Habakkuk 1

1 Det Udsagn, Profeten Habakkuk skuede.

Ko e tala mamafa ʻaia naʻe mamata ki ai ʻae palōfita ko Hapakuki.

2 Hvor længe skal jeg klage, HERRE, uden du hører, skrige til dig over Vold, uden du frelser?

‌ʻE Sihova, ʻe fēfē hono fuoloa ʻo ʻeku tangi, kae ʻikai te ke fanongo! ʻIo, ʻa ʻeku tangi kalanga kiate koe, koeʻuhi ko e fakamālohi, kae ʻikai te ke fakamoʻui!

3 Hvi lader du mig skue Uret, være Vidne til Kvide? Ødelæggelse og Vold har jeg for Øje, der opstod Kiv, og Strid kom op.

Ko e hā ʻoku ke fakahā ai kiate au ʻae angahala, pea pule ke u mamata ki he mamahi? He ʻoku ʻi hoku ʻao ʻae maumau mo e fakamālohi: pea ʻoku ai ʻaia ʻoku fakatupu ʻae fekeʻikeʻi, mo e fakakikihi.

4 Derfor ligger Loven lammet, og Ret kommer aldrig frem. Thi når gudløse trænger retfærdige, fremkommer krøget Ret.

Ko ia ʻoku vaivai ai ʻae fono, pea ʻoku ʻikai ʻaupito ke ʻalu atu ʻae fakamaau: he kuo kāpui ʻae māʻoniʻoni ʻe he angahala; ko ia kuo ʻalu atu ai ʻae fakamaau taʻetotonu.

5 Se eder om blandt Folkene til Skræk og Rædsel for eder! Thi en Gerning gør han i eders Dage, som I ej vilde tro, om det fortaltes.

“Vakai, ʻakimoutolu ʻi he ngaahi hiteni, pea tokanga, mo ofo lahi: he te u fai ha ngāue ʻi homou ngaahi ʻaho, ʻe ʻikai te mou tui ki ai, ʻo kapau ʻe tala ia kiate kimoutolu.

6 Thi se, han vækker Kaldæerne, det grumme og raske Folk, som drager viden om Lande for at indtage andres Bo.

He vakai, ʻoku ou fokotuʻu hake ʻae kakai Kalitia, ko e puleʻanga fakaʻita mo fakatoʻotoʻo, ʻaia ʻe ʻalu atu ki he māukupu ʻoe fonua, ke maʻu ʻae ngaahi potu nofoʻanga ʻoku ʻikai ʻonautolu.

7 Forfærdeligt, frygteligt er det, Ødelæggelse udgår derfra.

‌ʻOku fakailifia mo fakamanavahē ʻakinautolu: ko ʻenau fakamaau mo e nāunau ʻe ʻalu atu ʻiate kinautolu.

8 Dets Heste er rappere end Pantere, mer viltre end Ulve ved Kvæld; dets Rytterheste kommer i Spring, flyvende langvejs fra. Som Ørnen i Fart efter Føde

‌ʻOku veʻe vave foki ʻa ʻenau fanga hoosi ʻi he fanga lēpati, pea ʻoku fekai ʻi he fanga ulofi ʻoe efiafi: pea ko honau kau tangata heka hoosi, ʻe mafola ʻakinautolu, pea ʻe haʻu ʻakinautolu mei he mamaʻo: te nau puna ʻo hangē ko e ʻikale ʻoku fakavave ke kai.

9 er de alle på Vej efter Vold. De higede stadig mod Øst og samlede Fanger som Sand.

‌ʻE haʻu ʻakinautolu kotoa pē ko e fakamālohi: ʻe kokomo hake ʻe honau mata, ʻo hangē ko e matangi hahake, pea te nau tānaki ʻae pōpula, ʻo hangē ko e ʻoneʻone.

10 Med Kongerne drev det Spot, Fyrsterne lo det kun ad. Det lo ad hver en Fæstning, opdynged en Vold og tog den.

Pea te nau manuki ki he ngaahi tuʻi, pea ʻe hoko ʻae houʻeiki ko e manukiʻanga kiate kinautolu: te nau taukaea ʻae ngaahi potu mālohi kotoa pē; he te nau fokotuʻu hake ʻae kelekele, ʻo maʻu ia.

11 Så suste det videre som Stormen og gjorde sin Kraft til sin Gud.

Pea ʻe toki liliu ai hono loto, pea te ne ʻalu atu, mo fai talangataʻa, ʻo tuki hono mālohi ni ki hono ʻotua.”

12 Er du ikke fra fordum HERREN, min hellige Gud? - Vi skal ej dø - HERRE, har du sat ham til Dommer, givet ham Fuldmagt til Straf?

ʻIkai ʻoku ke talu mei muʻa koe, ʻE Sihova, ko hoku ʻOtua, ko ʻeku tokotaha māʻoniʻoni? ʻE ʻikai te mau mate. ʻE Sihova, kuo ke tuʻutuʻuni ʻakinautolu maʻa e fakamaau; pea kuo ke fokotuʻu ʻakinautolu maʻa e tautea, ʻE ʻOtua māfimafi.

13 Dit rene Blik afskyr ondt, du tåler ej Synet af Kvide; hvi ser du da tavs på Ransmænd, at gudløs sluger sin Overmand i Retfærd?

‌ʻOku ke fofonga māʻoniʻoni fau ʻā koe, pea ʻikai ai te ke faʻa ʻafio ki he kovi, pea ʻoku ʻikai te ke faʻa sio ki he angahala: ko e hā ʻoku ke ʻafio ai kiate kinautolu ʻoku fai kākā, pea ke longo pe, ka ʻoku fakaʻauha ʻe he angahala ʻaia ʻoku māʻoniʻoni hake ʻiate ia?

14 Med Mennesker gør du som med Havets Fisk, som med Kryb, der er uden Hersker:

Pea ʻoku ngaohi ʻae kakai ʻo hangē ko e ngaahi ika ʻoe tahi, mo tatau mo e ngaahi meʻa totolo, ʻoku ʻikai ha pule kiate kinautolu?

15 Han fisker dem alle med Krog, slæber dem bort i sit Vod og samler dem i sit Garn; derfor er han jublende glad;

‌ʻOku nau toʻo hake ʻakinautolu kotoa pē ʻi he mātaʻu, ʻoku nau moʻua ʻakinautolu ʻi honau kupenga, mo tānaki ʻakinautolu ʻi honau kupenga toho, ko ia ʻoku nau fiefia mo nekeneka ai.

16 han ofrer derfor til sit Vod, tænder Offerild for sit Garn. Ved dem blev bans Del jo fed og kraftig blev hans Føde.

Ko ia ʻoku nau feilaulau ki honau kupenga, mo feilaulau tutu ki honau kupenga toho; koeʻuhi ko e meʻa ʻiate kinautolu ʻoku momona ai honau ʻinasi, pea lahi ʻa ʻenau meʻakai.

17 Skal han altid tømme sit Vod og slå Folk ihjel uden Skånsel?

Ko ia, ʻe ʻaʻau koā honau kupenga, pea ʻikai ʻaupito ha taʻofi ki he fakaʻauha ʻoe ngaahi puleʻanga?