< 1 Mosebog 48 >

1 Efter disse Begivenheder fik Josef Melding om, at hans Fader var syg. Da tog han sine Sønner, Manasse og Efraim, med sig
A MAHOPE iho o keia mau mea, hai aku la kekahi ia Iosepa, Ua mai kou makuakane. Lawe ae la ia i kana mau keikikane, ia Manase laua o Eperaima.
2 Da det nu meldtes Jakob, at hans Søn Josef var kommet, tog Israel sig sammen og satte sig oprejst på Lejet
A hai ae la kekahi ia Iakoba, i ae la, Eia ae kau keiki o Iosepa, ke hele mai la iou nei. Hooikaika ae la o Iseraela, a noho iho la ma kahi moe.
3 Jakob sagde til Josef: "Gud den Almægtige åbenbarede sig for mig i Luz i Kana'ans Land og velsignede mig;
Olelo aku la o Iakoba ia Iosepa, Ikea mai la ke Akua mana ia'u ma Luza, ma ka aina o Kanaana, a hoomaikai mai la ia ia'u.
4 og han sagde til mig: Jeg vil gøre dig frugtbar og give dig et talrigt Afkom og gøre dig til en Mængde Stammer, og jeg vil give dit Afkom efter dig Land til evigt Eje!
I mai la, E hoomahuahua aku au ia oe; a e hoonui aku ia oe, a e hoolilo ia oe i lahuikanaka nui loa, a e haawi aku i keia aina, no kau poe mamo mahope ou, i hooilina mau loa.
5 Nu skal dine to Sønner, der er født dig i Ægypten før mit komme til dig her i Ægypten, være mine, Efraim og Manasse skal være mine så godt som Ruben og Simeon;
A o na keiki au elua, i hanauia mai nau ma ka aiua i Aigupita nei, i ka wa mamua aku o ko'u hele ana mai ia oe i Aigupita nei, na'u no laua. O Eperaima a o Manase, e like me Reubena a me Simeona, pela no laua na'u.
6 derimod skal de Børn, du har fået efter dem, være dine; men de skal nævnes efter deres Brødres Navne i deres Arvelod
A o kau mau keiki i hanauia mai nau, mahope mai o laua e kapaia lakou ma ka inoa o ko lakou mau kaikuaana ma ko lakou noho ana.
7 Da jeg kom fra Paddan, døde Rakel for mig, medens jeg var undervejs i Kana'an, da vi endnu var et stykke Vej fra Efrat, og jeg jordede hende der på vejen til Efrat, det er Betlehem".
I ko'u hele ana mai, mai Padana mai, make ae la o Rahela ma ko'u aoao, ma ka aina o Kanaana, ma ke ala, kokoke e hiki aku i Eperata, a kanu iho la au ia ia malaila ma ke ala ma Eperata, oia hoi o Betelehema.
8 Da Israel så Josefs Sønner, sagde han: "Hvem bringer du der?"
A ike aku la o Iseraela i na keiki a Iosepa, ninau aku la ia, Owai laua nei?
9 Josef svarede sin Fader: "Det er mine Sønner, som Gud har skænket mig her." Da sagde han:"Bring dem hen til mig, at jeg kan velsignedem!"
I mai la o Iosepa i kona makuakane, O laua nei na keiki a'u, a ke Akua i haawi mai ai na'u ma keia wahi. I mai la kela, E hoonoho oe ia laua imua o'u, a e hoomaikai aku au ia laua.
10 Men Israels Øjne var svækkede af Alderdom, så at han ikke kunde se. Da førte han dem hen til ham. og han kyssede og omfavnede dem.
Kaumaha no na maka o Iseraela, no ka elemakule, aole hiki ia ia ke nana; a hoonoho mai kela ia laua imua ona, a honi aku la oia ia laua, a puliki iho la.
11 Og Israel sagde til Josef: "Jeg: havde ikke turdet håbe at få dit Ansigt at se, og nu har Gud endog: ladet mig se dit Afkom!"
I ae la o Iseraela ia Iosepa, Aole au i manao e ike aku i kou maka, aia hoi, ua hoike mai ke Akua ia'u i kau mau keiki.
12 Derpå tog Josef dem bort fra hans Knæ og kastede sig til Jorden. på sit Ansigt.
A lawe mai la o Iosepa ia laua mawaena mai o kona mau kuli, a kulou iho la ia me ka maka ilalo i ka honua.
