2 Johannes 1

1 Den Ældste til den udvalgte Frue og hendes Børn, som jeg elsker i Sandhed, og ikke jeg alene, men også alle, som have erkendt Sandheden,

ហេ អភិរុចិតេ កុរិយេ, ត្វាំ តវ បុត្រាំឝ្ច ប្រតិ ប្រាចីនោៜហំ បត្រំ លិខាមិ។

2 for den Sandheds Skyld, som bliver i os og skal være med os til evig Tid. (aiōn g165)

សត្យមតាទ៑ យុឞ្មាសុ មម ប្រេមាស្តិ កេវលំ មម នហិ កិន្តុ សត្យមតជ្ញានាំ សវ៌្វេឞាមេវ។ យតះ សត្យមតម៑ អស្មាសុ តិឞ្ឋត្យនន្តកាលំ យាវច្ចាស្មាសុ ស្ថាស្យតិ។ (aiōn g165)

3 Nåde, Barmhjertighed og Fred være med os fra Gud Fader og fra Jesus Kristus, Faderens Søn, i Sandhed og Kærlighed!

បិតុរីឝ្វរាត៑ តត្បិតុះ បុត្រាត៑ ប្រភោ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដាច្ច ប្រាប្យោ ៜនុគ្រហះ ក្ឫបា ឝាន្តិឝ្ច សត្យតាប្រេមភ្យាំ សាទ៌្ធំ យុឞ្មាន៑ អធិតិឞ្ឋតុ។

4 Jeg har glædet mig meget over, at jeg har fundet Børn af dig, som vandre i Sandhed, efter det Bud, vi fik af Faderen.

វយំ បិត្ឫតោ យាម៑ អាជ្ញាំ ប្រាប្តវន្តស្តទនុសារេណ តវ កេចិទ៑ អាត្មជាះ សត្យមតម៑ អាចរន្ត្យេតស្យ ប្រមាណំ ប្រាប្យាហំ ភ្ឫឝម៑ អានន្ទិតវាន៑។

5 Og nu beder jeg dig, Frue! ikke som om jeg skrev til dig et nyt

សាម្ប្រតញ្ច ហេ កុរិយេ, នវីនាំ កាញ្ចិទ៑ អាជ្ញាំ ន លិខន្នហម៑ អាទិតោ លព្ធាម៑ អាជ្ញាំ លិខន៑ ត្វាម៑ ឥទំ វិនយេ យទ៑ អស្មាភិះ បរស្បរំ ប្រេម កត៌្តវ្យំ។

6 Og dette er Kærligheden, at vi vandre efter hans Bud. Dette er Budet, således som I have hørt fra Begyndelsen, at I skulle vandre deri.

អបរំ ប្រេមៃតេន ប្រកាឝតេ យទ៑ វយំ តស្យាជ្ញា អាចរេម។ អាទិតោ យុឞ្មាភិ រ្យា ឝ្រុតា សេយម៑ អាជ្ញា សា ច យុឞ្មាភិរាចរិតវ្យា។

7 Thi mange Forførere ere udgåede i Verden, som ikke bekende Jesus som Kristus kommen i Kød. En sådan er Forføreren og Antikrist.

យតោ ពហវះ ប្រវញ្ចកា ជគត៑ ប្រវិឝ្យ យីឝុខ្រីឞ្ដោ នរាវតារោ ភូត្វាគត ឯតត៑ នាង្គីកុវ៌្វន្តិ ស ឯវ ប្រវញ្ចកះ ខ្រីឞ្ដារិឝ្ចាស្តិ។

8 Giver Agt på eder selv, at I ikke skulle tabe, hvad vi have arbejdet, men at I må få fuld Løn.

អស្មាកំ ឝ្រមោ យត៑ បណ្ឌឝ្រមោ ន ភវេត៑ កិន្តុ សម្បូណ៌ំ វេតនមស្មាភិ រ្លភ្យេត តទត៌្ហំ ស្វានធិ សាវធានា ភវតះ។

9 Hver den, som viger ud og ikke bliver i Kristi Lære, har ikke Gud. Den, som bliver i Læren, han har både Faderen og Sønnen.

យះ កឝ្ចិទ៑ វិបថគាមី ភូត្វា ខ្រីឞ្ដស្យ ឝិក្ឞាយាំ ន តិឞ្ឋតិ ស ឦឝ្វរំ ន ធារយតិ ខ្រីឞ្ដស្យ ឝិជ្ញាយាំ យស្តិឞ្ឋតិ ស បិតរំ បុត្រញ្ច ធារយតិ។

10 Dersom nogen kommer til eder og ikke fører denne Lære, ham skulle I ikke tage til Huse og ikke byde velkommen.

យះ កឝ្ចិទ៑ យុឞ្មត្សន្និធិមាគច្ឆន៑ ឝិក្ឞាមេនាំ នានយតិ ស យុឞ្មាភិះ ស្វវេឝ្មនិ ន គ្ឫហ្យតាំ តវ មង្គលំ ភូយាទិតិ វាគបិ តស្មៃ ន កថ្យតាំ។

11 Thi den, som byder ham velkommen, bliver delagtig i hans onde Gerninger.

យតស្តវ មង្គលំ ភូយាទិតិ វាចំ យះ កឝ្ចិត៑ តស្មៃ កថយតិ ស តស្យ ទុឞ្កម៌្មណាម៑ អំឝី ភវតិ។

12 Endskønt jeg havde meget at skrive til eder, har jeg ikke villet det med Papir og Blæk; men jeg håber at komme til eder og tale mundtligt med eder, for at vor Glæde må være fuldkommen.

យុឞ្មាន៑ ប្រតិ មយា ពហូនិ លេខិតវ្យានិ កិន្តុ បត្រមសីភ្យាំ តត៑ កត៌្តុំ នេច្ឆាមិ, យតោ ៜស្មាកម៑ អានន្ទោ យថា សម្បូណ៌ោ ភវិឞ្យតិ តថា យុឞ្មត្សមីបមុបស្ថាយាហំ សម្មុខីភូយ យុឞ្មាភិះ សម្ភាឞិឞ្យ ឥតិ ប្រត្យាឝា មមាស្តេ។

13 Din Søsters, den udvalgtes, Børn hilse dig.

តវាភិរុចិតាយា ភគិន្យា ពាលកាស្ត្វាំ នមស្ការំ ជ្ញាបយន្តិ។ អាមេន៑។