, Aole hoi e hoomalamalama mai ka mahina ia oe, no ka alohilohi; Aka, o Iehova auanei kou malamalama mau loa, A o kou Akua hoi kou hanohano.
20 Din Sol skal ej mer gå ned, din Måne skal ej tage af; thi HERREN skal være dit Lys for evigt, dine Sørgedage har Ende.
Aole e napoo hou kou la, Aole hoi e laweia'ku kou mahina: No ka mea, o Iehova auanei kou malamalama mau loa, A e pau auanei na la o kou kumakena ana.
21 Enhver i dit Folk er retfærdig, evigt ejer de Landet, et Skud, som HERREN har plantet, hans Hænders Værk, til hans Ære.
A e lilo auanei kou poe kanaka, i poe pono; A e noho mau loa no hoi lakou ma ka aina, O ka lala a'u i kanu ai, o ka hana hoi a kuu mau lima, I hoomaikaiia mai ai au.
22 Den mindste bliver en Stamme, den ringeste et talrigt Folk. Jeg er HERREN; når Tid er inde, vil jeg fremme det i Hast.
E lilo auanei ka mea uuku i hookahi tausani, A o ka mea liilii i lahuikanaka ikaika: Owau, o Iehova, e hoowikiwiki no au ia i kona manawa.

< Esajas 60 >