Salme 81
1 Til Sangmesteren. Al-haggittit. Af Asaf.
Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Asafa. Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej mocy; [radośnie] wykrzykujcie Bogu Jakuba.
2 Jubler for Gud, vor Styrke, raab af fryd for Jakobs Gud,
Weźcie psalm, przynieście bęben, wdzięczną harfę i cytrę.
3 istem Lovsang, lad Pauken lyde, den liflige Citer og Harpen;
Zadmijcie w trąbę w czas nowiu, w czasie wyznaczonym, w dniu naszego uroczystego święta.
4 stød i Hornet paa Nymaanedagen, ved Fuldmaaneskin paa vor Højtidsdag!
Jest bowiem taki nakaz w Izraelu, prawo Boga Jakuba.
5 Thi det er Lov i Israel, et Bud fra Jakobs Gud;
Ustanowił to świadectwem dla Józefa, kiedy wyszedł przeciw ziemi Egiptu, gdzie słyszałem język, którego nie zrozumiałem.
6 han gjorde det til en Vedtægt i Josef, da han drog ud fra Ægypten, hvor han hørte et Sprog, han ikke kendte.
Uwolniłem od brzemienia jego barki, a jego ręce od [dźwigania] kotłów.
7 »Jeg fried hans Skulder for Byrden, hans Hænder slap fri for Kurven.
Wzywałeś mnie w ucisku i wybawiłem cię; odpowiedziałem ci w skrytości gromu, doświadczyłem cię u wód Meriba. (Sela)
8 I Nøden raabte du, og jeg frelste dig, jeg svarede dig i Tordenens Skjul, jeg prøvede dig ved Meribas Vande. (Sela)
Słuchaj, mój ludu, a oświadczę ci; Izraelu, jeśli będziesz mnie słuchał;
9 Hør, mit Folk, jeg vil vidne for dig, Israel, ak, om du hørte mig!
Nie będziesz miał cudzego boga ani nie oddasz pokłonu obcemu bogu;
10 En fremmed Gud maa ej findes hos dig, tilbed ikke andres Gud!
Ja, PAN, [jestem] twoim Bogiem, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu; otwórz usta, a ja je napełnię.
11 Jeg, HERREN, jeg er din Gud, som førte dig op fra Ægypten; luk din Mund vidt op, og jeg vil fylde den!
Lecz mój lud nie usłuchał mego głosu, a Izrael nie chciał mnie.
12 Men mit Folk vilde ikke høre min Røst, Israel lød mig ikke.
Zostawiłem ich więc żądzom ich serca i postępowali według swoich zamysłów.
13 Da lod jeg dem fare i deres Stivsind, de vandrede efter deres egne Raad.
O, gdyby mój lud mnie posłuchał, a Izrael chodził moimi drogami!
14 Ak, vilde mit Folk dog høre mig, Israel gaa mine Veje!
W krótkim czasie poniżyłbym ich nieprzyjaciół i zwróciłbym rękę przeciw ich wrogom.
15 Da kued jeg snart deres Fjender, vendte min Haand mod deres Uvenner!
Nienawidzący PANA, choć obłudnie, musieliby mu się poddać, a ich czas trwałby wiecznie.
16 Deres Avindsmænd skulde falde og gaa til Grunde for evigt; jeg nærede dig med Hvedens Fedme, mættede dig med Honning fra Klippen!«
I karmiłbym ich wyborną pszenicą, a nasyciłbym cię miodem ze skały.
