< Salme 139 >

1 Til Sangmesteren. Af David. En Salme. HERRE, du ransager mig og kender mig!
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. PANIE, przeniknąłeś [mnie] i znasz mnie.
2 Du ved, naar jeg sidder, og naar jeg staar op, du fatter min Tanke i Frastand,
Wiesz, kiedy siedzę i wstaję, z daleka znasz moje myśli.
3 du har Rede paa, hvor jeg gaar eller ligger, og alle mine Veje kender du grant.
Otaczasz moją ścieżkę i spoczynek, wszystkie moje drogi są ci znane.
4 Thi før Ordet er til paa min Tunge, se, da ved du det, HERRE, til fulde.
Zanim na [moim] języku pojawi się słowo, ty, PANIE, już je znasz.
5 Bagfra og forfra omslutter du mig, du lægger din Haand paa mig.
Otaczasz mnie z tyłu i z przodu i położyłeś na mnie twoją rękę.
6 At fatte det er mig for underfuldt, for højt, jeg evner det ikke!
Zbyt cudowna jest dla mnie [twoja] wiedza; jest wzniosła, nie mogę jej pojąć.
7 Hvorhen skal jeg gaa for din Aand, og hvor skal jeg fly for dit Aasyn?
Dokąd ujdę przed twoim duchem? Dokąd ucieknę przed twoim obliczem?
8 Farer jeg op til Himlen, da er du der, reder jeg Leje i Dødsriget, saa er du der; (Sheol h7585)
Jeśli wstąpię do nieba, [jesteś] tam; jeśli przygotuję sobie posłanie w piekle, tam też jesteś. (Sheol h7585)
9 tager jeg Morgenrødens Vinger, fæster jeg Bo, hvor Havet ender,
Gdybym wziął skrzydła zorzy porannej, aby zamieszkać na krańcu morza;
10 da vil din Haand ogsaa lede mig der, din højre holde mig fast!
I tam twoja ręka prowadziłaby mnie i twoja prawica by mnie podtrzymała.
11 Og siger jeg: »Mørket skal skjule mig, Lyset blive Nat omkring mig!«
Jeśli powiem: Na pewno zakryją mnie ciemności, to i noc [będzie] dokoła mnie światłem.
12 saa er Mørket ej mørkt for dig, og Natten er klar som Dagen, Mørket er som Lyset.
Nawet ciemność [nic] przed tobą nie skryje, dla ciebie noc świeci jak dzień, ciemność jest jak światłość.
13 Thi du har dannet mine Nyrer, vævet mig i Moders Liv.
Ty bowiem panujesz nad moimi nerkami; okryłeś mnie w łonie mojej matki.
14 Jeg vil takke dig, fordi jeg er underfuldt skabt; underfulde er dine Gerninger, det kender min Sjæl til fulde.
Wysławiam cię, bo zostałem stworzony w sposób zadziwiający i cudowny; przedziwne są twoje dzieła, a moja dusza zna [je] bardzo dobrze.
15 Mine Ben var ikke skjult for dig, da jeg blev skabt i Løndom, virket i Jordens Dyb;
Żadna moja kość nie była zakryta przed tobą, gdy zostałem stworzony w skrytości i misternie złożony w głębiach ziemi.
16 som Foster saa dine Øjne mig, i din Bog var de alle skrevet, Dagene var bestemt, før en eneste af dem var kommet.
Twoje oczy widziały niedoskonały płód mego [ciała]; w twojej księdze są zapisane wszystkie [moje] członki i dni, w [które] były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
17 Hvor kostelige er dine Tanker mig, Gud, hvor stor er dog deres Sum!
Jak drogie są dla mnie twoje myśli, Boże! Jak wielka jest ich liczba!
18 Tæller jeg dem, er de flere end Sandet, jeg vaagner — og end er jeg hos dig.
Gdybym chciał je zliczyć, byłoby ich więcej niż piasku; gdy się budzę, jeszcze jestem z tobą.
19 Vilde du dog dræbe de gudløse, Gud, maatte Blodets Mænd vige fra mig,
Zgładzisz, Boże, niegodziwego; niech odstąpią ode mnie ludzie krwawi;
20 de, som taler om dig paa Skrømt og sværger falsk ved dit Navn.
[Którzy] mówią obrzydliwości przeciwko tobie, twoi wrogowie nadaremnie biorą [twoje imię].
21 Jeg hader jo dem, der hader dig, HERRE, og væmmes ved dem, der staar dig imod;
Czy nie nienawidzę tych, PANIE, którzy nienawidzą ciebie? I nie brzydzę się tymi, którzy przeciwko tobie powstają?
22 med fuldt Had hader jeg dem, de er ogsaa mine Fjender.
Nienawidzę ich pełnią nienawiści i mam [ich] za wrogów.
23 Ransag mig, Gud, og kend mit Hjerte, prøv mig og kend mine Tanker!
Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce; wypróbuj mnie i poznaj moje myśli;
24 Se, om jeg er paa Smertens Vej, og led mig paa Evigheds Vej!
I zobacz, czy [jest] we mnie droga nieprawości, a prowadź mnie drogą wieczną.

< Salme 139 >