1 Johannes 3
1 Ser, hvor stor en Kærlighed Faderen har givet os, at vi skulle kaldes Guds Børn og vi ere det. Derfor kender Verden os ikke, fordi den ikke har kendt ham.
පශ්‍යත වයම් ඊශ්වරස්‍ය සන්තානා ඉති නාම්නාඛ්‍යාමහේ, ඒතේන පිතාස්මභ්‍යං කීදෘක් මහාප්‍රේම ප්‍රදත්තවාන්, කින්තු සංසාරස්තං නාජානාත් තත්කාරණාදස්මාන් අපි න ජානාති|
2 I elskede! nu ere vi Guds Børn, og det er endnu ikke åbenbaret, hvad vi skulle vorde. Vi vide, at når det åbenbares, da skulle vi vorde ham lige; thi i skulle se ham, som han er.
හේ ප්‍රියතමාඃ, ඉදානීං වයම් ඊශ්වරස්‍ය සන්තානා ආස්මහේ පශ්චාත් කිං භවිෂ්‍යාමස්තද් අද්‍යාප්‍යප්‍රකාශිතං කින්තු ප්‍රකාශං ගතේ වයං තස්‍ය සදෘශා භවිෂ්‍යාමි ඉති ජානීමඃ, යතඃ ස යාදෘශෝ (අ)ස්ති තාදෘශෝ (අ)ස්මාභිර්දර්ශිෂ්‍යතේ|
3 Og hver den, som har dette Håb til ham, renser sig selv, ligesom han er ren.
තස්මින් ඒෂා ප්‍රත්‍යාශා යස්‍ය කස්‍යචිද් භවති ස ස්වං තථා පවිත්‍රං කරෝති යථා ස පවිත්‍රෝ (අ)ස්ති|
4 Hver den, som gør Synden, begår også Overtrædelse af Loven, og Synden er Lovens Overtrædelse.
යඃ කශ්චිත් පාපම් ආචරති ස ව්‍යවස්ථාලඞ්ඝනං කරෝති යතඃ පාපමේව ව්‍යවස්ථාලඞ්ඝනං|
5 Og I vide, at han blev åbenbaret for at han skulde borttage Synderne; og der er ikke Synd i ham
අපරං සෝ (අ)ස්මාකං පාපාන්‍යපහර්ත්තුං ප්‍රාකාශතෛතද් යූයං ජානීථ, පාපඤ්ච තස්මින් න විද්‍යතේ|
6 Hver den, som bliver i ham, synder ikke; hver den, som synder, har ikke set ham og kender ham ej heller.
යඃ කශ්චිත් තස්මින් තිෂ්ඨති ස පාපාචාරං න කරෝති යඃ කශ්චිත් පාපාචාරං කරෝති ස තං න දෘෂ්ටවාන් න වාවගතවාන්|
7 Mine Børn, ingen forføre eder! Den, som gør Retfærdigheden, er retfærdig, ligesom han er retfærdig.
හේ ප්‍රියබාලකාඃ, කශ්චිද් යුෂ්මාකං භ්‍රමං න ජනයේත්, යඃ කශ්චිද් ධර්ම්මාචාරං කරෝති ස තාදෘග් ධාර්ම්මිකෝ භවති යාදෘක් ස ධාම්මිකෝ (අ)ස්ති|
8 Den, som gør Synden, er af Djævelen; thi Djævelen har syndet fra Begyndelsen. Dertil blev Guds Søn åbenbaret, for at han skulde nedbryde Djævelens Gerninger.
යඃ පාපාචාරං කරෝති ස ශයතානාත් ජාතෝ යතඃ ශයතාන ආදිතඃ පාපාචාරී ශයතානස්‍ය කර්ම්මණාං ලෝපාර්ථමේවේශ්වරස්‍ය පුත්‍රඃ ප්‍රාකාශත|
9 Hver den, som er født af Gud, gør ikke Synd, fordi hans Sæd bliver i ham, og han kan ikke synde, fordi han er født af Gud.
යඃ කශ්චිද් ඊශ්වරාත් ජාතඃ ස පාපාචාරං න කරෝති යතස්තස්‍ය වීර‍්‍ය්‍යං තස්මින් තිෂ්ඨති පාපාචාරං කර්ත්තුඤ්ච න ශක්නෝති යතඃ ස ඊශ්වරාත් ජාතඃ|
10 Derved blive Guds Børn og Djævelens Børn åbenbare. Hver den, som ikke gør Retfærdighed, er ikke af Gud, og ligeså den, som ikke elsker sin Broder.
ඉත්‍යනේනේශ්වරස්‍ය සන්තානාඃ ශයතානස්‍ය ච සන්තානා ව්‍යක්තා භවන්ති| යඃ කශ්චිද් ධර්ම්මාචාරං න කරෝති ස ඊශ්වරාත් ජාතෝ නහි යශ්ච ස්වභ්‍රාතරි න ප්‍රීයතේ සෝ (අ)පීශ්වරාත් ජාතෝ නහි|
11 Thi dette er det Budskab, som I have hørt fra Begyndelsen, at vi skulle elske hverandre;
යතස්තස්‍ය ය ආදේශ ආදිතෝ යුෂ්මාභිඃ ශ්‍රුතඃ ස ඒෂ ඒව යද් අස්මාභිඃ පරස්පරං ප්‍රේම කර්ත්තව්‍යං|
12 ikke som Kain, der var af den onde og myrdede sin Broder. Og hvorfor myrdede han ham? Fordi hans Gerninger vare onde, men hans Broders retfærdige.