13 Josef tog så dem begge, Efraim i sin højre Hånd til venstre for Israel og Manasse i sin venstre Hånd til højre for Israel, og førte dem hen til ham;
Lawe iho la o Iosepa ia laua a elua, ia Eperaima i kona lima akau, ma ka lima hema o Iseraela, a ia Manase, i kona lima hema ma ka lima akau o Iseraela, a hoonoho iho la ia laua imua ona.
14 men Israel udrakte sin højre Hånd og lagde den på Efraims Hoved, uagtet han var den yngste. og sin venstre Hånd lagde han på Manasses Hoved, så at han lagde Hænderne over Kors; thi Manasse var den førstefødte.
Hohola aku la o Iseraela i kona lima akau, a kau iho la ma ke poo o Eperaima, oia hoi ke kaikaina, a i kona lima hema hoi, ma ke poo o Manase: kau akamai no ia i kona lima; no ka mea, o Manase ka hanau mua.
15 Derpå velsignede han Josef og sagde: "Den Gud, for hvis Åsyn mine Fædre Abraham og Isak vandrede, den Gud, der har vogtet mig: fra min første Færd og til nu,
Hoomaikai mai la oia ia Iosepa, i mai la, Na ke Akua, ka mea a ko'u mau makua o Aberahama a me Isaaka i hele ae imua ona, na ke Akua nana wau i malama mai, mai ko'u wa uuku a hiki loa mai i neia la;
16 den Engel, der har udløst mig fra alt ondt, velsigne Drengene, så at mit Navn og mine Fædre Abrahams og Isaks Navn må blive nævnet ved dem, og de må vokse i Mængde i Landet!"
Na ka Anela i hoopakele mai ia'u mai loko mai o ka hewa a pau, e hoomaikai ia mau keiki, a e heaia ko'u inoa maluna o laua, a me ka inoa o ko'u makua o Aberahama, a me Isaaka, a e laha loa laua i poe nui iwaena o ka honua.
17 Men da Josef så, at hans Fader lagde sin højre Hånd på Efraims Hoved, var det ham imod, og han greb sin Faders Hånd for at tage den bort fra Efraims Hoved og lægge den på Manasses;
A ike aku la o Iosepa, ua kau aku kona makuakane i kona lima akau ma ke poo o Eperaima, ua hewa ia i kona maka; hapai ae la ia i ka lima o kona makuakane e hoihoi ae, mai ke poe ae o Eperaima a i ke poo o Manase.
18 og Josef sagde til sin Fader: "Nej, ikke således, Fader, thi denne er den førstefødte; læg din højre Hånd på hans Hoved!"
I aku la o Iosepa i kona makuakane, Aole pela, e ko'u makuakane, o ke kaikuaana keia, e kau oe i kou lima akau maluna o kona poe.
19 Men hans Fader vægrede sig og sagde: "Jeg ved det, min Søn, jeg ved det! Også han skal blive til et Folk, også han skal blive stor; men hans yngre Broder skal blive større end han, og hans Afkom skal blive en Mangfoldighed af Folkeslag!"
Hoole mai la kona makuakane, i mai la, Ua ike au, e kuu keiki, ua ike au, e lilo no hoi ia i lahuikanaka a e nui no ia, aka, o kona kaikaina, e kela aku kona nui mamua o keia, a e lilo ana ia i lahuikanaka nui loa.
20 Således velsignede han dem på den Dag og sagde: "Med eder skal Israel velsigne og sige: Gud gøre dig som Efraim og Manasse!" Og han stillede Efraim foran Manasse.
Hoomaikai aku la oia ia laua ia la, i aku la, iloko ou e hoomaikai aku ka Iseraela, me ka i ana aku, E hoohalike mai ke Akua ia oe me Eperaima a me Manase. Hoonoho no oia ia Eperaima mamua o Manase.
21 Da sagde Israel til Josef: "Jeg skal snart dø, men Gud skal være med eder og føre eder tilbage til eders Fædres Land.
I mai la o Iseraela ia Iosepa, Eia hoi, na kokoke au e make, a e noho ana no ke Akua me oukou, a e hoihoi aku no ia ia oukou i ka aina o ko oukou poe makua.
22 Dig giver jeg ud over dine Brødre en Højderyg, som jeg har fravristet Amonterne med mit Sværd og min Bue!"
Ua haawi hoi au in oe i kekahi puu waiwai maluna o kou poe hanauna, i ka mea a'u i loaa ai ma ka lima o ka Amora, me kuu pahikaua a me kuu kakaka.

< 1 Mosebog 48 >