පාපාත්මතෝ ජාතෝ යඃ කාබිල් ස්වභ්‍රාතරං හතවාන් තත්සදෘශෛරස්මාභි ර්න භවිතව්‍යං| ස කස්මාත් කාරණාත් තං හතවාන්? තස්‍ය කර්ම්මාණි දුෂ්ටානි තද්භ්‍රාතුශ්ච කර්ම්මාණි ධර්ම්මාණ්‍යාසන් ඉති කාරණාත්|
13 Undrer eder ikke, mine Brødre! om Verden hader eder.
හේ මම භ්‍රාතරඃ, සංසාරෝ යදි යුෂ්මාන් ද්වේෂ්ටි තර්හි තද් ආශ්චර‍්‍ය්‍යං න මන්‍යධ්වං|
14 Vi vide, at vi ere gåede over fra Døden til Livet, thi vi elske Brødrene. Den, som ikke elsker, bliver i Døden.
වයං මෘත්‍යුම් උත්තීර‍්‍ය්‍ය ජීවනං ප්‍රාප්තවන්තස්තද් භ්‍රාතෘෂු ප්‍රේමකරණාත් ජානීමඃ| භ්‍රාතරි යෝ න ප්‍රීයතේ ස මෘත්‍යෞ තිෂ්ඨති|
15 Hver den, som hader sin Broder, er en Manddraber; og I vide, at ingen Manddraber har evigt Liv blivende i sig. (aiōnios g166)
යඃ කශ්චිත් ස්වභ්‍රාතරං ද්වේෂ්ටි සං නරඝාතී කිඤ්චානන්තජීවනං නරඝාතිනඃ කස්‍යාප්‍යන්තරේ නාවතිෂ්ඨතේ තද් යූයං ජානීථ| (aiōnios g166)
16 Derpå kende vi Kærligheden, at han har sat sit Liv til for os; også vi ere skyldige at sætte Livet til for Brødrene.
අස්මාකං කෘතේ ස ස්වප්‍රාණාංස්ත්‍යක්තවාන් ඉත්‍යනේන වයං ප්‍රේම්නස්තත්ත්වම් අවගතාඃ, අපරං භ්‍රාතෘණාං කෘතේ (අ)ස්මාභිරපි ප්‍රාණාස්ත්‍යක්තව්‍යාඃ|
17 Men den, som bar Verdens Gods og ser sin Broder lide Nød og lukker sit Hjerte for ham, hvorledes bliver Guds Kærlighed i ham?
සාංසාරිකජීවිකාප්‍රාප්තෝ යෝ ජනඃ ස්වභ්‍රාතරං දීනං දෘෂ්ට්වා තස්මාත් ස්වීයදයාං රුණද්ධි තස්‍යාන්තර ඊශ්වරස්‍ය ප්‍රේම කථං තිෂ්ඨේත්?
18 Mine Børn! lader os ikke elske med Ord, ej heller med Tungen, men i Gerning og Sandhed!
හේ මම ප්‍රියබාලකාඃ, වාක්‍යේන ජිහ්වයා වාස්මාභිඃ ප්‍රේම න කර්ත්තව්‍යං කින්තු කාර‍්‍ය්‍යේණ සත්‍යතයා චෛව|
19 Og derpå kunne vi kende, at vi ere af Sandheden, og da kunne vi for hans Åsyn stille vore Hjerter tilfreds,
ඒතේන වයං යත් සත්‍යමතසම්බන්ධීයාස්තත් ජානීමස්තස්‍ය සාක්‍ෂාත් ස්වාන්තඃකරණානි සාන්ත්වයිතුං ශක්‍ෂ්‍යාමශ්ච|
20 hvad end vort Hjerte måtte fordømme os for; thi Gud er større end vort Hjerte og kender alle Ting.
යතෝ (අ)ස්මදන්තඃකරණං යද්‍යස්මාන් දූෂයති තර්හ්‍යස්මදන්තඃ කරණාද් ඊශ්වරෝ මහාන් සර්ව්වඥශ්ච|
21 I elskede! dersom vort Hjerte ikke fordømmer os, have vi Frimodighed for Gud,
හේ ප්‍රියතමාඃ, අස්මදන්තඃකරණං යද්‍යස්මාන් න දූෂයති තර්හි වයම් ඊශ්වරස්‍ය සාක්‍ෂාත් ප්‍රතිභාන්විතා භවාමඃ|
22 og hvad vi end bede om, det få vi af ham, fordi vi holde hans Bud og gøre det, som er velbehageligt for ham.
යච්ච ප්‍රාර්ථයාමහේ තත් තස්මාත් ප්‍රාප්නුමඃ, යතෝ වයං තස්‍යාඥාඃ පාලයාමස්තස්‍ය සාක්‍ෂාත් තුෂ්ටිජනකම් ආචාරං කුර්ම්මශ්ච|
23 Og dette er hans Bud; at vi skulle tro hans Søns Jesu Kristi Navn og elske hverandre efter det Bud, han gav os.
අපරං තස්‍යේයමාඥා යද් වයං පුත්‍රස්‍ය යීශුඛ්‍රීෂ්ටස්‍ය නාම්නි විශ්වසිමස්තස්‍යාඥානුසාරේණ ච පරස්පරං ප්‍රේම කුර්ම්මඃ|
24 Og den, som holder hans Bud, han bliver i Gud, og Gud i ham; og derpå kende vi, at han bliver i os; af den Ånd, som han gav os.
යශ්ච තස්‍යාඥාඃ පාලයති ස තස්මින් තිෂ්ඨති තස්මින් සෝ(අ)පි තිෂ්ඨති; ස චාස්මාන් යම් ආත්මානං දත්තවාන් තස්මාත් සෝ (අ)ස්මාසු තිෂ්ඨතීති ජානීමඃ|
